Geplaatst STERRE – 5 – 1.64 – BAROCK PINTO – MERRIE – SINDS 27.O4.2O15
-
27 april 2015, een dag die ik nooit meer vergeet, want deze dag was de mooiste dag van mijn leven.
Eindelijk een eigen paard, eindelijk een echte vriendin die er altijd voor me zal zijn. En ik hou zo veel van haar…
Ik heb dit inmiddels al 10 keer getypt in word, maar elke keer vond ik het niet leuk of goed genoeg. Elke keer
wist ik dat het beter zou kunnen, en dit topic is ook niet perfect, maar dit wordt hem wel.
Ik weet het nog als de dag van gisteren dat je aan kwam. Wat was ik trots. Toen ik je uit de trailer laadde
liep ik trots naar de bak en de weides, met mijn prachtige paard, Sterre.
En als snel was je vriendjes met de merries die nieuwsgierig in de wei op je stonden te wachten.
Een foto met je nog steeds grote vriendin, Trude, van een jaar geleden.
Naar een maand haalde ik je naar huis omdat mijn verzorgpaard Lieza al op je stond te wachten. Wat was dat
een ongelofelijk gezellige tijd. Elke ochtend de hond uitlaten en lekker langs het land van de paarden lopen,
zelf de paarden eten geven, drinken geven, wei uitmesten... hoewel het soms niet zo leuk was heb ik er toch
elke keer weer van genoten.
Ondertussen reden we zo een beetje door de bak heen... het leek helemaal nergens naar, maar daar letten we
nu niet op. Het is het begin van een succes.
Ook hebben we in de herfst van 2015 een leuke buitenrit gemaakt. Een stalgenootje mocht toen op Lieza, zodat
ook Lieza weer eens een keer mee kon!
Ondertussen ging het rijden beter en beter. We kwamen van ver, maar ik genoot van elke stap die je zette...
en elke keer dat het weer iets beter ging was m'n hele dag perfect. Maar waar ik vooral van genoot, en nog
steeds van geniet. Is als mensen zeggen dat je geen sportpaard bent, samen gaan wij ze zo hard het tegendeel
bewijzen. Want niet elk paard wat er 'anders' uitziet en misschien wat steviger is, is een paard voor de bossen.
(Alhoewel... wij doen het allemaal. Sterre is meer een sportpaard in een ander jas die ook gewoon boscrosst!
Uiteindelijk bleef je natuurlijk lekker paard en maakten ook wij lol. Lekker bokken door de bak heen!
En hebben we een ander goal bereikt dit jaar! Zonder zadel rijden! En het ging veel beter dan verwacht en je
was onwijs braaf!
En het rijden ging beter en beter! Wat begon je onwijs fijn en goed te lopen! Elke keer weer zette je je voor de
volle 100% in!
En ook hebben we onze eerste sprong onder het zadel gemaakt! Dit was midden februari.
En 3 april zijn we naar Havelte gegaan voor een gave fotomeeting! Waar we lekker hebben gecrosst en plezier
hebben gemaakt!
Zoals jullie kunnen zien zijn wij heel veelzijdig. Ik ben echt gek op mijn paard, zij is mijn vriendinnetje door dik
en dun. Zij is het allerbelangrijkste voor mij!
Helaas hebben wij de laatste tijd een beetje pech.
Een zadel wat opnieuw opgevuld moet worden. Een paard wat een beetje last had van haar hengstig-heid.
Een zere rug, dinsdag de 3e komt de osteopaat. En toen ik dacht alles gehad te hebben viel ze 25 april in de wei
en raakte ze kreupel. Dus het gaat nog wel even duren voordat we weer kunnen rijden! Maar ook nu hebben wij
lol. Paard versieren met vlaggetjes vandaag op onze "1 jaar samen"
.
En even een kleine vergelijkingsfoto. Niet heel recent.
Boven toen ze hier net kamen en onder op de fotomeeting afgelopen 3 april.
