Bokt.nl

Een heel klein, lief, onzeker, gevoelig, meisje... in een reuzen lichaam gestopt. Dat is Dolly
En omdat ze zo schattig is, wil ik ze graag met jullie delen

Dolly is een van mijn leadhorses op mijn werk waarmee ik ritten begeleid. Ze is ongeveer 10 jaar oud en een Percheron. Zij (en haar dochter) zijn nu iets langer dan een jaar bij ons. We hebben al veel bereikt maar hebben nog een lange weg te gaan. Ze stonden al meer dan een jaar stil, maar de eerste keer gewoon opstappen en wegrijden alsof ze het al jaren doen. Voetjes geven kenden ze niet (oef die voeten zijn zwaar! ) en omdat ze altijd samen zijn gebleven, hebben we veel moeten trainen dat ze ook apart weg kunnen van elkaar zonder te blijven roepen.

Dochterlief is de rust zelve, super relaxed en 1 grote knuffelkont. Dolly daarin tegen, vertrouwt nog niemand, schrikt als je 'boe' zegt, en je moet je erg zelfbewust zijn om haar heen. Tijdens het rijden is dochter een slome goedzak, maar Dolly heeft pit! Tijdens de experienced rides verwachten de gasten achter me niet dat er zo veel snelheid in zit haha. Enige lastige is.. als ik moet afstappen om iemand te helpen, kan ik er niet meer opklimmen Ook moeten we nog trainen in rustig stilstaan en wachten tijdens de ritten. Wij gaan nog een beetje dribbelend van links naar rechts.

Genoeg gepraat, hierbij wat foto's

Meet Dolly, het reuzenkind. Ze was hier nog maar net bij ons. Dochter mocht wat gewicht kwijt maar Dolly mocht eigenlijk wel wat aankomen.
1.


Al snel vond ik haar erg leuk, gevoelige merries hebben gevoelige ruiters nodig toch? Iemand die haar begrijpt, en haar de rust kan bieden. Ze werd mijn leadhorse, want ze was (en is nogsteeds) te onzeker om midden in de groep te lopen. Dus mocht ze met mij voorop, ze vindt het heerlijk! Dit is ons uitzicht:
2.


Van boven op de top van de berg
3.

En bijna weer terug bij stal
4.


Omdat we nog geen zadels voor ze hadden reed ik haar met mijn barebackpad, oh wat een fijne stoel! Zo comfortabel. We hebben nu wel zadels, maar ik vind zonder fijner bij haar. Ze is zo gevoelig, elk kneepje of aanraking of zelfs gedachte, reageert ze op. Ik hou d'r van Ik vertrouw haar 100%.

Mijn andere leadhorse en beste vriendin Calypso maakte als eerste vriendjes met ze, maar een klein verschil in maat en bouw Achter haar staat haar dochter, Lotti.
5.


In de zomer kreeg ze sproetjes
6.


En ook heeft ze een klein snorretje
7.


Knappe mooie dame
8.


Kerstmis! Altijd een feest. Omdat we toch altijd moeten werken, maken we er maar een feestje van! Ze reageerde eigenlijk helemaal niet op het tinsel in haar manen, ze deed het zo goed! (even voor de foto zonder cap, ik rij altijd met )
9.


Het enige paard waarbij de oren bijna even groot zijn als de rendier oren
10.


We zijn nu dicht ivm corona en hebben al lang geen gasten meer gehad. Natuurlijk hebben de paarden gewoon verzorging nodig, eten, en hun routine. Dus 2x per dag gaan we naar ze toe. Gister heb ik m'n camera meegenomen en had m'n collega wat foto's van ons gemaakt. Laten we zeggen, dat we weer moeten oefenen met stil staan en apart weg gaan Ik had m'n handen vol haha.. Dit was ook de eerste keer dat ze hier was en een lange tijd weer even apart van dochter. Achja, binnenkort nog maar eens

Lief mooi meisje
11.



12.


Ik wilde graag een mooie foto zittend op haar, stil staan op de midden van de weg. Uh ja, nog even oefenen dus
13.


14.


Lief klein meisje, wat ben je leuk!
15.


We hebben nog een lange weg te gaan. Ook mij vertrouwt ze nog niet helemaal. Ze houdt er niet zo van om aangeraakt worden en is best wel schuw in de stal. Ik moet haar ook altijd voorzichtig benaderen en haar naar mij toe laten komen. Ik vraag me wel eens af hoe haar leven voor ons er uit zag. We weten dat ze ergens bij een boerderij in de wei liepen. Maar of er iets is gebeurd of dat ze gewoon weinig in handen is geweest, we weten het niet. Maar we hebben alle tijd en ik geef haar alle tijd, die ze nodig heeft