En hoe ga ik dat in 15 foto's stoppen?
Allereerst puppy Jim 12 jaar geleden. Bang van de wereld, onzeker, drama onder het zadel. Maar wel eerlijk. Dat was de reden waarom hij mocht blijven. Er zat geen kwaad in. Samen hebben we een lange, maar leerzame weg afgelegd. Een weg vol obstakels waar we iedere keer weer beter, wijzer en hechter uit kwamen.

In 12,5 jaar hebben we zo ontzettend veel gedaan!
We hebben dressuur gereden.
We hebben gesprongen.

We hebben TREC trainingen gedaan.

We hebben western gereden.

We hebben kinderen hun eerste paardrij ervaring gegeven.

We hebben trailerlaadtraining gehad.

We hebben op Horse Event gereden.

We hebben fotoshoots gedaan.

We zijn op vakantie geweest.

We zijn naar fotomeetings geweest.

We hebben een sponsorrit gereden.

We zijn verhuisd naar de Veluwe, waar we vooral heel veel buiten gereden hebben.

We hebben een veulen gekocht en zijn we aan het opvoeden.

En we hebben helaas de kliniek van dichtbij mogen bekijken. 4 dagen lang is hij daar geweest voor onderzoek naar kreupelheid, foto's, echo, scintigrafie en uiteindelijk de diagnose. Hij staat nu op rust, tot september en dan gaat hij weer op de foto. Een pijnvrij pensioen zit er waarschijnlijk nog wel in. Maar ik hoop op herstel, zodat we nog wat recreatieve stapritjes kunnen maken en Noura samen kunnen opleiden als zijn opvolger. Opvolger met rijden dan, want ik hoop dat hij nog minstens 12,5 jaar pijnvrij bij mij mag blijven.
Mijn Jim

