Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-11-14 19:55

Geplaatst: 03-11-14 19:55

Jeetje, je hebt het prachtig geschreven. Ik wens je heel veel sterkte. Je hebt een hele moeilijke keuze gemaakt maar ik denk ook dat je het juiste gedaan hebt.

**Geplaatst**: 03-11-14 19:58

Geplaatst: 03-11-14 19:58

Tranen springen in mijn ogen. Wat heb je de liefde voor hem prachtig beschreven.
Het spat echt van mijn scherm af, in honderdduizend schitterende kleuren. Y;(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-11-14 20:00

Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-14 20:00

Bedankt voor al jullie lieve reacties. Doet me echt goed. Het heeft best even geduurd voordat het wilde doordringen dat hij er echt niet meer is en nu pas begint dat besef echt te komen en wat is dat zwaar...

Gekvanfleur, het zijn botsplinters. Die hebben een ontstekingsreactie in gang gezet waardoor het bot zo kapot is gegaan en is gaan woekeren.

**Geplaatst**: 03-11-14 20:06

Geplaatst: 03-11-14 20:06

sylva schreef:
Ik kan ook echt geen topic over jullie openen zonder dat de tranen vloeien. Wat vind ik het erg voor jullie. Vreselijk, what a waste. Zo'n prachtdier. Zo oneerlijk. Wat moet jij je afschuwelijk voelen ten aanzicht van het gemis. Heel erg veel sterkte.

Hier ga ik volledig in mee... Sterkte meid :(:)

**Geplaatst**: 03-11-14 20:18

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 20:18

Prachtig overzicht, jammer van het einde

Veel sterkte!

**Geplaatst**: 03-11-14 20:28

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 20:28

Mooi geschreven Amy! Bijzonder dat je nog zoveel mooie momenten met hem meegemaakt terwijl (en ik heb je verhaal natuurlijk al vaker gelezen maar dit nooit zo beseft) dit laatste jaar eigenlijk vanaf januari al helemaal niet zo leuk meer was. Dat je eigenlijk alleen de laatste periode toen hij op de pijnstillers stond weer écht kon genieten van je vriendje, ik besef mij nu dat dat echt heel pijnlijk voor je geweest moet zijn. Nogmaals sterkte!

**Geplaatst**: 03-11-14 20:37

Geplaatst: 03-11-14 20:37

Snik, en een traan over mn wang. Wat een heftig verhaal. En wat heeft hij gevochten.

Heel erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 03-11-14 20:37

Geplaatst: 03-11-14 20:37

sterkte....
echt heel mooi geschreven, volgens mij, waren jullie voor elkaar gemaakt

**Geplaatst**: 03-11-14 20:38

Geplaatst: 03-11-14 20:38

Jeetje, wat verschrikkelijk. En verschrikkelijk mooi opgeschreven.
Hij lijkt zo ontzettend op mijn eerste AV dat ik stiekem altijd een beetje jaloers op je was, met zo'n gaaf paard.
Ik schrik dan ook dat je nu zoveel te vroeg en oneerlijk dit met hem hebt moeten doormaken. En zonder hem verder moet.
Heel veel sterkte! Wat kun je van ze houden hè. ..

**Geplaatst**: 03-11-14 20:52

Geplaatst: 03-11-14 20:52

Tranen in mn ogen.. wat verschrikkelij! Sterkte ♡

**Geplaatst**: 03-11-14 20:58

Geplaatst: 03-11-14 20:58

Wat is het leven soms toch verschrikkelijk oneerlijk

Heel veel sterkte met dit gemis :(:)

**Geplaatst**: 03-11-14 20:59

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 20:59

Heel veel sterkte, je hebt het prachtig verwoord.
Hij is vast trots op je...

**Geplaatst**: 03-11-14 21:00

Geplaatst: 03-11-14 21:00

Tranen in mijn ogen, zo had het niet moeten zijn

Heel veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 03-11-14 21:23

Geplaatst: 03-11-14 21:23

jeetje! wat heftig allemaal! ik heb het hele verhaal gelezen, hoe lang het ook was dat boeide me niet, ik moest en zal weten hoe het afliep. En dan schrijf je het einde zo mooi weg dat ik m'n tranen niet meer kon houden... Ik verzorg zelf een tinker en een arabier. Die arabier berijd ik en de tinker mijn zus. die arabier is vroeger mishandeld en heeft ontelbaar vaak koliek gehad, nu heeft hij dat niet meer gehad sinds hij bij deze eigenaar staat, maar toch er is iets... hij vind het hardstikke fijn dat ik hem berijd en ik rij hem nu al twee jaar bijna en we kunnen niet meer zonder. het is een denk/gevoel paard daar kun je niet met boeken mee rijden, alleen met gevoel... ik voel dan ook gewoon dat er iets niet klopt... bij de afgelopen twee keer weer heel erg bijten en trappen met z'n achterbenen. mag niet aan zijn rechter benen komen en alles, hij is ook al 19, maar als nog er klopt iets niet... dan ga ik rijden en is er niets meer aan de hand galoperen we nog leuke rondjes in het weiland en is er niks aan de hand, draaf ik zonder zadel weer niks aan de hand... ben ik klaar ga ik weer aan die plekjes zitten is er niks aan de hand... Maar toch elke keer aan het begin is hij heel gemeen omdat hij pijn heeft, maar ik merk gewoon dat hij het niet wil laten merken... jouw verhaal vond ik zo erg op mijn verhaal lijken dat ik helemaal mee leefde in jou verhaal, maar poe wat heftig zo'n jong paard en zoooo mooi

