Sinds 3 maanden is onze veestapel uitgebreid met een derde paardje, Joep een mini appaloosa. Het ging allemaal van een leien dakje totdat we ze bij elkaar wilden zetten. Daar vond onze PRE Etreros wat van en joeg arme Joepie de hele wei en bak door.
Dat moest dus anders, we hebben van alles geprobeerd maar niets werkte, hij tolereerde Joep niet. Met onze paint Dexter wilde het wel, die was allang blij een nieuw speelmaatje te hebben.
Dus hebben ze bijna 2 maanden gescheiden van elkaar gestaan maar wel zo dat ze elkaar konden snuffelen.
Een maand geleden was er een heerlijk zonnig dagje en onze Dexter en Joep had ik samen op de wei gezet. Etreros stond relaxt vanuit de paddock naar ze te kijken. En ik weet niet hoe het kwam, maar ineens had ik een gevoel van, vandaag is dé dag….. Dus Etreros een halster omgedaan, lange lijn eraan en de poort open. Hij liep uber-relaxt de wei op, ging wat grasjes eten met het hoofd gericht naar Joep (die zich overigens nergens wat van aantrekt ). Ze kwamen steeds dichter bijelkaar en toen kwam het moment dat Etreros naar Joep toeliep. Even de neuzen tegen elkaar, even op Joep’s rug ruiken én…… weer verder eten!!!
Woohooo!! Ik heb hem nog een kwartiertje aan de lijn gelaten, toen losgeklikt en dat was het, er is niets meer voorgevallen.
Sindsdien staan ze samen en sta ik elke dag als blije aap naar ze te kijken.