Nadat onze boerderij na jaren te koop te hebben gestaan eindelijk verkocht was, waren we genoodzaakt onze paarden te verplaatsen. Deze stonden namelijk altijd aan huis. Omdat ik een behoorlijk gevoelig en nerveus paardje heb vond ik het erg spannend om hem te verhuizen. Aan huis is natuurlijk alles dichtbij en kon je zelf alles regelen. Het probleem is namelijk dat hij zich altijd moeilijk laat vangen en super kopschuw is. Dit heeft hij nu eenmaal meegekregen als een importer, en na jaren 'klooien aan huis' ging het maar niet over. De verhuizing zat er aan te komen... Dus hoe gingen we dit oplossen?
Eigenlijk hebben we uiteindelijk helemaal niks veranderd. Sinds hij op zijn nieuwe plaats staat is hij een volledig ander paard geworden. Natuurlijk ging het in het begin iets wat lastig, alles was nieuw en gek, en dat was helemaal niet erg. Aan huis stond hij altijd in een kudde van 3, nu in een kudde van ongeveer 8 paarden(ruinen), thuis speelde hij nooit, maar nu is hij niet meer te stoppen. Aan thuis was hij altijd slecht te pakken, en nu? Geen probleem meer. Hij heeft een soort kalmte over zich heen gekregen op een fijne manier. Natuurlijk gaat niet alles perfect, hij kan nu bijvoorbeeld niet meer vaststaan, wat hij voorheen wel kon. Er zijn ontstaan te veel prikkels waardoor hij in paniek raakt en zich lostrekt. Nu doe ik alles in een box, wat ik ook niet erg vind. Een oplossing komt later wel.
Zijn kopschuwheid is ook een heel stuk minder geworden. Een hoofdstel kan ik nu altijd gewoon omdoen, iets wat voorheen veel moeite kostte. Vandaag had hij zelfs voor het eerst een vliegenkap met dichte oren op. Iets wat voorheen absoluut niet mogelijk was.
Ik ben zo ontzettend blij dat hij zijn plekje gevonden heeft. Mijn maatje, mijn vriend voor het leven
Laten we beginnen met een foto van de oude groep. De shetlander hebben we helaas moeten verkopen. Die heeft een fantastisch nieuw huisje gevonden! De bruine pony hebben we helaas een paar weken geleden moeten laten inslapen.
Hoe hij er nu zomers bij staat! Op een super groot weiland met allemaal vriendjes! Omdat het best een stukje lopen is, ga ik op de terugweg vaak op z'n rug zitten.
Ook hebben we nu een rijbak! We maken er niet heel veel gebruik van, maar als je er een hebt is het toch wel handig! haha.
We rijden veel over de weg. De uitrij is hier een stuk beter!
Hij heeft nu ook een vriendinnetje
Hij is meestal ook niet zo van de andere paarden. Hij doet niet lelijk of dominant maar hij loopt normaal gesproken altijd weg. Maar deze merrie vind hij erg leuk, hihi.
In de winter hebben we ook lekker gereden. Soms levert dat een artistieke foto op.
Hier reed ik voor het eerst niet zelf op Spuni, maar een stalgenootje! Ik ging mee met een ander paard van stal die ik regelmatig bijrij. Toevallig ook een witte!
Voor het laatst samen met zijn bruine vriend. Die we helaas hebben moeten laten inslapen.
Laatst geprobeerd om hem te laten springen. Was een groot succes zoals jullie zien!
En als afsluiter
