Gisteren heb ik met mijn paard verschillende eerste keren meegemaakt. Voor het eerst in zijn leven op verplaatsing gaan rijden, voor het eerst in zijn leven working equitation, voor het eerst in de drukte,... We gingen naar een initiatie working equitation in de buurt! Allemaal leuk, al dacht ik wel wat uit de toon te gaan vallen met mijn BWP ruin

Allemaal verschrikkelijk spannend dus! Meneer ging eerst heel vlot op de trailer van iemand die zo vriendelijk was om me te komen ophalen. Om er meteen weer vrolijk af te stappen. Hij maakte er echt een spelletje van en we konden hem er niet op houden. Dus ben ik hem zelf achteruit beginnen zetten en dan weer erop, zo een paar keer. En gelukkig bleef hij dan super mooi staan! Oké, transport verliep prima, was ook maar 10 minuutjes.
Daar aangekomen was hij eigenlijk veel rustiger dan ik had verwacht, we hadden daar een stal gevraagd omdat ik hem niet meteen nog drie uur in de trailer wou laten staan (we gingen sowieso wat vroeger en dan nog iets meer dan twee uur theorie rond WE). Theorie was super leerzaam en dan werd het tijd om op te zadelen. Tijdens het opzadelen was hij super rustig, we kwamen verschillende mensen tegen die ons volgen op Facebook of kennissen die hem kennen van foto's op mijn eigen accounts op social media. Zij vonden hem allemaal super mooi en dat is natuurlijk heel leuk om te horen!
En toen kwamen we de piste in... Tja, ons varkentje moest toch even laten zien aan iedereen dat hij aangekomen was, en dat hij vanaf nu middelpunt van belangstelling moest zijn

Hij bleef wel heel braaf bij mij maar was niet stil te krijgen, het was hem allemaal een beetje teveel. Nieuwe omgeving, al die obstakels, al die nieuwe paardenvriendjes, dat publiek,... Dus, hier zijn we dan, met ons paard dat al 5 jaar ruin is :


hier had hij lekker zijn neusinhoud in mijn gezicht geblazen, vandaar het gezicht


Ik mocht gelukkig even achteraan op het terrein hem aan de longeerlijn hangen, dat had hij nodig! Even lekker uitrazen en naar alles kunnen kijken. Binnen de 10 minuutjes was hij helemaal rustig en was het tijd om terug bij de anderen te gaan en aan de initiatie te beginnen. Ik was zelf nog niet helemaal op mijn gemak want hij ging toch best flink tekeer, dus ben ik eerst aan de hand nog even gaan verkennen. Meneer zag een voerschep en *poef* weg was zijn stress


Dan maar erop! Eerst nog niet helemaal gerust maar ik ken mezelf, dat heeft even tijd nodig, ik ben niet de zekerste ruiter... Alle hindernissen hebben we geprobeerd, alleen stond er ook een kleine sprong maar daar wou ik me niet aan wagen aangezien we ook thuis nooit springen en ik der dus niks van bak. Hieronder nog wat foto's van tijdens de initiatie! Ik weet niet of ze echt op volgorde staan maar ze geven toch een leuke impressie. Uiteindelijk was mijn hyper paard super flink en had hij echt helemaal nergens nog schrik van. Zelfs het werk met de garrocha vond hij totaal geen probleem










hopelijk hebben jullie er een beetje van genoten, een reactie is altijd leuk!