In al die jaren heb ik gezegd dat ik wel de pleegmoeder van Nathan en Hayke zou worden , als mijn vriendin er niet meer voor kon zorgen, en zo kreeg ik afgelopen najaar de vraag of dat aanbod nog stond, wegens gezondheidsredenen kon ze niet meer voor de paarden zorgen en zo kwamen ze "overwinteren".
In maart zijn ze verhuisd naar een plek dichterbij haar, zodat ze ze zelf weer kon zien als ze dat wilde, helaas werd het een week later corona tijd en was dit nog niet mogelijk.
Na 5 weken werd ik gebeld, dat de paarden waar ze stonden weer weg moesten, en zo kwamen ze weer terug...en dan nu voorgoed.
Zo voorgoed dat ik een paar weken geleden een pakketje moest ophalen, dat pakketje bestond uit de papieren van de paarden en een brief dat ze de paarden aan mij over droeg.
Super ontroerend, en nog steeds erg emotioneel,maar zo welkom, dus hier mijn eerste topic van mijn nieuwe zwarte vriendje Nathan, een 16 jarige ruin, die eens Z dressuur was, maar al even uit de running is, ik hoop dat jullie hem net zo knap vinden als ik hem vind..
1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

En hij is net zo lief als dat hij knap is

Volgende keer komt Hayke aan de beurt, ook een hele knappe merrie
