Dus ik heel zachtjes steeds zeggen dat er niks is en ruuuustig maarrrr zeggen, en kaaaaalm maaaar.... En wat denken jullie? Het hielp nog ook. Goed, het (enge!) geluid zwelde nog wat aan, en zwakte wat af en nog wat schrikmomentjes met het hoofd.
Maar ook dat werd na een paar minuten later steeds minder en minder en de aandacht steeds meer richting die aardige kalmerende man! (Ik dus) Op het laatst zei ik 'kijk, nu is het weeeeg...' en 2 oortjes luisterden aandachtig!

Als beloning maar een klein fris appeltje gegeven dat er wel in ging!


Alles heeft zo'n halfuurtje geduurd...