Wat is ze toch mooi, lief, zacht, bijdehand en bijzonder- alles in één!
1.

Momenteel staat ze op box(met-uitloopje)rust omdat ze geopereerd is aan haar r.v.been vanwege een botvliesontsteking na de trap van een ander paard. Op antibiotica reageerde het helaas totaal niet en het werd een rotzooi van botwoekering, osteolyse, botsplinters en pus, waar zowel bot als pees door waren aangetast.

Ze had een flinke bult op haar been.
Uiteindelijk eindigde ze op de kliniek in Utrecht, waar we een aantal opties kregen. We konden nog verder behandelen met (een zoveelste soort) antibiotica, maar dat gaf weinig kans, en wel veel kans op een nog slechter behandelbare situatie. De andere opties waren opereren of inslapen, waarvan dat laatste natuurlijk geen optie was zonder het eerst geprobeerd te hebben. Ze is kort daarna geopereerd, en de prognose was afwachtend, maar vooralsnog belast ze het wel oké en stapt ze dapper door erop.
Uiteraard ging ook dat niet zonder slag of stoot, want van al het verband dat ze na de operatie om moest, lag uiteindelijk haar hele huid open en letterlijk eraf. Teer huidje he... Daardoor werd haar been weer veel te dik en kwam er teveel druk te staan op de operatieplek, zucht.

Zoiets dus, en dan ook aan de voorkant

Toen we dat mooi onder controle hadden, besloot ze het nog even spannend te maken, en kwam ze met haar been vast te zitten in het hek van haar uitloopje, waar ze de halve nacht in vastgezeten lijkt te hebben. Uiteraard met haar geopereerde been. Gelukkig gaf ze meteen alle vertrouwen om zich te laten bevrijden (wat nog niet gemakkelijk was, ze zat muurvast) en liep dit oké af.

Foto gemaakt (terwijl iemand bezig was met het hek, er een halster werd gepakt, en ze kalm werd gehouden) om het gevaar te kunnen laten zien. Ik zit niet te wachten op de wijsheid achteraf dat 'dit ook geen paardenhek is', het is al kl*te genoeg allemaal. Hier zie je helaas deze hekken met ook deze ruimtes ertussen werkelijk overal. Het hek bij ons op stal is in elk geval meteen afgeschermd zodat het niet nog een keer kan gebeuren, en mijn paard komt geen wei meer in waar zulke hekken staan...
Anyway: never a dull moment met Mahlika. Het voelt allemaal nog erg spannend. Ze mag nu 2-3 daags weer 5-10min stappen aan de hand en dat doet ze super. Heel rustig. Ik ben supertrots op haar. Of ik ooit weer kan rijden of niet zal me een zorg zijn... als ze straks maar onbelast goed kan lopen en pijnvrij is ben ik het gelukkigste pennymeisje op aarde. Ze is me zo ontzettend veel waard
2.

Op de kliniek, na haar operatie.
Anyway, ze mag momenteel dus nog maar erg weinig doen, maar we verzinnen allerlei dingetjes. Kleine oefeningen, van dingen vastpakken op commando tot stil blijven staan en wachten, naar mij toe lopen als ik fluit, of haar oren naar voren doen op verzoek. En... één van de dingen die ze gelukkig wel nog steeds mag doen en als de beste kan: model staan!
Maargoed, niemand is perfect, ook Mahlika niet. Het enige waar ze níet zo heel erg goed in is...

Zichzelf schoonhouden de ochtend van je fotoshoot
Gelukkig is er niet veel wat mij na de ervaring van honderden keren witte paarden wassen nog tot wanhoop drijft
Dus met wat schrobben en Cowboy Magic: 3.

En daarna maakt ze het dan ook weer ruimschoots goed door supermodel te zijn! Ze heeft echt door dat ze voor de camera staat lijkt het wel, houdt me telkens met één oogje in de smiezen, en gaat er echt voor staan. Is ze niet prachtig?
4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.


Hopelijk gaat met jullie alles goed

hopelijk gaat het nu weer de goede kant op!!