Ik hoopte dat iemand ze wilde aangezien ik op vakantie was, maar omdat er 600 reactie's op waren ging ik ervan uit dat ze wel zouden zijn opgehaald.
Tot ik thuis kwam en las dat er nog 6 paardjes stonden en ze nog 2 dagen hadden.... Ok toen ging de knop om, samen met 3 vriendinnen besloot ik er zelf 2 te kopen en de andere werden gekocht door mensen die geen transport hadden of nog geen stalling.
Wij zouden ze alle 6 ophalen en 2 afzetten bij eigenaren die geen transport hadden (kosten delen) mijn vriendin nam er 1 en 3 zouden er bij mij tijdelijk terecht komen.
Dus stapte we in onze 2 geleende/gehuurde busjes om de Konik's op te halen:
filmpje van onze heenreis
https://www.youtube.com/watch?v=C05yBM61tVE&t=1s
Eenmaal in België, met aan het einde before en after foto's van de Konik's.
spoel voorbij 2/3 minuut om het vrolijke gebrabbel in de auto niet te hoeven horen
https://www.youtube.com/watch?v=vYMbmos21XM&t=6s
En toen stonden er dus 3 kleine konik's bij ons thuis.
1.
2 koniks waren gekocht door een lief echtpaar wat eerst een nieuw paddock paradijs voor ze wilde bouwen en wilde wachten tot wij ze een beetje halster mak hadden gemaakt. En de Konik die nog van mij was zou ik eerst opknappen en dan een huisje zoeken.
Alleen konden zowel wij als de DA de dieren heel lastig benaderen, als de DA kwam dan moesten wij de merrie's in een soort kraal lokken om ze te kunnen vangen zodat de DA ze kon behandelen want heel best waren ze er niet aan toe.
Deze kleine merrie die ik de naam Vaiana na 2 dagen heb gegeven zag er op het eerste gezicht heel goed uit maar had overal open wonden zitten, die ik dagelijks moest schoonmaken. Wij denken zelf dat ze bij de slager of in het wild in een prikkeldraad is gerend aan de wonden te zien (foto's hebben wij niet gemaakt van de wonden, het behandelen gaf haar zo veel stress dat we na iedere behandeling blij waren als we haar direct weer konden laten gaan).
2.
Na een aantal weken de pony's in quarantaine te hebben gehouden kregen we op den duur groen licht van de DA om ze bij andere pony's te zetten. Dus na ruim een maand brachten wij de konik's naar onze jonge paarden op een groter weiland. Door het dagelijks behandelen en met geduld benaderen waren de merrie's redelijk halster mak geworden.
3.
Eenmaal tussen de andere jonge paarden die dol zijn op onze aandacht, kwamen de merrie's helemaal bij en begonnen ze ons echt te vertrouwen.
4.
Na 3,5 maanden bracht ik de 2 konik's naar hun nieuwe huisje, en hebben we Vaiana heel rustig in onze eigen kudde geplaatst. Daar heb ik haar vooral met rust gelaten en lekker paard laten zijn, ze liet zich halsteren en liep mee en gaf voetjes als de hoefsmid kwam dus kon ze lekker paard zijn.
eind juni besloot ik om Vaiana eens kennis te laten maken met het strand, we waren heel erg thuis aan het twijfelen wat we met haar zouden doen. Ze was erg happy in onze kudde, maar wat moesten wij met haar.... We hadden besloten om haar eens mee te nemen naar het strand, om te kijken hoe ze het strand leven zou vinden en hoe ze op de drukte zou reageren. Mijn vertrouwen in haar was 100%, maar de rest van mijn familie twijfelde.
heenweg
5.
op het strand wilde ze eerst dicht bij Jack blijven
6.
Maar al snel kwam er meer afstand tussen..
8.
en is het ook wel heel erg leuk om achter het vrouwtje aan door het water te rennen
9.
het was Duidelijk Vaiana, kan het leven van onze strand paarden prima aan en dus besloten we haar voorlopig te houden.
10.
11.
Ik begon dus ook echt met Vaiana rustig aan te trainen, zoals wij onze andere jonge paarden ook trainen. Ze mocht mee naar de ponykampen wat haar niet veel deerde, eigenlijk kwamen we er achter dat ze nogal onbevreesd is niks vind ze eng/spannend
. In deze video is een avond training te zien waarbij Vaiana ook mee doet.
een paar weken terug is Vaiana nogmaals mee geweest naar het strand waarbij ze weer zo ontzettend stoer en braaf was
.12.
13.
14.
En als klap op de vuurpijl heb ik met Vaiana meegedaan aan de landbouwdag in Alkmaar afgelopen woensdag, Vaiana had van alle 4 mijn paarden de laagste punten op de keuring maar dat kon mij niks schelen. Ik wilde haar namelijk puur meenemen voor de ervaring en op Jack (mijn Tinker die zijn rubriek gewonnen heeft) na was ze het makkelijkst om voor te brengen zo braaf stapte en draafde ze in de ring. Ook heeft ze bijna de hele dag echt met kinderen staan knuffelen, ze duwde heel rustig haar neusje in de kinderwagens die langs reden en liet ze zich door iedereen aaien en knuffelen.
En mooier kon ze het niet maken door op de terug weg gewoon zelf de trailer in te lopen terwijl ik nog stond te praten
. Ik ben zelf nog hard aan het zoeken naar foto's van de landbouwdag, want heb er zelf dus 0 gemaakt 
. 15.
Maar bij deze stel ik jullie heel graag voor aan Konik Vaiana, of beter bekend bij ons in de familie als ongelukje nummer 5
... 
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
hihi.
.
