En dan te bedenken dat ik nu, met ditzelfde paard van Noordwijk naar Katwijk gewandeld ben. Met behulp van een touwhalster, een leadrope en een hele dosis lef. Dat zelfde paard wandelt nu met me mee omdat hij dat wil. Hij wil nieuwe dingen zien en leren. Hij wil openstaan voor de wereld. Ja, dat was wel even een momentje waarbij ik mijn vreugdetranen moest wegpinken. Want wat gedroeg hij zich geweldig!
(Foto van Sam, ongeveer een jaar geleden...)
Eenmaal in Katwijk aangekomen (we gingen immers niet voor niets die kant op, maar hadden afgesproken dat we model zouden staan op een heuse fotoshoot) verzamelden we op het grote parkeerterrein. Ik had van álles verwacht, maar niet dat Sam op zijn dooie gemakkie om zich heen stond te kijken en genoot van de aandacht die hij kreeg. Bakje voer en een plukje hooi erbij en wij een bakkie warme choco.
Toen iedereen compleet was zijn we met zijn allen vertrokken richting het strand. Hier werd het toch allemaal wel weer een beetje spannend voor Sam die zijn ogen uitkeek toen hij voor het eerst bovenop de klucht stond en naar beneden de grote zandvlakte en énorme waterbak bekeek. Die grote bruine kijkers konden niet groter, het staartje ging de lucht in en de eerste mest kwam eruit gerold. Maar toch kon ik hem aan een lang touwtje en wat stemhulpen “kom maar vent, je doet het super!” naar beneden begeleiden zonder problemen.
Eenmaal beneden stond de groep fotografen al op ons te wachten. We werden opgedeeld in groepjes en verspreidden een beetje over het strand heen. Sam ging vlug op zoek naar zijn maatje Salvador wat gepaard ging met een paar hele schattige hinnikjes. Hij had echter al snel door dat de andere paarden ook wel in de buurt bleven en ontspande alweer een beetje, sterker nog, hij begon tegen mij aan te kruipen en steun bij mij te zoeken! Je zag aan alles dat hij het nog steeds heel erg spannend vond allemaal. Sam kruipt daarbij helemaal in zijn schulp, het lijkt dan alsof hij heel ontspannen is maar als je goed kijkt zie je dat hij eerder ‘verdoofd’ is van angst.
------
NOTE: Sam ziet er op de foto's wat magertjes uit. Nou is hij in de twee jaar dat hij bij ons is nooit echt dik geweest maar we zijn wel van mening dat er meer bij mag. Hij heeft het duidelijk zwaar in de ruiperiode en is inmiddels alweer wat aangekomen m.b.v. extra voerbeurten en meer hooi. Dit is dus iets waar we ons van bewust zijn

------
Hier wat foto's!

1. Roepen naar zijn vriendje

2. Hij bleef netjes bij me! Aan een lang touwtje

3. Zijn prachtige hoofdje!

4. De spanning zie je nog goed in zijn lijf...

5. Dat neusje


6. Mooi poseren

Gelukkig kwam hij na een half uurtje wel wat losser en hebben we het water geprobeerd. Er stond een hele mooie plas, los van de zee, zonder golven en ongeveer 15 cm diep. Ik mijn schoenen en sokken uit en hop op het water af. Sam stribbelde tegen, maar na 2 keer een rondje te hebben gedraaid en wat aanmoedigende woordjes liep hij toch zomaar achter me aan het water in! Eenmaal daar bleef hij als verstijfd staan en snurkte heel hard naar de natte voeten onder hem. Hij keek nog even goed of het water niet in een monster zou veranderen en besloot daarna dat het goed was. Ik kon hem vervolgens door het water meenemen, halt laten houden, achterwaarts en draven. Geen probleem voor die dappere bonte!
7. Samen in het water

8. voetjes van de vloer!

9. Kijk eens hoe braaf!!!

Zelfs de grote reddingsboot-auto was niet eng!
10. Liefde!

(kan een paardenliefhebber nog trotser zijn?)
11. Het is zo'n knuffel!


En na het brave stilstaan hebben we Sam nog eventjes laten rennen!

12. Yihaaa

13. Blije man!

14. Komtie!

De terugweg hadden we de heerlijke luxe van een veewagen. Toch wel erg prettig aangezien mijn benen tot 20 cm boven mijn knieen doorweekt waren met opgespat water en alles onder het zand zat. Sam liep zonder problemen de veewagen op en heeft de hele terugweg heerlijk hooi staan knabbelen.
Nu ik dit schrijf voel ik me weer net zo trots als op het strand! Wat is hij toch ook bijzonder. En wat is het bijzonder hoeveel je kan bereiken met ruimte en geduld!
Het was een hele leerzame en vooral superleuke dag! Dat gaan we snel weer doen!

Liefs, Sanne en Sam
-----
Even een kleine notitie onderaan. Bij serieuze interesse is Sam mogelijk te koop. Hij heeft geen klik met een van onze merries in de kudde en het is met haar constant een gevecht. Ze kunnen niet samen staan. Sam staat nu bij de ruinen en dit gaat heel goed, maar op het land waar we nu staan kunnen we niet al te lang meer blijven en het nieuwe land is te klein voor twee groepen. Hij is ooit ingereden, maar de afgelopen twee jaar heeft hij niemand meer op zijn rug gehad. Mocht je geinteresseerd zijn (geen handelaren en maneges, alleen een heel liefdevol goed huisje met kennis van Natural horsemanship) dan mag je me gerust PB'en