het is het gewoon niet waard! dat paard had nog zoveel voor zich, maar toen las ik het einde en brak ik... dit mog niet gebeuren, en toch en toch was je gevoel goed: er klopte iets niet. het beste wat je kon doen heb je gedaan! hoe vreselijk het is, elk paard is vreselijk om kwijt te raken!! maar ik weet hoe het is om een echte band te hebben met een paard waar je "niet veel mee kan" en zoveel probeerd te doen als kan: Marco (die arabier) kon ik geeneens aanraken en hij was al bang voor mij omdat hij mishandeld was (en miss. ergens nog last van heeft) ik heb hem geknuffeld een halster omgedaan en honderd rondjes gelopen. na een tijdje een longeerlijn eraan, een longeersingel, en na een tijdje zelfs een zadeltje en hoofdstel in gedaan. GEWELDIG was dit en als ik nu kijk ik heb laatst zonder zadel alleen met halster en nekrope gereden dit heb ik opgebouwd van niks tot een goed beleerd betrouwbaar paard, jij hebt hem heel lang alleen maar gelongeerd, geborsteld en geknuffeld hierdoor heb je een enorme band opgebouwd! je hebt alles voor elkaar over maar kunt niks helemaal niks, je voelde je ws zo machteloos: daar heb ik respect voor, niet normaal hoe erg dat zal zijn geweest! de tranen stroomden dan ook over mijn wangen (dit is knap! als je dat voor elkaar krijgt!!) Af en toe krijg ik een link doorgestuurd van mijn zus (noaenkelly, dit acount) ik lees het en vind het meestal super mooi maar reageer nooit, in tegendeel van deze. ik heb hem gewoon een tijdje gelaten maar moest toch vertellen hoe mooi ik het verhaal geschreven vind omdat het mij zo raakte, hij zal het sowieso erg fijn bij je hebben gehad en zal je missen! maar je hebt het beste gedaan meer kon je niet voor hem meer doen!

**Geplaatst**: 03-11-14 21:24

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 21:24

sorry voor het lange verhaal!! maar ik moest gewoon laten weten hoe mooi ik het verhaal vind! het raakte me echt!

**Geplaatst**: 03-11-14 21:28

Geplaatst: 03-11-14 21:28

Mooi geschreven Amy, heel ontroerend. Nogmaals heel veel sterkte....

**Geplaatst**: 03-11-14 21:38

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 21:38

Jouw verhaal, of liever gezegd jullie verhaal, raakt me. Hoe verdrietig allemaal. Jullie waren een prachtig team en dat heeft jouw paard de kracht gegeven om zo door te gaan. Hoe mooi dat jij hem begreep en wost wanneer het genoeg was. En hoe dapper dat jij hem hebt laten gaan. Het wordt vaker gezegd en is ook hier van toepassing: liefde is ook het laten gaan.

**Geplaatst**: 03-11-14 21:38

Geplaatst: 03-11-14 21:38

Wow, prachtig geschreven. Wat had je daar een prachtig paard!

Ik heb echt tranen in mijn ogen... Heel veel sterkte, wát een dapper besluit. Echt ontzettend knap van je.

**Geplaatst**: 03-11-14 21:40

Geplaatst: 03-11-14 21:40

Tranen in mijn ogen.. wat verschrikkelijk oneerlijk voor jullie. Het was een hele gave man en jullie verdienden zoveel meer :(:)

**Geplaatst**: 03-11-14 21:49

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 21:49

Pfft.. Heftig! En wat een dappere en goede keuze heb je durven nemen... Meestal reageer ik niet snel of lees ik niet het hele bericht letter voor letter maar dit heb ik helemaal gelezen en met een giga brok in mijn keel... Veel sterkte!

**Geplaatst**: 03-11-14 21:52

Geplaatst: 03-11-14 21:52

Prachtig verwoord! Heel veel sterkte met het verlies van je beste maatje.... knuffel!

**Geplaatst**: 03-11-14 22:07

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 22:07

Tranen in mn ogen.. Wat heb je dit mooi geschreven en wat een ontzettend mooie band tussen jullie. Dit is misschien wel de moeilijkste keuze ooit geweest voor jou, maar wat moet jij trots geweest zijn op je beestje, dat je dit eerlijke besluit hebt kunnen nemen! Heel veel sterkte met dit verlies. :(:)

**Geplaatst**: 03-11-14 22:19

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 22:19

Wat mooi geschreven en wat een knap paard. Heel veel sterkte met het verlies.

**Geplaatst**: 03-11-14 22:19

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 22:19

Jemig, wat een verhaal .... Tranen in m'n ogen ...

**Geplaatst**: 03-11-14 22:22

Re: Het laatste halfjaar met de liefde van mijn leven...

Geplaatst: 03-11-14 22:22

Brok in mijn keel, tranen over mn wangen en geen idee hoe ik je duidelijk kan maken dat je dit zo prachtig en liefdevol hebt geschreven...
Wat een verhaal hebben jullie samen meegemaakt...
Dit is niet je eerste topic over Umoyax die me zo raakt, echt, wat hield jij van je lieve vriendje, het is te lezen in alles wat je schrijft.

Ik kan je niet genoeg sterkte wensen :(:)