Geplaatst: 28-08-18 19:42 Cinnepin schreef:Shenavallie schreef:Zó herkenbaar van toen ik mijn Haf nog had! Echt heel leuk deze foto's!
Die van mij presteerde het ook om met ruiter en al in een modderplas te gaan liggen - liefst zo'n ruiter die afwachtend was en niet zo sterk in de schoenen stond -, of keihard galopperen en dan vlak voor zo'n plas stoppen, zodat zo'n zelfde ruitertje er middenin viel. Gelukkig konden de meesten daar wel om lachen.
Als ik zelf erop reed, dan ging het meestal goed. Alleen met een buitenrit wilde het nog wel eens anders gaan als ik met iemand meeging. Alleen ging het super, maar met iemand erbij wilde ze altijd inhalen met galopperen en als ze dan eenmaal voorop lag, dan moest ze van schrik poepen. En aangezien mevrouw niet in volle vaart twee dingen tegelijk kon, stopte ze abrupt en hing je aan haar nek. En standaard tussen twee en vier geen vertier: dat was de siësta van mevrouw. Je kon er rustig bij gaan liggen, gezellig tegen elkaar aan. Ik kon echt lezen en schrijven met die mafkees.
Heerlijk is dat heHeb ik met deze ook, alleen kan hij zeker niet met iedereen. Heeft wel ff geduurd voor ik alles met hem kon
Die van mij kon eigenlijk ook met weinig tot geen anderen. Ze hing enorm aan mij, plus dat ik alles op stem deed en anderen alles met hun handen en benen. Gevolg: ze reageerde totaal niet op wat men wilde en mensen vonden het raar om tegen een paard te praten. Tja, dan blijf je stilstaan tot je een ons weegt òf je ligt er op een onbewaakt ogenblik af.
