Geplaatst 
Toen we in de wei aankwamen had madame vrijwel direct door dat er wat loos was, want ik kom normaliter alleen de wei in. Dat betekende dat er eerst een "catch me if you can" spel gespeeld moest worden, tot grote tevredenheid van mevrouw in kwestie. Ik was daar uiteraard wat minder blij mee. Ze weet dondersgoed dat ze uiteindelijk wel de wei uit gaat, maar dat moet op zo'n moment uiteraard onder háár voorwaarden.
Dit trucje heeft ze in Rusland geleerd. Zal haar wat dat betreft wat beter onder appèl moeten zetten, hihi.
Ondeugend prethoofd. Lekker loos rondjes draven in de hoop dat ik er als een idioot achteraan ga. Maakt haar weinig uit, haar rondjes draaft ze wel, en anders gaat er wel een versnelling bij en gaat ze wild met haar hoofd gooien, de rest opruien of allebei. "Toe nou!! Pak me dan!"
Standaard methodes trekt madame zich niets van aan en 1 keer voor de gek houden is meteen de laatste keer. Toch maar het in de bak "kom maar" knopje er ook voor op de wei opzetten. En zo vies was ze dus eigenlijk!
Ik wilde altijd een zwarte Akhal-Teke. Dit is mijn straf. 
Ook bij het sprintjes trekken hield ze ons goed in de gaten. Grapjas.
Maar dat gaf de fotografe wel weer de mogelijkheid alvast te oefenen vanuit allerlei hoeken. Muzanna liep haar rondje wel.
Toen we haar eenmaal hadden konden met behulp van de dierengeluiden app (de gorilla was favoriet) ook nog wat leuke portretfoto's gemaakt worden. Paardengehinnik was niet boeiend genoeg. Waarom dan juist de gorilla? Geen idee. Of misschien omdat die hier niet in het wild voorkomt en ook niet in Rusland of Turkmenistan dus dat is blijkbaar interessant.
Er was helaas alleen af en toe een wat waterig zonnetje dus ook nauwelijks goudglans te bespeuren. Muzanna is licht metallic. Metallic is rastypisch voor Akhal-Teke en komt bij iets meer dan 40% van de populatie voor. Ze heeft ook geschoren manen omdat ze maar heel weinig manen heeft en het inmiddels was verworden tot een zielig hoopje piekhaar. Akhal-Teke worden in de gebieden van herkomst traditioneel geschoren.
Nog een detailfoto...
En toen was het tijd voor actie. Maar mevrouw dacht daar anders over dus veel meer dan een sukkeldrafje of simpel galopje kon er niet meer af.
Als afsluiter nog een sfeervolle portretfoto.
En ook al lieten Muzanna en het zonnetje zich nauwelijks zien die dag zijn er met behulp van Bente's fotografiekunsten en de gorilla app toch nog mooie foto's uitgekomen!
Bente, heel erg bedankt, het was ook erg gezellig!
En wat hebben we gelachen om de gorilla. 
)
