Wekenlang heb ik nachten doorgehaald om naar de camera te kijken want jouw geboorte die ging ik niet missen! Ik had er zo lang naar uitgekeken, mijn eerste eigen fokproduct. Met zorg heb ik de juiste papa gekozen en je mama werd de hele dracht op de voet door mij gevolgd. Op mijn werk had ik speciale afspraken dat zodra jij je aankondigde, ik naar huis toe kon gaan.... Uitgezonderd natuurlijk de dag die jij had uitgekozen om op de wereld te komen...
Ik had al een vreemd gevoel toen ik die middag naar mijn werk toe reed. Je mama was onrustiger dan normaal en de hars aan haar uier was meer dan de dagen ervoor. Toch moest ik mijn plicht voldoen en ging naar het werk. Die avond was mijn collega eerder vrij en moest ik dus zeker tot laat daar blijven. Mijn collega was nog geen 10 minuten de deur uit toen mijn man me appte: Ze ligt! Gevolgd door 3 minuten later: Oh nee, ze staat alweer... Maar nog een paar minuten later lag ze alweer, dus ik wist genoeg. Gelukkig hadden we goede afspraken en trommelde ik een bekende op die ervaring had met geboortes en zij was meteen ter plaatse.
Terwijl ik in alle staten op mijn werk zat werd jij geboren. Ik werd telefonisch en met foto's op de hoogte gehouden, maar wat baalde ik dat ik er zelf niet bij was!! Ik weet niet eens meer hoe de reis naar huis verlopen is toen ik eindelijk kon vertrekken, maar eenmaal thuis stond ik binnen 3 stappen bij jullie stal. Je stond al en wat was je mooi!! Precies wat ik niet had verwacht, een vos en ook nog een merrie, ik was zo blij
Helaas was het begin een beetje moeilijk. Mama vond je heel interessant maar ook doodeng en toen je melk bij haar probeerde te drinken schopte ze je weg. Na uren van stress kwam om 04.45 de dierenarts en die heeft je mama pijnstillers ingespoten en iets gegeven om van te ontspannen en met gezamelijke krachten kregen we het voor elkaar om jou te laten drinken. Daarna kon ik eindelijk even slapen om ook bij te komen van alles.
Inmiddels is het 9 april 2017... en zijn we alweer 2 jaar verder. Je bent nog steeds prachtig en precies wat ik had gehoopt. Een lieve knuffelkont, echt een happy paardje. We hebben vandaag natuurlijk ook je verjaardag gevierd. Je was helemaal chique met je nieuwe halster en je bloemetjes en wat is nou fijner dan lekker op de wei grasjes eten op zo'n dag. Ik hoop dat we deze dag nog heel vaak mogen vieren en dat we samen nog heel veel moois mogen gaan beleven lieve Veroon!
Eerst lekker gras eten en spelen in de wei:
Stiekem ben je ook al een kinder"pony" voor mijn dochter
Knappe bloemenmeisje
Het hele gezelschap bij elkaar
Daarna even de voetjes van de vloer thuis in de bak:
En nog even poseren met je trotse baasje, wat een verschil met 2 jaar geleden!
En toch blijf je mijn babypaardje!
. 
