En we zijn weer een jaar verder! Mila is alweer 3 jaar in Nederland. Het is weer tijd voor een overzichtje van ons derde jaar samen. Hier nog even paspoortje:
Officiële naam: Melissa di Sorangelo
Roepnaam: Mila
Geboren: 29/4/2016
Hoogte: 1.74 (ongeveer)
Ras: Murgese
Instagram: murgesemila
De Murgese is afkomstig uit Zuid-Italië en dankt zijn naam aan het Murge gebergte. Ik heb Mila drie jaar terug vanuit Italië naar Nederland laten komen. Dit was een heel avontuur. Ik ben niet zo actief op bokt maar vind de jaaroverzichtjes wel erg leuk om te plaatsen
Hier de links naar de voorgaande jaren!
lilopippa @ [ITP] Murgese Mila ~ Één jaar samen
lilopippa @ [ITP] Murgese Mila ~ ons tweede jaar samen
Maart
Een vriendin en mede Murgese-eigenaar kwam langs en mocht Mila even uitproberen. Blijf het leuk vinden hoe het hebben van een bepaald soort paard je in contact brengt met mensen die je in het dagelijkse leven niet snel tegen zou komen. We spraken af om te kijken of ik met Mila haar kant op kon komen. Hoe leuk zou het zijn om onze paarden eindelijk samen te zien!
(1)
April
Gerd kwam langs en bracht haar camera mee. Ik had geen leuke foto's van Mila onder het zadel en ook nog niet van met Ayvie (Bracco Italiano). Zo blij met deze foto's!
Mila werd deze maand 5 en dat moest gevierd worden!
In April kwam ik ook opeens langs een zeer geschikte baby daddy voor Mila! Wat een gave hengst
(2)
(3)
Mei
Een spannende en drukke maand.
Het contact werd gelegd en de knoop werd doorgehakt om een poging te wagen om Mila te laten dekken. Mijn voorkeur ging uit naar een natuurlijke dekking. Ook wilde ik de hengst eerst bezichtigen voordat ik haar zou laten dekken. Dat de hengst in Duitsland stond maakte het allemaal niet makkelijker. Door corona is het bezichtigen helaas niet gelukt. Wel is ze deze maand mee geweest naar kliniek voor haar CEM test.
Deze maand ging ik voor het eerst alleen met de trailer en Mila op pad. We zijn naar Katwijk gegaan om daar een prachtige strandrit te maken met onze Murgese paarden! Zo gaaf!
Wel hebben we mooie foto's in de wei gemaakt van Mil en mijn nichtje. Prachtig die paardenbloemen
We sloten deze maand af met een knetter hengstige Mila
(4) @winniephotograpy<3
(5)
(6)
Juni
Mila ging naar de hengst! Oh wat was ik gespannen. Door corona had ik de hengst nog niet in het echt gezien. Gerd mijn boktvriendin en vaste fotograaf is met mij mee gegaan. Mila heeft zich ondanks de lange rit super gedragen. Daar aangekomen werd ze fijn ontvangen en mocht ze bij de jonge paarden in (ik wilde haar liever niet op stal)
Ik ontmoette eindelijk de hengst! Asso di San Paolo. Een super mooie maar ook hele vriendelijke hengst. Oh wat was ik blij! Maar Mila daar achterlaten was toch wel even slikken...
Zoals al eerder gezegd ging mijn voorkeur uit naar een natuurlijke dekking. Dit bekend natuurlijk ook dat de merrie nee kan zeggen en helaas dat zei Mila heel duidelijk. Op stal bied ze zich aan elke ruin aan. Daar vond ze elke andere hengst leuk behalve Asso. Ik heb haar daar uiteindelijk 3 weken laten staan maar ze wilde hem echt niet. Ik heb nog even getwijfeld of we de hengst dan zouden laten springen en Mila vervolgens laten insemineren maar dit voelde voor mij niet goed meer
. Samen met een stalgenoot ben ik haar weer gaan ophalen. Wat een telleurstelling maar wat was ik blij dat ik haar weer lekker dichtbij had! (7) Afscheid nemen van Mila
(8) De hengst ontmoeten!
