Geplaatst Man, man, man... wat gaaf, wat mooi, wat geweldig, wát een heerlijk paard! Weer tranen in mijn ogen nu ik dit typ..
Maar ik begin bij het begin
Evelien en ik gingen vandaag een dagje genieten van het weer en de paardjes op de wei. Het leek me wel leuk om Ti voor het eerst het zadel op te leggen, om te zien hoe hij daarop zou reageren.
Nou, niet dus
We legden het zadel op zijn rug en hij reageerde helemaal niet. We singelden heel rustig aan en hij vertrok geen spier. Hij leek wel te denken; Schiet eens op, aanstellers! Dit werd tijd!
Prima, zadel op zijn rug dus, hoofdstel in en een stukje wandelen. Alsof hij al jaren niets anders doet.
Aangekomen op een mooi fotoplekje, even wat foto's gemaakt van mijn knappe, knappe, knappe vent met mama's zadel op zijn rug.
Zijn heerlijke bekkie
Omdat hij totaal niet onder de indruk was, ging ik ook maar even hangen
Ook dat vond hij allemaal prima!
Evelien ging ook even aan hem hangen, via de rechterkant. Hij vond het toen iets lastiger om zijn balans te bewaren. Maar hij zette twee stapjes en stond weer braaf stil.
Na heel veel knuffels, kusjes en een snoepje, nog een keer mijn voet in de stijgbeugel en mezelf optrekken. Geen reactie van Ti, dus ging ik rustig zitten. Ti's enige reactie was dit:
Daar zat ik dan. Op mijn kleine, grote, mooie man die ik geboren heb zien worden, heb geholpen met gaan staan en zijn eerste slokjes (wat hij nogal moeilijk vond), die ik heb op zien groeien van een klein, verkreukeld ventje van 93 cm tot een driejarige van 1.50m. Daar zat ik dan, met tranen in mijn ogen. Daar zat ik dan, on top of the world, on top of mijn TiVriend
Hoezo, hopeloos gelukkig en trots?
Dikke knuffel voor mijn knappe vriend!
Alsof we al jaren niets anders doen
Evelien liep naast Ti mee, zodat ik ook een klein rondje op hem heb gestapt. Ze hield hem niet eens vast, hij liep gewoon.
En toen ging Evelien ook nog even op hem genieten
En, aangezien ik ze toch heb, twee prachtige kijk-en-vergelijk-foto's van Baassie en mama en Baassie en Ti. Het is dat de foto met Dais in de winter is genomen, anders was de overeenkomst nóg groter geweest!
Zo ontzettend trots op mijn vriend!
We gaan hem nog niet serieus oppakken, daar vind ik hem te jong voor, maar dit moment was heerlijk en we zien aan het eind van de zomer wel waar we staan.
Maar ik begin bij het begin
Evelien en ik gingen vandaag een dagje genieten van het weer en de paardjes op de wei. Het leek me wel leuk om Ti voor het eerst het zadel op te leggen, om te zien hoe hij daarop zou reageren.
Nou, niet dus
We legden het zadel op zijn rug en hij reageerde helemaal niet. We singelden heel rustig aan en hij vertrok geen spier. Hij leek wel te denken; Schiet eens op, aanstellers! Dit werd tijd!
Prima, zadel op zijn rug dus, hoofdstel in en een stukje wandelen. Alsof hij al jaren niets anders doet.
Aangekomen op een mooi fotoplekje, even wat foto's gemaakt van mijn knappe, knappe, knappe vent met mama's zadel op zijn rug.
Zijn heerlijke bekkie
Omdat hij totaal niet onder de indruk was, ging ik ook maar even hangen
Ook dat vond hij allemaal prima!
Evelien ging ook even aan hem hangen, via de rechterkant. Hij vond het toen iets lastiger om zijn balans te bewaren. Maar hij zette twee stapjes en stond weer braaf stil.
Na heel veel knuffels, kusjes en een snoepje, nog een keer mijn voet in de stijgbeugel en mezelf optrekken. Geen reactie van Ti, dus ging ik rustig zitten. Ti's enige reactie was dit:
Daar zat ik dan. Op mijn kleine, grote, mooie man die ik geboren heb zien worden, heb geholpen met gaan staan en zijn eerste slokjes (wat hij nogal moeilijk vond), die ik heb op zien groeien van een klein, verkreukeld ventje van 93 cm tot een driejarige van 1.50m. Daar zat ik dan, met tranen in mijn ogen. Daar zat ik dan, on top of the world, on top of mijn TiVriend
Hoezo, hopeloos gelukkig en trots?
Dikke knuffel voor mijn knappe vriend!
Alsof we al jaren niets anders doen
Evelien liep naast Ti mee, zodat ik ook een klein rondje op hem heb gestapt. Ze hield hem niet eens vast, hij liep gewoon.
En toen ging Evelien ook nog even op hem genieten
En, aangezien ik ze toch heb, twee prachtige kijk-en-vergelijk-foto's van Baassie en mama en Baassie en Ti. Het is dat de foto met Dais in de winter is genomen, anders was de overeenkomst nóg groter geweest!
Zo ontzettend trots op mijn vriend!
We gaan hem nog niet serieus oppakken, daar vind ik hem te jong voor, maar dit moment was heerlijk en we zien aan het eind van de zomer wel waar we staan.
waarom doe je zo raar baas, dit is toch leuk! 
Super leuk om dan opeens foto's te zien dat je er op zit! 
of dat je veel te snel gaat (waar ik niet ovwr kan oordelen)
voor je het weet, zit je erop! 
