Geplaatst 
Dennis (01-04-1996) was vanaf de eerste les gelijk mijn grote liefde, die ik niet meer los kon laten. In 2009 besloot ik daarom ook om hem een maandje te gaan leasen. Met grote uitzondering van de manege, want paarden werden niet verleast.
Ook heb ik hem toen voor het eerst echt op de foto gezet.
[ITP] Bonte Ruin @ Fotoshoot SB-Fotografie
(Deze foto hangt inmiddels 70x90 groot in mijn woonkamer, dat was het eerste wat ik zei toen ik op mezelf ging)
Natuurlijk blijft de droom altijd om een eigen pony te hebben, maar financieel was het gewoon niet mogelijk en de manege verkocht hem niet.
Dus bleef ik trouw elke week mijn manege les op hem rijden, reden we onderlinge wedstrijden (dressuur en springen), wat voor hem een hele grote stap was, want wat de manege eigenaar en ik zelf niet verwachte, was dat hij alles wat nieuw is dood en dood eng vond. De spanning van iedereen op een wedstrijddag nam hij over en zo relaxt hij is met (vrij)rijden, zo stresskip is het met wedstrijden.
Elk jaar zet ik voor de manege de pony's en paarden op de foto en zo ook dus mijn topper, die elk jaar extra op de foto werd gezet voor mijn eigen verzameling.
We maken even een grote sprong naar het jaar 2013, het jaar waarin de manege ging verhuizen.
We gingen verhuizen op 5 mei, de paarden zouden toen 2 weken het land op gaan omdat we alle stallen op de nieuwe locatie weer moesten plaatsen. Ik stond deze hele dag met Kayleigh__ in het weiland om alle paarden op de foto en film te zetten. Mijn topper ging als 1 van de laatste verhuizen en mocht met de vrachtwagen (waar ik stiekem al op hoopte), een stalgenoot had voor mij de onderstaande foto gemaakt, een foto waar ik nog steeds heel trots op ben.
In overleg met de manege had ik besloten om Dennis in de maand juni te gaan leasen, zodat hij gewend zou raken aan zijn nieuwe plek.
Maar op het moment dat wij na 2,5 week de paarden binnen gingen halen en de volgende dag alle manege kinderen bij hun lievelingen kwamen kijken, kreeg ik een benauwd gevoel als er kinderen in MIJN stal stonden, bij MIJN pony. Niet veel later (nog voordat ik aan mijn maandlease begon) heb ik overlegt met de manege om hem toch over te kunnen nemen. Het was voor mij best spannend als dat mocht, aangezien ze de pony's en paarden alleen nog verkopen met de GUN-Factor, die heb ik, want inmiddels loop ik 10 jaar lang op deze manege en doe ik veel werk voor ze, maar toch Dennis liep elke dag in de les, soms wel 2-3 uur per dag. Een gouden pony die dus best wat op brengt voor ze ....
Het was wel op de voorwaarde dat ik een contract kreeg op mijn werk, waar ik op dat moment op proef was.
Inmiddels was ik ook de maand juli gaan leasen en op 11 juli was Else (Appelflapje) met mij mee naar stal, ik belde de eigenaresse op om te vragen als ik mocht springen (aangezien dat in de lease niet zonder toezicht mag), zodat Else foto's kon maken.
Mijn houding is niks, daar ben ik me van bewust en zijn we ook (als we weer eens springen) mee aan het werk!
Wat ik op dat moment krijg te horen, is natuurlijk het leukste nieuws dat je je kan voorstellen. Ik moest mijn pony maar gaan verhuizen naar de pensionkant, want de volgende dag zou er een nieuwe manege pony komen.
Officieel was die nog gewoon van de manege en leaste ik hem, dus toen ik de foto op twitter en Facebook poste met de tekst .. 'Pony vandaag verhuist ... Toch wel raar een manege pony bij de pensionners ...' kreeg ik natuurlijk wel de vraag als hij verkocht was. Ik wist niet beter dan dat dit pas zou gebeuren als ik mijn contract had getekend.
15 juli was de dag, dat de manege eigenaresse naar me toe kwam met de mededeling dat Dennis vanaf dat moment MIJN paard was en dat de financiën later wel goed zouden komen, als ik mijn contract had getekend.
