In januari was alles nog 'normaal'. Ik werkte in Roosendaal, Titane stond in Nispen. We reden buitenritjes. En mijn vriend, die ook paardrijdt, ging regelmatig mee.
In februari zou er al het een en ander veranderen. Ik ging bij mijn vriend in Oostvoorne wonen. Uiteraard verhuisde Titane mee. Ik dacht een geschikte stal te hebben gevonden waar hij 24/7 buiten kwam te staan.
In maart kwam er, vrij onverwachts, een tweede paardje op ons pad. Mattvey, een 7-jarige Arabische ruin. Onbeleerd en met rugzak. Maar hij was vanaf dag 1 al ontzettend lief. Al zag hij er niet best uit
Met Mattvey gingen we langzaam aan de slag.
En met Titane maakte ik voor het eerst een strandrit!
In april zijn Titane en Mattvey van stal verhuisd. Helaas bleek het toch niet goed te gaan met Titane in de 24/7 kudde. Andere optie was 22/7 op stal... Geen optie dus. En er kwamen per toeval 2 plekken vrij op een stal die 5 minuten van huis ligt.
En met Titane ging ik natuurlijk al gauw nieuwe routes verkennen.
En toen kwam er wat minder leuks. We waren heel goed op weg met Mattvey. Tot bleek dat zijn angst dieper zat dan we dachten. Een paniek aanval onder het zadel, waarin Mattvey aan de kletter ging, lanceerde mij het ziekenhuis in. Gekneusde ribben, klaplong, blauwe plekken. Gelukkig maar 1 nachtje hoeven blijven.
Helaas bleek dit bij mij voor angst te zorgen. Ook voor Mattvey was dit geen goede ervaring. Omdat ik toch niet kon rijden, besloot ik het grondwerk verder uit te breiden, terwijl vriendlief Titane in conditie hield.
De maand erop besloot ik, ondanks de angst, weer in het zadel te kruipen. Mijn lichaam was immers enigszins hersteld.
Inmiddels heeft Chris het voor elkaar gekregen weer op Mattvey te stappen, nadat ik een aantal weken grondwerk met hem gedaan had. Echter bleef Mattvey zo enorm angstig, dat we hierna besloten nog kleinere stappen te nemen in het grondwerk en het rijden even te laten.
In juli betekende dat dus veel wandelen. En omdat ik mijn angst nog steeds niet te boven was, reed ik vaak met Titane mee.
En deze maand hadden Titane en ik voor het eerst les van Miranda, van Dravend Succes! En wat ging dat goed!
Augustus was de maand dat wij begonnen te twijfelen of het niet beter was om Mattvey naar een trainingsstal te brengen die hem door de angst heen kon helpen. We wilden namelijk niet het risico lopen het probleem groter te maken.
Omdat wij eind augustus op vakantie gingen, besloten we deze maand te blijven grondwerken en wandelen. Mattvey doet het als handpaard prima!
Eind augustus kregen beide paarden een check up van de fysio. Toen hier geen gekke dingen uit kwamen, besloten wij op zoek te gaan naar een geschikte trainingsplek. Bleek dat heel dichtbij Lotte (Het Paardenkompas) en Denilyn (Equilyn) hun trainingsstal hadden, gericht op paarden met angst, probleemgedrag en beleren van paarden. Dus eind september vertrok Mattvey naar Heenvliet.
Helaas werd oktober een vervelende maand. Mattvey voor check up naar de kliniek. Bleek hij enorm veel last van zijn rug te hebben. Mogelijk door stress/spanning. Gelukkig kon hij op de kliniek en later door een osteopaat behandeld worden.
Met Titane had ik een les gepland staan. Had... Op een zaterdagmiddag kreeg ik een telefoontje dat je als eigenaar NIET wilt krijgen. "Kun je naar stal komen? Titane staat op drie benen.". Nog nooit ben ik zo snel vanuit m'n bank op stal terecht gekomen. DA was er gelukkig binnen een kwartier. Waarschijnlijk een verstuikte kogel. Die was ook dik en warm. Boxrust en koelen...
Gelukkig was de kogel heel snel weer normaal en leek Titane beter te lopen. Dus mocht hij de paddock in. Helaas vond ik hem 4 dagen later weer op drie benen.
Inmiddels is de DA vaker in een maand geweest dan het voorgaande hele jaar. Röntgen, scan, uitverdoven. Niets!
Tot de DA zijn schouder ging onderzoeken. Bleek mijn arme paard zijn schouder nauwelijks te kunnen strekken naar voren. Wat vooral in draf duidelijk op viel. Belasting is geen probleem, hij staat er prima op. Ook naar achteren kan hij het been prima bewegen.
Inmiddels stond hij al 4 weken op stal. Een schouderprobleem kan heel lang duren, vertelde de DA. Gelukkig was hij het met me eens dat zo lang boxrust geen optie is. Dus mag Titane gelukkig sinds deze week weer de paddock in. Zonder pijnstillers, zodat ie niet over zijn grenzen gaat.
http://boktimg.nl/img/m/i57Ofe.jpg
http://boktimg.nl/img/m/vrJcw2.jpg
De fysio komt binnenkort wel voor zijn schouder. En om te kijken of er ergens anders een blokkade zit. Maar ik maak me zo ontzettend veel zorgen. Zou het nog goedkomen met hem?
Gelukkig mag hij weer naar buiten. Zie ook dat dit hem goed doet. Helaas wel een flinke uitspatting de eerste dag. Maar helaas stond hij op stal ook te bokken.
Goed loopt ie nog niet, maar hij zet allevier zn benen neer en scharrelt was door de paddock.
Met Mattvey gaat het ontzettend goed! Inmiddels loopt hij keurig aan de dubbele lijnen en heeft hij ohz al de teddy-ride gehad.
Maar ik ben met de ellende wel even klaar! Ik hoop dat we nu echt een positievere periode tegemoet gaan.
ken ook niet veel mannen die paardrijden. Ja, behalve heel bekende spring- en eventing ruiters. 
) 
