Geplaatst Eén van de beste beslissingen was om haar zo snel mogelijk terug op de weide in kudde te zetten. Hier heeft ze zichzelf terug leren uitdagen en werd ze eigenlijk wat gedwongen om haar been terug te belasten. En in januari zag ik ze terug rollen, enkele drafjes en galopsprongetjes doen. Uiteraard was dit allemaal niet zuiver, maar het feit dat ze dit vrijwillig deed, toonde wel dat de last vooral mechanisch is en dus niet echt pijnlijk is.
In mei ben ik terug beginnen rijden, alles heel langzaam terug opbouwend. Uiteraard eerst vanop de grond begonnen, maar de voltes aan de longe waren vrij belastend voor haar slecht been, daarom toch maar de beslissing genomen om er op te kruipen. Na een tijdje van opbouwen, kon ik terug beginnen kijken naar 'correct' rijden (voor zover dit nog mogelijk is). Hier is ze echter van mij beginnen profiteren. Ik kon met haar geen weg meer, en met de zomer in aantocht was ze erg vaak hengstig, en nouja, met al die knappe mannen in de wei naast de piste, had ze vaak geen aandacht meer voor mij. De laatste weken heb ik terug wat lesjes genomen, en vandaag was echt een goede dag. Ik heb gevoel dat onze klik terug is, na bijna een volledig jaar. En daarom wilde ik de foto's met jullie delen!
Vooreerst: ik ben een puur recreatieve ruiter en heb een doorsnee 'manegevoorgeschiedenis'. Dressuurmatig wil ik enkel en alleen voor mezelf en mijn merrie iets bewijzen, dus ik doe het allemaal op mijn tempo. Verder gebruikt ze haar rechterachterbeen nog steeds niet genoeg, ze loopt een beetje op haar tip. Ik veronderstel dat dit waarschijnlijk voor altijd zo zal blijven. Ook kleine voltes en korte bochten doe ik best nog niet, dan durft ze namelijk erg snel te struikelen. Maar verder gaan we ons eigen gangetje
. Ik weet dat ze erg op de voorhand loopt, en ik heb hiervoor ook grondwerklessen genomen, om haar terug te leren steunen op haar achterhand, maar ik zie hier niet veel vooruitgang. Ik weet zelf ook niet wat de beste methode is om haar terug naar daar te brengen: op het paard of ernaast. Weet wel dat ze maanden op 3 benen heeft gestaan, dat haar gewricht niet meer plooit zoals ervoor. Als ze in rust staat, zal ze altijd haar slecht been volledig ontlasten ('geknakt staan'). Maar de da heeft me verzekerd dat het puur mechanisch is en dat ze geen pijn heeft. Als ze hinder ondervindt zou ik dit via 'trial and error' moeten te weten komen, maar ze leek toch echt van het rijden te genieten. Vandaar dat ik het dus verder aan het opbouwen ben (ik rij 2x week 30 min). Mijn eigen eerste werkpuntjes zijn zeker en vast lossere binnenteugel en beter contact op buitenteugel (ik doe net het omgekeerde), niet naar voor gaan hangen wanneer ik een overgang vraag, binnenbeen niet te snel naar achter leggen. Daar zullen we al mee beginnen 
.Wie mij tips kan geven om haar meer op de achterhand te krijgen, geef ze zeker, maar vergeet niet dat we met een mechanisch mankementje zitten
.En bij deze: foto's van de dag!
(binnenteugel, binnenbeen)
(binnenteugel)
(binnenbeen
)
(rechter zitten in en na overgang!)
en lekker uitstappen!
Ik plaats de foto's hier, niet omdat ik zo fier ben op hoe ik rij (hell no, is mijn eerste rijtopic ooit denk ik), maar wel omdat we samen een mijlpaal bereikt hebben, die tot voor kort onmogelijk leek te zijn.
Alvast bedankt voor het lezen en kijken en eventueel voor het meedenken!
