Geplaatst Dit zei Monty's eigenaresse tegen haar zoontje op de dag dat wij Monty meenamen.
6 jaar geleden haalden we een 25 jarige voskleurige welsh x Arabier op. Ik vond hem de mooiste pony die ik ooit had gezien! Ik had toen nog niet door dat die oude pony met zijn grote betrouwbare ogen zóveel voor mij zou gaan betekenen als dat hij nu doet... En voor altijd zal doen...
We hadden een afspraak dat als we hem ooit kwijt wilden of als er wat mis met hem zou zijn, we hem altijd terug konden brengen, en we hem niet mochten verkopen..
Ik was dolgelukkig met Monty, er ontstond een vriendschap die ik niet kan omschrijven... We hebben zoveel mooie dingen mee mogen maken!
Monty is anders dan alle andere paarden die ik tot nu toe heb gezien. Soms kom je in je leven een paard tegen dat zó bijzonder is! Je kan er als het ware mee lezen en schrijven. Je hoeft zo'n paard maar één keer tegen te komen, en je weet dat je nooit meer zo'n bijzonder paard tegenkomt. Voor mij was dit Monty. Hij begreep me. Als ik het moeilijk had, wist hij mijzelf altijd weer beter te laten voelen.
Als we op wedstrijd waren, vonden zelfs andere mensen hem bijzonder. Hij heeft niet alleen mij geraakt, maar vele andere mensen... Hij heeft mij lessen over vriendschap geleerd die niemand anders me kan leren...
In die 6 jaar tijd heeft hij nog nooit één pas verkeerd gezet! Altijd zette hij zijn beste beentje voor! En toen vond ik dat het tijd was om mijn beste beentje voor hem voor te zetten, zelfs als dat niet bij mij kan...
Bij zijn vorige eigenaar hebben ze nu een Paddockparadise. Ze hebben een kudde van ongeveer 30 paarden met de leeftijd tussen de 16 en 30 jaar. De hele dag lopen ze lekker rond in een kudde.
Altijd zei ik: 'Monty blijft bij mij tot zijn dood.' Dit is wat ik het allerliefste wilde. Ik kon het hem niet aandoen om nog een keer te verhuizen. Helaas is er veel veranderd afgelopen jaar. Ik kreeg een nieuwe pony (Larissa), school ging steeds slechter omdat ik minder tijd had, en ik had steeds minder tijd voor Monty... Ik kwam wel elke dag bij hem, poetste hem dan wat en ging met hem wandelen of kunstjes doen. Maar elke keer als ik weer naar huis ging stond hij weer zielig in het land. Hij verdiende gewoon meer. Ik kon hem niet meer de aandacht geven die hij verdiende... Monty heeft zolang zijn best voor mij gedaan... Hij verdiende beter. Ik lag er soms gewoon nachten huilend om wakker, zo schuldig voelde ik me soms tegenover hem. Elke keer als ik bij hem kwam was hij zo ontzettend blij, maar als ik weg ging zat hij maar zich wat te vervelen.
Toen hebben we toch de keuze gemaakt om hem weer terug te laten gaan naar zijn vorige eigenaren, die ook ontzettend veel van hem houden. Hij zou daar een ontzettend goed plekje krijgen! Ik lag er vaak over wakker. Is dit wel de juiste keus? Wordt hij hier wel gelukkig? Ik maakte mezelf helemaal van streek. Maar toch wist ik het zeker. Hij zou gelukkiger bij hen zijn dan dat hij op dit moment bij ons was...
Ik ben nu toch ontzettend blij dat we deze keuze voor hem hebben gemaakt. Hij is daar zo gelukkig!! Ik krijg geregeld foto's toegestuurd van hoe goed het met hem gaat. Het zoontje van de eigenaren is helemaal blij met hem, ze zijn de dikste maatjes!
Ik zou nog wel een paar mooie foto's laten zien van de jaren met Monty, grotendeels van dit jaar, maar ook een paar mooie van vorig jaar.
1. Dit jaar bestond vooral uit mooie momenten vast leggen... In april kwam Leonie (ponycrosserr) nog langs om even foto's van ons te maken.
2.
3. Als afwisseling gingen wij nog lekker kunstjes doen of wandelen, rijden deden we niet meer want ik was te groot en jij was al erg oud...
4.
5.
6. 3 dagen voor jij wegging heeft Leonie nog een keer foto's van ons gemaakt... De laatste foto's van jou en mij samen thuis...
7.
8. En toen was het echt zo ver... Dit was de dag dat jij weer terug ging. Je stapte zo de trailer op, zoals gewoonlijk. Ik heb de hele dag van tevoren alleen maar gehuild. God, wat zou ik jou missen! Je was niet alleen mijn pony, je was mijn beste vriend, leermeester, maatje... Je was echt een deel van mij, je hebt mij gemaakt tot wie ik nu ben... De laatste foto met jou, samen met het meisje waarmee ik je deelde. Gelukkig leek jij het gelijk helemaal naar je zin te hebben, maar ik was echt kapot... Ik probeerde te lachen, maar van binnen huilde ik.
9. Nog een foto van jou in je nieuwe wei. Wat was ik blij dat je zo rustig was! Je hield je sterk, jij was altijd al de sterkste van ons tweeën...
Hij is inmiddels 3 maanden weg. Ik mis hem nog steeds elke dag. Het lijkt soms alsof ik hem alleen maar meer ga missen. Hoewel ik weet dat hij een ontzettend leuk plekje heeft waar ontzettend goed voor hem wordt gezorgd, ik vind het nog steeds vreselijk dat hij weg is..
Ook nog maar een paar andere mooie foto's, van 2014, die ook erg mooi zijn en onze band goed beschrijven...
10.
11.
12.
13.
14.
15. Tot slot eentje van bij zijn vorige eigenaars. Ze hebben vandaag een kerst fotoshoot met hem gehouden, wat wordt ik toch blij van deze foto!
Maar gelukkig gaat dit jaar voor ons toch nog een goed einde krijgen. Deze vakantie ga ik hem weer eens opzoeken!!
Groetjes Julia
