Dat was altijd een beetje een grapje, want twee paarden onderhouden is een dure hobby en ik had mijn droompaard al staan. Helaas was die in 2012 dusdanig geblesseerd dat hij met verplicht pensioen moest en we eigenlijk de dagen aan het tellen waren tot hij het echt niet meer aan kon. Tranen met tuiten en veel slapeloze nachten later kwam ik in november opeens een klein frutsel tegen in de opfok bij Moravita. Ik keek hem in zijn ogen en was gelijk verkocht, net als met Zen: ah nee he, niet weer zo een! Lang twijfelen, veel praten met verschillende mensen over de voor- en nadelen van een veulen en toen de sprong gewaagd! Sinds januari 2012 ben ik de trotse eigenaar van dit monster, droompaard #2

Andantino staat nog steeds heerlijk in de opfok bij Moravita, lekker de hele dag buiten spelen in de wei met zijn maatjes en groot groeien. Het afgelopen jaar ben ik elke maand op bezoek geweest en elke keer is het weer genieten van al die knappe paarden.
Paspoortje
Moravita's Andantino
v. Engkildegårds Piló
Frederiksborger ruin
19 april 2011
Knappe, stoere baby, lekker flirten met de andere merries

1.

Prachtig lelijk eendje, 9 & 11 maanden oud
2.

3.

Naast poseren kan hij ook nog lopen

4.

Is ook heel goed in weidegenootjes pesten

5.

6.

Afgelopen woensdag ben ik gezellig samen met RianneH op bezoek geweest. Andantino is ondertussen echt een knuffelkont geworden, en daar moest ik natuurlijk flink misbruik van maken!

7.

8.

9.

10.

Het lelijke-eendje begint stukje bij beetje toch ook echt wel een knap paard te worden. Kan niet zeggen dat ik dat heel erg vind

11.

12.

13.

14.

15.

Ik ben nog steeds verliefd op mijn frutsel, en kan niet wachten tot hij naar huis komt! Nog 49 nachtjes slapen, dan mag hij in Friesland de wei komen versieren

Foto's door Nikki de Kerf, RianneH en mijzelf