Geplaatst: 21-04-21 11:56 Lang getwijfeld of ik een topic zou durven openen maar toch besloten om er een te openen. Houd je vast, er gaat een heel verhaal komen.
Even wat algemene informatie over mijn paard:
* Lady
* Merrie
* geb. datum: 23-06-2017
* Blue Hors First Choice x WOLKENTANZ II
januari 2020 kocht de handelaar waarvoor ik de paarden reed Lady (toen 2,5 jaar) op een veiling. Ze was klinisch en röntgen goedgekeurd met als enige opmerking lichte OC in de kogels achteren. Toen hij haar had opgehaald was ik spontaan verliefd, want, ik had altijd geroepen dat als ik een paard zou kopen dat het een grote, zwarte dressuurmerrie wordt. Daar stond ze dan.
Helaas had ik toen nog niet de mogelijkheid om haar te kopen dus ik zette het idee uit mijn hoofd en stelde mij er op in dat ze verkocht zou worden. Ik heb wel een aantal keren met haar aan de hand gewerkt en haar karakter sprak me echt aan. In april 2020 heb ik zelfs nog onderstaande foto's van haar gemaakt voor de verkoop.
Vervolgens werd ze het land op gegooid en werd er niks meer mee gedaan. Lady bleef echter in mijn hoofd rondspoken en toen ik in oktober de mogelijkheid kreeg om een eigen paard te kopen heb ik haar gekocht op 31-10-2020. Ze was behoorlijk vermagerd doordat ze 24/7 op het weiland heeft gestaan en niks bijgevoerd kreeg. Arm ding. Daarnaast had ze ook nog een wondje aan haar achterbeen dat licht aan het ontsteken was met een dik been tot gevolg. Onderstaande foto's waren van de eerste 2 dagen dat ik haar gekocht had. Door haar dikke wintervacht valt het op de foto's niet op hoe mager dat ze in werkelijkheid was.
De eerste dagen bestonden dus voornamelijk uit wondjes verzorgen en zorgen dat ze bijgevoerd werd.
Toen het wondje wat genezen was heb ik besloten om haar toch licht aan het werk te zetten aan de longe. Alleen stap en een paar rondjes draf om toch wat spieren te gaan opbouwen.
Ze knapte lichtjes op. We stonden nog steeds op de handelsstal waar ik haar gekocht had en nog steeds reed. Ik was het met veel dingen daar niet eens en uiteindelijk in december besloten om te verhuizen. 2 januari konden we terecht op onze nieuwe stal. De rest van de maand december hebben we niks gedaan als alleen maar gewandeld en geborsteld.
2 januari konden we verhuizen
Ze voelde zich al snel op haar gemak want ze durfde lekker te slapen in de weide. Iets wat ze op haar oude stal nooit deed volgens mij aangezien haar dekens altijd mooi schoon waren. Nu trof ik na een aantal dagen haar dekens al helemaal aangekoekt van de modder aan. Uiteindelijk zijn we het longeren weer gaan oppakken. Dat was toch wel eng in een binnenbak waar meerdere personen met hun paard aan het werk waren. Op ieder geluidje moest gereageerd worden
Vervolgens eens gelongeerd met een singeltje en zadeltje wat ze super oppakte. Ondertussen werd ook het achterstallige onderhoud weggewerkt zoals hoefsmid, tandarts, enten en ontwormen. 
Lady knapte goed op en ondertussen waren we gestart met grondwerklessen. Lady leerde snel, sloot zich niet meer af, werd alerter en durfde eindelijk eens een keer een sprintje te trekken en een bok te geven. Iets wat ik haar tot op dat moment nog nooit had zien doen.
Ondertussen bleef het mij opvallen dat haar achter kogels regelmatig dikker waren. Uiteindelijk de DA gebeld om te kijken of ze niet toch ergens een chipje had zitten die verwijderd moest worden. Heel veel foto's gemaakt maar geen chip te vinden. DA ging de foto's doorsturen naar de kliniek en ik zou nog antwoord krijgen. Ik kon haar gewoon aan het werk blijven zetten.
