
Maar eerlijk is eerlijk, er komen mooie plaatjes uit.
Dit is onze minikudde op een heerlijk paddock paradise.
Allereerst mijn knappe Jim. Na een roerig half jaar, begint hij eindelijk te landen. In september zijn we stel op sprong verhuisd naar een tijdelijke plek. Deze plek is leuk in de zomer, maar niet geschikt in de winter. Begin december heeft hij 4 dagen in de kliniek de Lingehoeve gestaan voor onderzoek. Omdat hij naar een plek met een betere ondergrond moest, is hij vanuit de kliniek meteen naar zijn nieuwe plek gebracht. Ik hoop dat we hier oud kunnen worden. Ik noem Jim wel eens autist. Zo kan hij vreselijk slecht tegen verandering en dan is zoveel in een half jaar voor hem teveel. Hij was mentaal echt een hoopje ellende in de overlevingsstand. Maar hij gaat zich steeds meer openen en steeds meer landen. Hij komt steeds meer op zijn plek en dat is fijn om te zien. De zachte blik in zijn ogen komt terug


Aan de wandel in de sneeuw.

We kwamen bij 2 paarden die al een tijdje bij elkaar stonden. In het begin was het continu gedoe tussen Charly en Jim. Maar tegenwoordig is het dikke mik en zijn ze zelf speelmaatjes

Normaal speelt Charly veel met mijn veulen Noura, maar dat gaat nu even niet





Dit is toch fantastisch



Verder hebben we pensionado Crum in de kudde. Ook een vriend van Jim inmiddels. Ze kriebelen en kroelen wat af



En de jongste telg Noura. Die weinig van de sneeuw heeft kunnen genieten, want die besloot de vrijdag voor de eerste sneeuw viel in het draad terecht te komen en moet 10-14 dagen op een klein stukje staan.
Ze is gehecht en dik ingepakt om de boel te immobiliseren. Gelukkig mag als het goed is deze week het verband er af. Geen sneeuwfoto's van haar dus.

Behalve een track, paddock en wei hebben ze ook een schuilstal, waar ze lekker in en uit kunnen lopen en in kunnen liggen. Fijn om zo'n plekje te hebben


