Geplaatst We begonnen het jaar lekker rustig. Poppy ging vaak mee naast de fiets richting het bos. Daar genoot ze zo van. We hebben zo heerlijk wat kilometertjes gemaakt. En natuurlijk ook af en toe de camera mee genomen om wat plaatjes in het bos te schieten
*Klik*
Verder liep ze ook ontzettend fijn aan de longe.
Fflur was ondertussen al een skippybal en hoefde helemaal niets te doen.
*Klik*
En Poppy zag er maar wat goed uit
Langzaam kwamen we verder in het jaar. Fflur werd goed in de gaten gehouden en stond af en toe met Poppy samen in de paddock.
En toen was het mei. Dágenlang slapenloze nachten gehad. Alarm om, ieder uur er uit want Fflur belde. Altind loos alarm.
Op de vroege ochtend op 12 mei werd ik uit bed getrommeld. "Er ligt een veulen." Nee pap, dat kan niet, het alarm is helemaal niet af gegaan.
En toch lag er eentje. Een mooi klein hengstje.
Fenrir werd al gauw een stoer maar ook verlegen ventje.
Kitty vond het maar wat interessant, zo'n veulentje.
Maar heel lang heeft ze er niet van mogen genieten.. Kitty ging hard achteruit. Al járen liep ze eigenlijk al niet lekker, maar in mei ging het plots wel erg slecht. We hebben toen de keuze gemaakt om haar niet langer te laten lijden. Het optelsommetje was gewoon te veel. Op 25 mei hebben we haar laten gaan, met pijn in ons hart. Mijn eerste pony'tje, waar ik mee ben opgegroeid, en waar ik zo veel van geleerd heb
Kitty is vermoedelijk zo'n 30 jaar oud geworden, maar precies zullen we het nooit weten.Komende Sinterklaas, 5 december, zou ze haar 15 jarige jubileum bij ons gehad hebben.
*Klik*
Ondertussen had mijn moeder besloten toch zelf nog een eigen pony te willen. Kitty was het laatste op stal wat nog echt van haar was (al was het 'mijn' pony). In juni zijn we bij een 5 jarige Welsh wezen kijken, welke we toen ook gekocht hadden. Llamri Lon.
Fflur en Poppy waren ondertussen al bij de hengst geweest. En ook Lon zou gedekt worden voordat ze kwam.
*Klik*
Maar toen werd Poppy ziek. Voor iemand die haar niet kent was het eerst totaal niet duidelijk. Ze was net niet helemaal lekker, maar ik zocht er niet direct iets achter. Na een paar dagen hebben we toch getemperatuurd, en ze had hoge koorts. Ik heb dagen gejankt, constante verzorging. Op mijn verjaardag stond ze met een toppunt van bijna 41 graden koorts. Maar Poppy is een vechter. Ze heeft zich er ontzettend goed doorheen weten te slaan. Bijna geen conditie verloren, en nog wel even vrolijk.
Fenrir en Fflur stonden ondertussen 24/7 in de wei. Ver van Poppy vandaan. Je veulen zou toch maar ziek worden...
Poppy knapte gauw weer op. Níéts leek er op dat ze zo ziek was geweest. En alles was weer goed. Ze zag er door onze constante zorg nog op en top uit. Ik was zo blij dat alles weer goed was
Toen hebben we de merrie's laten scannen. Alle hoop was op Fflur gevestigd. Lon was al niet drachtig, en Poppy zou dat al helemaal niet zijn, doordat ze zo ziek was. En helaas was Fflur leeg.
We hebben Poppy toch maar meegepakt. Eventjes voor de zekerheid. En já hoor! Daar zat een vruchtje! Een klein wondertje! Poppy mag in 2021 dus wél mama worden!
6 september kwam mam's pony dan eindelijk! Samen met haar veulen van dit jaar.
Na een weekje van wennen hebben we alles bij elkaar gegooid. En dat ging goed! Fflur en Lon zijn beide wat dominant en nukkig, maar dat word goed geneutraliseerd door Poppy haar koele karakter, die de andere gewoon dwingt om haar vrienden te zijn
Zo werd ze ook al gauw maatjes met de veulens, haar neefjes. 3 met hetzelfde karakter, zo leuk om te zien in de wei
*Klik*
In September vertrok Fenrir naar zijn nieuwe huisje. Vroeger dan gepland maar door omstandigheden kwam het niet anders uit. Geen probleem voor Fenrir, die al goed op eigen pootjes stond en ook al klaar was om te vertrekken. Hij en zijn moeder begonnen een beetje te botsen
Daniel, het veulen van Lon, werd bij ons thuis gespeend en mocht samen met Poppy staan. Wat ook goed ging, met deze 2 draken. Daniel is even later weer terug naar zijn fokkers verhuisd.
*Klik*
Poppy is nu weer rustig aan het werk af en toe, net als Fflur en Lon. Ik heb helaas niet veel tijd met deze donkere dagen, maar dat vinden ze zelf gelukkig helemaal niet zo erg.
En voor 2021? Hopelijk véél minder tranen en meer geluk. Hopelijk eens een jaar zonder zieke pony's, waar in alles goed loopt. En we gaan duimen voor een gezond veulen in mei/juni, want dit word wel een speciaaltje. Vandaag is Poppy nog eens gescand (op 160 dagen), en alles zit nog goed en gezond. Even een check up, want ik ben zo bang dat het toch nog fout gaat.
We gaan er gewoon voor, dat 2021 wél ons jaar word!
gelukkig kan ik nog altijd bij hem langs en staat hij echt op een 5 sterren plekje. Had me geen betere nieuwe eigenaar kunnen wensen denk ik. 
