Geplaatst 
Dit is mijn kleine knappe pony Paula. Ze is nu rond de 5/6 jaar, dit is niet precies bekend.
Ze is nu zo'n 2,5 jaar bij mij en wat heb ik al veel van haar geleerd!
Op het begin was Paula echt geen makkelijke pony, ze beet en trapte snel. Paula kende (behalve "meelopen", ze hing er meer in, aan een halster) nog helemaal niks. Ik was toen ook nog niet zo heel erg ervaren en zette haar na een paar dagen vast aan een paal om haar te borstelen. Ik liep even weg om een borstel te pakken en ze raakte helemaal in paniek, toen besefte ik dat ik het anders moest gaan doen. Ik ben stapje voor stapje gaan oefenen om haar vast te zetten en elke keer ging het steeds beter. Ze werd beetje bij beetje liever en had steeds meer respect voor mij. Na een half jaar kon ik haar goed borstelen en hing ze tijdens het lopen niet meer heel erg in het halster. Totdat de winter kwam, ze werd snel boos en probeerde mij soms zelfs aan te vallen. Ook haar achterhoefjes kon ik bijna niet meer uitkrabben, doordat ze steeds trapte. Ook haar buik borstelen ging moeilijk want als ik haar buik alleen al aanraakte beet ze mij, ze had totaal geen respect meer. Ik heb veel zitten bedenken waarom ze zo zou doen (iets medisch of psychisch of had het met mij te maken?). In deze tijd ben ik achter de werkwijze van Eva Roemaat, Jesse Drent, Mark Stuiver, enz. gekomen. Hoe zij met hun paarden omgaan is prachtig. Ik ben me gaan verdiepen in deze werkwijze en paste dit toe op Paula. Ook ging ik werken bij iemand die horsemanship doet met haar paarden, ook deze manier van werken ben ik toe gaan passen. Paula kreeg steeds meer respect voor mij en wij kregen een steeds betere band, wij begrepen, en vooral ik haar, elkaar beter. Ik ging vrijheidsdressuur met haar doen en dit vindt ze super leuk om te doen, onze band groeide nog meer. Wij hebben nog steeds ups and downs, maar vooral veel ups. Ik ben zo ontzettend trots op haar! Ze heeft mij laten merken dat niet alles op dezelfde manier kan gaan en dat je altijd door moet gaan, ook al gaat het soms moeilijk.
Ze is zelf ook al zoveel gegroeid, ze durft steeds meer en bied steeds vaker zelf dingen aan.
Ik kan niet in woorden beschrijven hoe trots ik op haar ben! Ik hoop dat de foto's dit wel kunnen
1. Op deze foto is aardig goed te zien hoe ze eruit zag toen ze bij mij kwam (schuurplekken, te lange hoeven, schaafplekken van het halster, enz.), in het echt zag ze er nog erger uit. Het is de rechtse pony.
2. Op deze foto was ze zo'n half jaartje bij mij.
3. Hier was ze ong. 1 jaar bij mij.
4. Hier was ze ongeveer 1,5 jaar bij mij. Hier begon ze al echt te veranderen qua bouw maar ook qua innerlijk.
5. Begin dit jaar
6. En nu
De tweede keer zitten op commando
Mijn kleine haaretende teddybeer (ze bijt niet echt, maar kriebelt mij terug
)
Voor het eerst platliggen
Mijn kleine teddybeer, kijk dat trotse hoofdje
Het flemen (lachen)
De jambette (ik had mijn andere been moeten optillen
)
Begin van de buiging, hier zijn we nog druk mee aan het oefenen
Soms zijn wij iets te blij
Sorry mensen die vlak bij het weiland wonen 
Helaas kan ik geen filmpje uploaden, want we zijn nu de spaanse pas aan het oefenen
Ook weet ik dat ze aan de dikke kant is, hier werken wij hard aan!
Bedankt voor het lezen, ik hoop dat jullie het leuk vonden!
Reacties vinden wij altijd leuk 