En vanaf dat moment was het alleen nog maar genieten, omdat we verhuist zijn hebben we nog geen buitenbak en reden we dus in een stukje land, iets waar we samen heerlijk van genoten (en nu stiekem toch erg missen).
Samen zijn we veel dingen aan het her-ontdekken. Springen in het land, was de eerste keren erg spannend en zal van het voorjaar ook wel weer spannend worden, ineens een paar blokken en balken in het land.
Ook zijn we met zijn twee-tjes heerlijk naar achteren gaan stappen in het pension weiland (iets wat we alleen gebruiken op zaterdag ... aangezien ze gewoon met zijn 80/90'en het grote land op gaan), iets waar ik trots op ben, mijn pony die normaal alles eng vind, gaat gewoon met mij een heel stuk naar achteren en schrikt nergens van!
In september had de manege een puberweekend georganiseerd, inmiddels ben ik geen puber meer, maar omdat ik er toch zou zijn voor de foto's deed ik ook maar gelijk mee. Het leukste (maar ook het spannendste) van het weekend was toch wel de schriktraining. We liepen over lege flessen heen, iets wat 1 van de eigenaressen nooit had gedacht. Dennis die dat wel even doet? Je kan je dus wel voorstellen hoe ik mij voelde die avond.
Op de oude locatie kon ik Dennis nooit zomaar uit het land halen, als ik al in de buurt kwam liep hij weg en dat was natuurlijk ook nog zo toen hij heerlijk vakantie had met alle andere paarden. Inmiddels blijft hij gewoon staan, als ik hem kom halen of als ik hem weer eens uitgebreid op de foto wil zetten.
Morgen is het dus een half jaar geleden dat ik mijn pony ging verhuizen en woensdag is hij alweer een half jaar van mij. Iets wat de manege ruiters en amazones natuurlijk erg jammer vinden. In een half jaar tijd is hij zo veranderd. Heb ik een schatting kunnen maken hoe groot hij nu echt is, ik dacht namelijk altijd dat hij 1.55 zou zijn, maar hij staat naast een merrie van 1.42, dus denk ik dat hij 1.48 is, aangezien opmeten toen ook niet ging.
Op de oude locatie kon je nooit normaal zijn sokken knippen, in 2009 ben ik met een bak voer begonnen, maar het jaar 2010 kon niemand hem meer knippen en nu? Nu staat hij stil en los op de poetsplaats en kan ik gewoon zijn sokken knippen. Zijn baard is vorige maand ook eindelijk gelukt.
Ons doel voor 2014 is om hem dan ook te kunnen scheren, zijn baard en sokken dan.
Enten was ook altijd een gevecht, maar dit jaar hingen ze een touwtje om zijn hals en hij bleef gewoon staan!
Er is altijd nog genoeg spanning, maar ik ben reuze trots op hoe hij veranderd is het afgelopen half jaar en niet alleen ik ben trots, ook de manege!
Natuurlijk hebben wij nog wel drempels die we over moeten, zo is de wasplaats redelijk spannend. Niet als we gaan poetsen, maar als we gaan wassen. Het is en blijft een bonte (gelukkig met een zwarte staart) die ook af en toe onder de douche moet. Wassen met een spons gaat .... maar met de tuinslang is nog erg spannend.
2014 gaan we weer (onderlinge) wedstrijden rijden, in 2013 heb ik hem niet gestart aangezien we in het M1 reden en hij dit toen zeker niet aan kon. Officiele wedstrijden starten gaan we voorlopig nog niet doen, de bedoeling is wel om een keer op vreemd terrein een lesje te rijden en dan hopelijk in september mee te doen met een onderlinge wedstrijd hier in de buurt.
En Dennis? Die maakt graag met iedereen vrienden, volwassenen, kinderen maar ook (bijna) alle paarden vind hij leuk!
En ik? Ik probeer nog zo lang als het kan van mijn knappe vriend te genieten, probeer hem zo eerlijk mogelijk te rijden en zodra het weer het weer toe gaat laten heerlijk samen genieten in en op het land!
* Dennis is een kruising, tussen een pony en een paard (Al zeg ik altijd dat hij een shetlander is). Hij heeft echt een paarden hoofd en ook het lichaam, alleen de benen zijn van een pony.
