Leuk dat je in mijn topic kijkt!
Op zondag 28 februari zijn we met een paar vriendinnen naar de Lemelerberg gegaan om foto’s te laten maken door een aantal fotografen. Het was een gezellige relaxte meeting. We zijn alleen vergeten een groepsfoto te maken…. Zo stom hahaha. Moeten we nog maar een keer zoiets organiseren

Het was mijn eerste dag dat ik weer op de been was na 2 weken zware griep en holteontstekingen. Maar ben wel echt blij met het resultaat. Mijn knappe haf heeft geen moeite met haar oortjes naar voren doen. Blij ei! Onder de foto’s zal ik nog even beschrijven hoe “goed” ze zich gedroeg die dag hihi. Je hoeft dit niet te lezen maar het kan interessant zijn.
Maar eerst de foto’s!
1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

Roos is een lieve haf maar met een sterk karakter. Als ik goed in mijn vel zit en fit ben kan ik dat goed aan en met wat strenge correcties is ze dan goed te handelen.
Maar zoals jullie konden lezen was ik net erg ziek geweest. Dus stond alles behalve sterk in mijn schoenen en was eigenlijk na het wassen en poetsen al doodmoe maar ben toch gegaan. Mevrouw maakte daar wel “misbruik ” van.
Ze werd ontzettend druk van alle prikkels om haar heen. Paarden die van haar weg liepen, ik die wilde dat ze netjes bleef staan, wandelaars, fietsers, andere paarden die in galop voorbij kwamen.
Daardoor heeft ze flink wat rondjes gelopen maar ook regelmatig haar steigerkunsten laten zien. Ook met het lopen van plek naar plek liep ze continue voor me uit en nam mij eigenlijk op sleeptouw.
Ik heb het maar een beetje laten gaan op dat moment omdat ik niet de kracht had om haar goed en consequent te corrigeren. Met 1 klein bokje heeft ze me geraakt. Niet hard. Dat heb ik natuurlijk wel meteen bestraft.
Waarom ik dit deel? Om te laten lezen dat ik heel bewust was van wat ik deed. Als ik namelijk wel was gaan corrigeren dan was dat waarschijnlijk uitgelopen op frustratie en geen leuke ervaring voor ons beide. Nu hebben we toch hele fijne rustige momentjes gehad. We vertrouwen elkaar. En Roos zorgt normaal goed voor me.
Als ik relaxed ben dan heb ik een grapjespaard. Als ik gespannen ben dan neemt zij het over en laat mij wel even zien dat er niks is om gespannen voor te zijn.
Ik had er eigenlijk voor moeten kiezen om die dag niet te gaan want ik kon haar niet geven wat ze nodig had van mij dus trok ze haar eigen plan. Maar we hebben er samen het beste van gemaakt.
Trots op mijn gouden knol!