Na de tweede show sloeg hij dusdanig door dat ik het niet meer vertrouwde, want een foto had kort daarvoor uitgewezen dat een ongelukje als veulen verstrekkende gevolgen had gehad, al kon ik volgens de da gewoon kijken waar het schip strandde. Maar tot mijn immense verdriet wees een tijdje bute uit dat hij al een hele tijd met veel pijn moest hebben gestaan, zo ook tijdens de shows.
En toch 100% inzetten, iets wat zo tekenend is voor zijn karakter.. Never back down.
Op korte termijn moet ik afscheid gaan nemen van mijn allergrootste vriend, want een leven met pijn is geen leven. Dat maakt deze prachtige foto's des te waardevoller...
Nog één keer genieten van deze schitterende, pas 3 jaar oude hengst, op show.
Als eerste gingen we in mei naar Deurne, voor de internationale B-show Tulip Cup. Hij vond het maar reuze spannend en kroop zo ongeveer door de ring



Maar oh zo geconcentreerd opstellen, mijn kanjer...

Daarna schreef ik hem, eigenlijk puur voor de kilometers, in voor de amateurkeuring in Houten. Achteraf zó blij dat ik dat gedaan heb...


Hij stijgt op!


En werd hij zomaar winnaar van zijn klasse!!





Daarna mochten we terug komen voor het kampioenschap junior hengsten!



Vooruit.....en een beetje gekkigheid


En tot mijn grote verrassing werden we junior gold!!


Ze draaien dan altijd ''simply the best'' en altijd als ik dat hoorde zei ik ''die wil ik horen voor mijn paard''. En die wens in in elk geval nog in vervulling gegaan...zo trots!




En nu...scharrelt hij een beetje in de rondte. Hij hoeft nergens meer heen. Alleen nog genieten van zijn leven.
De schade is dusdanig dat zelfs met heel veel mazzel de artsen er hooguit een weidepaard van kunnen maken, en dat is hij gewoon niet. Bovendien blijft het dan alsnog wachten tot hij op 3 benen staat. Dat gun ik hem niet, hij heeft zo geknokt tegen de pijn.... Hij verdient het om onverslagen te blijven. Ik ben er kapot van en probeer nu nog even volop van hem te genieten, maar wat is dit zwaar... Mijn allergrootste vriend, mijn maatje. Alles wat ik ooit heb gewild in een paard... Spreken zonder woorden. En al veel te vroeg moeten we afscheid nemen.
Heel erg blij dat ik deze foto's (door Reindert Jansen) nog heb. Zo blij dat ons nog even dat momentje samen gegund is geweest....