Hoi Bokkers!

Onze stal had voor vandaag een schriktraining georganiseerd, ik greep mijn kans en heb mij met Raymond opgegeven, ik mocht gezellig meedoen.
De vorige schriktraining ging ook al behoorlijk goed, maar vandaag zag ik duidelijk verbetering en hebben we ook een nieuw attribuut geprobeerd; het sliertenpoortje! Het ging ontzettend goed en ik ben echt mega trots op mijn gouden reus.

De vorige keer was ik zelf nogal gespannen, want ik was bang dat hij mij omver zou duwen of bijvoorbeeld op mijn enkel zou gaan staan (krijg gelijk rare scenario's in mijn hoofd, bah). De vorige keer bewees hij al dat ik me om helemaal niks zorgen maakte, en dat heeft hij vandaag nog eens gedaan.
Het warmstappen en de bak verkennen was samen met de geluiden die de andere paarden creëerde het engste. Ray kan heerlijk gaan trippelen en ronken -echt waar, net een varken- als hij strest, maar blijft altijd bij me en loopt me niet omver. Het heeft wel wat, dat hengstengedrag om helemaal niks, het is immers een schriktraining dus dan mag het!

Het begon al bij de bakdeur, hij zag namelijk (hij ziet alles, kuch) alle vreemde en felgekleurde attributen staan. Waarschijnlijk dacht hij dat ik hem in de zeik nam, want hij twijfelde er überhaupt aan om de bak in te lopen.

De foto's zijn vaak bewogen of te donker/overbelicht omdat we in de binnenbak aan het werk waren.
[1.] Voor wie het opvalt; Ray is inderdaad wat schraler aan het worden nu hij een dagje ouder wordt!

[2.]

[3.]

Na het rondstappen en toen de bakdeur gesloten was wilde ik gelijk naar het zeil, ik wilde onze laatste schriktraining nog beter hervatten met als doel over het hele stuk uitgevouwen zeil te stappen.
Mission accomplished!

We begonnen maar met het dunne strookje en dit was uiteindelijk dus helemaal geen probleem voor meneer!
Foto van de vorige keer: http://nl.tinypic.com/view.php?pic=11im ... -_9FIVOLIU
[4.]

[5.]

Nadat we zonder enig probleem het dunnere strookje konden overwinnen heb ik Ray met wat hulp van de organisator óver het zeil weten te krijg. Hij kon zelfs stilstaan als ik dat vroeg, no problemo!

[6.]

[7.]

[8.]



[9.]

En ja, dan moet je natuurlijk wel iets uitdagenders gaan doen! De flesjes op de grond vond ik niet zo interessant, want ik had net het zeil gedaan, nu wilde ik ergens onderdoor, uiteraard de sliertenpoort!
'Oei!', dacht ik toen ik nog eens naar de breedte van het poortje keek: 'Gaat dat wel passen?

Maar ook dit keer bewees Mr. Nephengst weer eens dat hij helemaal niet zo'n schijterd meer is. Hij passeerde gelijk de eerste keer de poort, ietwat haastig; maar hij deed het!

Elke keer dat alle spanning was weggevloeid en de oortjes nieuwsgierig naar voren stonden deden we sliertjes los, zodat ze hem uiteindelijk ook echt aanraakte! Dat hij er doorheen zou gaan zag helemaal niemand aankomen geloof ik.

[10.] De eerste keer proberen, hij ging er gewoon achter mij aan doorheen, joh!


[11.]

[12.]

[13.] "Wacht even hoor baas, je weet zeker dat die slierten niet bijten?", aldus, Raymond.

[14.] "Nee hoor, Ray, ze bijten echt niet!"


Al bij al: Ik ben echt ongelofelijk trots op het verschil in de rust die hij uitstraalt en hoe we elkaars lichaamstaal nu kunnen aflezen. Als hij iets eng vond liet ik hem even snuffelen, zette ik druk en als hij een pasje richting het obstakel maakte liet ik de druk gelijk gaan. Als hij echt twijfelde zette ik hem achteruit en liep met rechte schouders weer weg waardoor hij het gewoon deed! Wauw!

Volgende keer dus de andere obstakels proberen, want nu ben ik natuurlijk écht niet bang meer hè!

Mocht je de vorige schriktraining willen zien: [VD-ITP] Eerste schriktraining met laf(p)aard Raymond!
Als afsluiter nog een rijfoto van laatst, omdat het zo goed gaat!

[15.]


Bedankt voor het kijken, een reactie vind ik altijd leuk!