We bleven doorgaan met grondwerk en ze liet al veel verbetering zien. Uiteindelijk besloten om eens er op te gaan zitten. Dit ging ook erg goed en na een aantal keren aan de longe er op te hebben gezeten kon ik al los stappen en draven.
Uiteindelijk waren we een maand verder en van de da had ik nog steeds geen uitslag van de foto's ondanks dat ik haar al een aantal keren had proberen te bellen. Uiteindelijk kwam de uitslag. Niet goed
Ik heb in mijn paniek niet veel gehoord maar wat ik opgevangen had was: artrose, afvragen of het het nog waard is om in te rijden, operatie, stamceltherapie. Oef dat was een klap in mijn gezicht. Jankend ben ik 's avonds op stal aangekomen waar een aantal stalgenoten het een vaag verhaal vonden en aanboden om een afspraak bij hun dierenarts te regelen voor een second opinion. Die dierenarts zou ook ostheopaat zijn. Na een week lang niet te kunnen eten van ellende konden we op vrijdag met Lady en alle foto's die we hadden naar de dierenarts voor een second opinion. Toen we de deken afhaalde zag hij al meteen dat er iets niet klopte en riep: die heeft het bekken gebroken. Uhh wat??? 
Ik moest haar daar aan de longe laten lopen en bij het rechtsom galopperen werd zijn vermoeden alsmaar groter. Vervolgens een inwendige echo gemaakt en daar was te zien dat het bekken ooit gebroken is geweest en dat de banden gescheurd waren geweest. Hij kon zien dat dit niet recent gebeurd was en dat dit al van langer geleden is geweest. Het was namelijk al ver genezen en bot op die plek zou er heel lang over doen om helemaal aan elkaar te groeien omdat het constant in beweging is.
Uiteindelijk verklaarde dit waar het kramperige vandaag kwam en waarom dat ze in het begin door haar achterhand zakte met het aangalopperen aan de longe. Dit werd altijd geweten aan het feit dat ze zo ondervoed en onbespierd was. Ook gezien het verbeterde toen ze meer spieren kreeg. Door die breuk is ook de doorbloeding iets verstoord waardoor zij dus regelmatig dikke kogels krijgt. We hebben vervolgens nog de foto's bekeken maar deze waren niks om me zorgen over te maken. Ja er was OC te zien maar nee hier had ze totaal geen last van. Advies van de dierenarts: lekker lang en laag gaan rijden en spieren op gaan bouwen zodat ze sterker wordt. Het zal nooit een sportpaard gaan worden en er zal rekening gehouden moeten worden met het feit dat ze rechts wat stijver zal zijn. Nu wilde ik gewoon een leuk paardje om op recreatief niveau mee te dressuren en buiten te rijden dus dat was geen probleem.
Na even van de schrik te zijn bekomen ben ik het rijden weer op gaan pakken en zijn we gestart met het volgen van centered riding lessen en heb ik de zadelmaker laten komen voor een goed passend zadel.
http://boktimg.nl/img/m/XgaWVO.png
Ondertussen zijn we nu een half jaar na aankoop verder en Lady blijft lekker bijkomen en wordt steeds vrolijker en energieker. Ook het rijden begint nu de goed kant op te gaan en we proberen er op te letten dat ze de goede spieren gaat gebruiken. We nemen op dit moment alleen de stap en de draf mee. Galop laten we onder het zadel bewust nog even weg gezien ze eerst sterker moet worden. Lady wordt nu 3 keer per weer rustig gereden waarbij we vooral veel lange lijnen en grote voltes meenemen. De rest van de dagen staat ze lekker met haar vriendinnetje op de weide. Haar kogels zijn nu ook nagenoeg niet meer dik. Alleen op dagen dat ze vanwege zeer slecht weer niet naar buiten kunnen heeft ze nog dikke kogels. Voor de rest zijn ze weer mooi dun.
Al met al was dit niet het eerste half jaar met mijn eerste eigen paard waar ik op gehoopt had maar langzaam aan durven we weer vooruit te kijken. En een dure les voor mij: mocht ik ook nog een paard kopen dan gaan de rug en de hals ook op de foto.
Ze knapt echt heel mooi op, gaat helemaal goed komen! 