(9) Mila tussen de jonkies
Aan de hengst lag het niet... We hebben voor de tweede eiersprong nog samen gezet. Maar ook dit deed de vonken niet overslaan
Spoiler:
Juli
Er kwam een nieuw paard in de wei. Een mooie fries! Het was meteen goed tussen die twee! Zo blij mee
Ook kwam ik tijdens het wandelen met de hond een oud vriendinnetje tegen. Haar verzorgpaard was net overleden. Ik had net een nieuwe baan en zou minder tijd hebben voor Mila. Alsof het zo moest zijn! (10)
Augustus & September
We genoten van het avondzonnetje. Mijn verzorger op Mil en ik op de fries.
(11)
Oktober
Mila kan niet goed tegen voordroog. Om genoeg onverpakt hooi op te kunnen slaan hebben wij deze maand een hooischuur gebouwd! Erg blij mee!
November
Een bruin tuig was toch wel een droom van ons... Deze maand kregen wij een nieuw zadel! Een prachtige Deuber&Partner met gouden details. precies wat ik graag wilde. Helaas is het vinden van een matchend bitloos hoofdstel in Mila haar maat een enorme uitdaging... Die staat nog op ons lijstje
(12)
December
De paarden werden verwend door de kleine penny meisjes! De paarden zijn zo lief voor ze! Helaas veranderde deze maand ons paarden paradijs in een blubber bende door de heftige regen... Gelukkig hebben ze ontzettend veel ruimte en was het grootste deel van de wei nog droog
(13)
Januari
Een rustige maand.
Februari
Een van de grootste angsten werd werkelijkheid. Ik werd wakker, keek op mijn telefoon en zag een berichtje van mijn staleigenaar dat de paarden ontsnapt waren. Hij had er al 2 te pakken maar de andere twee waren nog weg. Ik ben in de auto gesprongen en gaan zoeken. Toen ik langs de wei reed zag ik dat Mila er nog niet was. De paarden bleken al minstens 2 uur weg te zijn... Bizar om te zien hoeveel mensen om 6 uur hun bed uitgesprongen zijn om te zoeken naar de 4 zwarte paarden
Na aardig wat rondjes gereden te hebben vonden we de twee merries terug in een wei. Helaas bleek Mila flinke wonden te hebben. Geen idee wat er precies gebeurd is maar de wei van de paarden grenst aan het bos en we hebben regelmatig wild in de wei. Ik denk dat er een kudde herten een foutje heeft gemaakt en door de draden is gegaan en onze paarden de vrijheid roken. Helaas is heeft Mila zich ergens onderweg flink verwond. Maargoed, dierenarts is geweest om Mila na te kijken. (14) Terug naar de wei
Maart
En dan zijn we bij Maart. De wonden genezen gelukkig goed dus het rijden konden we weer een beetje oppakken. We zijn weer lekker op pad geweest samen met mijn verzorger. Het warme weer doet ons beide goed!
Mijn nichtje was weer eens mee. Mila moest even kijken of het nou een echte Vespa was
(15)
Zo gaaf om het weer allemaal naast te zien!Voor het aankomende jaar hoop ik toch echt op gezinsuitbreiding. Ik wil graag weer een poging wagen tot een baby Mila. Ik heb al een hengst op het oog maar ik wil hem pas delen als het allemaal zeker is. Verder moeten we aankomend jaar weer even mooie foto's laten maken want het is al te lang geleden. Uiteraard hoop ik vooral veel lol te maken en samen zorgeloos op pad kunnen. De extreme trail en het stand en skijoring staan nog op ons lijstje!
Bedankt voor het kijken! Een reactie zouden we leuk vinden
Byebye
paarden... tsja... ze zal er een reden voor hebben... hopenlijk dit jaar meer geluk met het dekken... 
