Bij mijn zoektocht naar een nieuw paard ben ik hals over kop gevallen voor Gio, een 13 jarige tinker ruin, stevig, harig en bont, zo zie ik ze het liefste.
Hij stond al zowat zijn hele leven samen met Millie, een 17 jarige tinker merrie.
In het verleden hebben ze samen een paar mooie veulens gehad, en is Gio geruind.
Toen het hoge woord eruit was dat we Gio graag wilden kopen kregen we hun levensverhaal te horen, en om een lang verhaal kort te maken, Millie ging ook mee. Het hielp enorm dat ze heel lief en voorzichtig was naar onze zoon.
Het laden in de vrachtwagen, wow, dat viel me 1000% mee, na alle nachtmerries die ik er over gehad heb, gebroken benen, paarden die niet mee willen, rollen prikkeldraad die uit het niets verschenen. binnen 5 minuten waren beide geladen, en stonden ze netjes op de vrachtwagen (van paardentaxi Paspa, echt een aanrader)
Na een kleine anderhalf uur waren we op de bestemming aangekomen, ze kwamen heel rustig van de wagen en konden ze hun nieuwe terrein gaan verkennen..
Ik had wat spetterende acties verwacht, maar nee, zoals het echte tinkers betaamt was het gras veel interessanter dan de rest.
Ondanks dat ik helemaal weg van ze ben, zitten er wel een paar uitdagingen aan dit stel.
Gio is nooit echt doorgereden, dus daar zit nog werk in, en ze zijn erg weinig in de hand geweest, hier en daar wat achterstallig onderhoud, dus deze week komen hoefsmid en DA voor een hoognodige manicure, en een paar prikjes.
Maar de grootste uitdaging zal zijn dat ze echt zullen moeten leren af en toe zonder elkaar dingen te doen.
Maar het zijn hele lieve en brave dieren, en ik ben er van overtuigd dat we samen nog heel veel plezier gaan hebben.
Gio
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
