Afgelopen april ben ik met mijn jaarling naar een nieuwe stal verhuisd. Ik had hier op Bokt al veel gelezen over het effect van verhuizen op een paard, maar ik vond het toch lastiger dan verwacht om het zelf mee te maken. De eerste weken waren dan ook lastig voor Tulip. Er bestaan in mijn omgeving geen opfokstallen dus ze kwam uiteindelijk terecht in een groep met 6 volwassen ruinen en het duurde even voordat ze haar plekje gevonden had. Inmiddels is ze aardig gewend en ik wil daarom graag wat foto's laten zien van de eerste drie maanden op de nieuwe stal!
De eerste vier weken kosten Tulip enorm veel energie. Als ik langs was geweest (2 keer per week) om even te poetsen en/of grazen viel ze daarna gelijk in slaap, super sneu. De eerste twee weken stond ze in een aparte paddock samen met een ander nieuw paard.
Twee weken later werd ze bij de groep gezet. In het begin bleef ze vaak staan treuzelen bij het hek (wat ik natuurlijk ook super sneu vond) omdat de paddock nat was van de dooi en ze schrik had van de grote paarden.
Na vier/vijf weken begon het beter te gaan maar toen brak er weer een andere spannende tijd aan. Ik ging zeven weken naar Nederland voor familie bezoek en moest vertrouwen op de goede zorgen van de stalhouders. Gelukkig hadden we alles goed doorgesproken en maakte ik me over de kunde van de stalhouders geen zorgen, maar omdat we nog maar zo kort geleden verhuisd waren vond ik het toch een beetje eng.
Nadat ik weg was mochten de paarden de wei op en zo kon Tulip zich eindelijk weer lekker uitleven. Ze bloeide weer helemaal op en pakte de ruinen helemaal in.
De stalhouder stuurde vaak foto's door en zo lagen ze er in de ochtend vaak bij. Dat bonte paardje is een soort shetlander en die bruine is de mustang van de trainster.
Sinds vorige week zaterdag ben ik weer terug en Tulip stond weer in de kleine paddock, ditmaal om een nieuwe merrie te helpen integreren. Ze kwam gelijk naar het hek toe toen ze me zag!
Tulip is een beetje een introvert paardje dus waar ik dit aan te danken had weet ik ook niet . Ik ben haar nu aan het leren om tussen twee touwen vast te staan. Ik merk dat veel dingen die op de oude stal normaal waren nu opeens een beetje eng zijn (scheermachine, vreemde paarden of opstakels in de bak), dus ik doe rustig aan. Ik heb ook besloten om deze zomer niet op wedstrijd te gaan en dan bekijk ik het in de herfst wel weer eens.
Zo stond ze er na drie weken op de nieuwe stal bij
En zo staat ze er nu bij. Ik ben blij dat er wat bil bij aan het komen is, het gras, de heuvelachtige wei, en het goede hooi doen haar veel goed! De aankomende tijd wil ik rustig verder gaan met het bouwen aan een zelfverzekerd paard en dan zien we wel wat de rest van het jaar ons brengt!