Geplaatst 
Eindelijk ook een keer een EJL-ITP van mij. In 2019 had hij een schouderblessure (tik gehad, hele schouder opgeblazen en superkreupel). 2018 een botbeschadiging in z'n kootholte, waarvan het nog maar de vraag was of hij het zou overleven. Die plek was zo zwak en kwetsbaar dat hij met weinig moeite z'n voet kon breken. Gelukkig is hij niet zo'n druktemaker
Dus, een EJL-ITP voor 2020 is leuker! Want dit jaar hebben we alleen maar lol gehad.
Holthausen Doriath is een 7-jarige ruin met als bijnaam Dori. Of Dorus. Of Kiptandoori
, van de fokker gekocht toen hij 2,5 was. Zelf ingereden, inmiddels dressuur L1 tussen de paarden. Bijzonder weinig gestart maar zelfs een keer 213 punten in de B gereden. Springen vindt hij leuk, ik minder. We rijden het liefst buiten. Sinds dit jaar is hij eindelijk uitgezwaard en mentaal volwassen. Ik rij hem 2 à 3 keer per week. Hij staat 24/7 buiten in een hit-actief stal. Echt fantastisch, ik hoef er niet naar om te kijken als ik geen zin heb
Hij is perfect op gewicht (misschien zelfs net iets te dik), hij is vrolijk, blij, ontspannen. Van de zomer was er wat hommeles in de kudde maar sinds een paar weken is de rust 200% teruggekeerd en zelfs als er nu nieuwe bij komen merk je er eigenlijk niks van. Hij staat direct aan de Veluwe, daar komen we nu het meest.
Ik heb hem zo chill dat we in ons uppie op pad kunnen, dat is ZO genieten. En heeft wat werk gekost, voor hem, maar mentaal ook voor mij. Ik zie soms spoken die er niet zijn
We zijn dit jaar één hele keer op concours gestart - haha - met vooral als doel: alleen op pad, alleen vlechten, alleen laden, alleen losrijden, etc. Ik wilde zelfs m'n proef uit m'n hoofd rijden, maar een vriendinnetje was er dus toch haar laten lezen 
En als KERS OP DE TAART dit jaar mijn beste vriend meegenomen het bos in. Kan niet paardrijden, heel lief paard van een stalgenootje geleend en heerlijk samen door de Veluwe gestruind. Hij heeft zelfs leren lichtrijden in dat ritje, haha.
Dus met trots presenteer ik u mijn fantastisch leuke New-Forest. Bieden hoeft niet, hij gaat toch nooit meer weg
Zo reden we vorig jaar nog even een proefje rond.
Hét beste uitzicht!
Kiekeboe!
In een coma, lekker in de zon aan het dotten.
Dit ritje
Ik heb een lieve jongedame die af en toe met hem springt, zij vinden dat samen leuker dan ik
Springen zit er ook in dus.
Samen beetje trainen in de bak!
Dit was eind september.
Dit was een week of 2 later. Hij kan zó verschillend tonen.
2 weken geleden, lekker wollig aan het worden
En soms, sommmmssss heeft hij de kolder in de kop
wat een leuk dier!