Niet optimaal in haar spieren, maar al zo veel verbetering. Het puppy gaat er langzaam af.
http://boktimg.nl/img/m/L3BXLE.jpg
-
27 april 2015, een dag die ik nooit meer vergeet, want deze dag was de mooiste dag van mijn leven.
Eindelijk een eigen paard, eindelijk een echte vriendin die er altijd voor me zal zijn. En ik hou zo veel van haar…
Ik heb dit inmiddels al 10 keer getypt in word, maar elke keer vond ik het niet leuk of goed genoeg. Elke keer
wist ik dat het beter zou kunnen, en dit topic is ook niet perfect, maar dit wordt hem wel.
Ik weet het nog als de dag van gisteren dat je aan kwam. Wat was ik trots. Toen ik je uit de trailer laadde
liep ik trots naar de bak en de weides, met mijn prachtige paard, Sterre.
En als snel was je vriendjes met de merries die nieuwsgierig in de wei op je stonden te wachten.
Een foto met je nog steeds grote vriendin, Trude, van een jaar geleden.
Naar een maand haalde ik je naar huis omdat mijn verzorgpaard Lieza al op je stond te wachten. Wat was dat
een ongelofelijk gezellige tijd. Elke ochtend de hond uitlaten en lekker langs het land van de paarden lopen,
zelf de paarden eten geven, drinken geven, wei uitmesten... hoewel het soms niet zo leuk was heb ik er toch
elke keer weer van genoten.
Ondertussen reden we zo een beetje door de bak heen... het leek helemaal nergens naar, maar daar letten we
nu niet op. Het is het begin van een succes.
Ook hebben we in de herfst van 2015 een leuke buitenrit gemaakt. Een stalgenootje mocht toen op Lieza, zodat
ook Lieza weer eens een keer mee kon!
Ondertussen ging het rijden beter en beter. We kwamen van ver, maar ik genoot van elke stap die je zette...
en elke keer dat het weer iets beter ging was m'n hele dag perfect. Maar waar ik vooral van genoot, en nog
steeds van geniet. Is als mensen zeggen dat je geen sportpaard bent, samen gaan wij ze zo hard het tegendeel
bewijzen. Want niet elk paard wat er 'anders' uitziet en misschien wat steviger is, is een paard voor de bossen.
(Alhoewel... wij doen het allemaal. Sterre is meer een sportpaard in een ander jas die ook gewoon boscrosst!
Uiteindelijk bleef je natuurlijk lekker paard en maakten ook wij lol. Lekker bokken door de bak heen!
En hebben we een ander goal bereikt dit jaar! Zonder zadel rijden! En het ging veel beter dan verwacht en je
was onwijs braaf!
En het rijden ging beter en beter! Wat begon je onwijs fijn en goed te lopen! Elke keer weer zette je je voor de
volle 100% in!
En ook hebben we onze eerste sprong onder het zadel gemaakt! Dit was midden februari.
En 3 april zijn we naar Havelte gegaan voor een gave fotomeeting! Waar we lekker hebben gecrosst en plezier
hebben gemaakt!
Zoals jullie kunnen zien zijn wij heel veelzijdig. Ik ben echt gek op mijn paard, zij is mijn vriendinnetje door dik
en dun. Zij is het allerbelangrijkste voor mij!
Helaas hebben wij de laatste tijd een beetje pech.
Een zadel wat opnieuw opgevuld moet worden. Een paard wat een beetje last had van haar hengstig-heid.
Een zere rug, dinsdag de 3e komt de osteopaat. En toen ik dacht alles gehad te hebben viel ze 25 april in de wei
en raakte ze kreupel. Dus het gaat nog wel even duren voordat we weer kunnen rijden! Maar ook nu hebben wij
lol. Paard versieren met vlaggetjes vandaag op onze "1 jaar samen"
.En even een kleine vergelijkingsfoto. Niet heel recent.
Boven toen ze hier net kamen en onder op de fotomeeting afgelopen 3 april.
Niet optimaal in haar spieren, maar al zo veel verbetering. Het puppy gaat er langzaam af.
http://boktimg.nl/img/m/L3BXLE.jpg
