Toen Kyano oud genoeg was om zijn familie te verlaten, brachten we hem naar zijn nieuwe thuis in België. Een grote gok, want hij was vanaf foto verkocht. Maar bij aankomst voelde het goed en heb ik hem met een gerust hart achter kunnen laten. Toen ik een half jaar later bij hem op visite ging was dat gevoel er gelukkig nog steeds.
Jaren gingen voorbij, zo nu en dan was er contact, altijd leuke updates!
Afgelopen voorjaar kreeg ik een berichtje. Kyano zou dit jaar 3 worden, of ik hem wel wilde beleren. Ja, natuurlijk wilde ik dat! En zodoende ontstond het plan dat hij vanaf de start van het weideseizoen bij mij zou komen logeren, dan kon ik eerst vanaf de grond bezig en in de loop van de zomer erop. Haast was niet geboden, hij mocht gerust voor lange tijd blijven.
Nu maak ik geregeld Tinkers zadelmak, maar dit was toch wel erg speciaal! Om je eigen fokje weer terug te krijgen, en daarbij het vertrouwen om hem hier te brengen, bijna 300 kilometer van zijn thuis. Dan rij je onderweg toch heel wat trainingsstallen voorbij. Zijn zus Lola uit 2014, welke ik aan had gehouden, overleed in 2017, een paar maanden voordat ze 3 werd. Een half jaar daarna verkocht ik hun moeder. Om dit jaar toch nog een stukje van die 2 merries bij me te kunnen hebben geeft het een stukje extra emotie.
Inmiddels loopt het seizoen ten einde, en heeft Kyano een fijne basis onder het zadel. Van onzekere en argwanende gup is hij gegroeid naar een zelfverzekerd en werkwillig paard. Opnieuw is hij mijn vrolijke vriendje. Dagelijks een hinnik als hij mij in het oog krijgt, dan smelt toch je hart
Afgelopen week heeft Pernille (PeerAppel @bokt) ons prachtig vast weten te leggen. Het zien van de foto's is echt hilarisch, Kyano is een beetje gegroeid, maar de poses die hij als veulen had, zijn er nog steeds!
001. Dit waren wij toen
002. En dit zijn wij nu
003. Toen
004. En nu
005. Kusje geven kon hij als veulen al!
006. En het knopje was een beetje roestig, maar hij kon het nog steeds!
007. Van harige baby
008. Naar echte hartendief
009.
010.
011.
012. En natuurlijk moesten we ook even laten zien dat we ook wat bereikt hebben
013.
014.
015. Laten jullie een berichtje voor ons achter?
Hij heeft qua ontwikkeling van zn lijf nog een behoorlijke weg te gaan. En de babyvetjes moeten er ook nog af. Maar door de tijd te nemen en een goede band te creeeren hebben we qua rijden een mooie basis gelegd zonder veel kilometers te hoeven maken. Hij heeft nu de taak om mijn jonge hengst op te voeden, want Kyano is ook een enorm fijn paard in de kudde (hele seizoen aan de leiding gestaan door enkel zn uitstraling naar soortgenoten), heeft hij van z’n moeder mee gekregen. En we maken wat korte ritjes om te onderhouden wat hij heeft geleerd. 
