
25 september 1993. Imago was 3 jaar oud, net zadelmak en na 2 weken proefrijden, besloot ik hem te kopen. Spúúg-lelijk, tuigbloed, geen papier, ramshoofd voorzien van schimmel, heel schraal...maar lópen dattie kon. Wauwie! En hij kon zo lekker knuffelen


Dus: huppa, scheerapparaat eroverheen et voila, een aantal weken later:

Paar jaar later: L2-niveau, Imago begint al wat spieren te krijgen:
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/album-imago068.jpg
Imago bleek talent te hebben voor de dressuursport. Ik, springruiter in hart en nieren, begon de lol en logica er wel redelijk van in te zien en werd ook enthousiast. Bovendien bleek Imago best wel een sprong te kunnen maken, maar om nou te zeggen “voorzichtig op de sprong”…nee…Hoe ik ooit die parcoursen rond ben gekomen vraag ik me nu nóg af…Het springen is nooit een succes geweest en heeft me aardig wat verwondingen opgeleverd....
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/album-imago147.jpg
Imago vond trailers maar claustrofobische hokjes op wielen. We hebben zelfs nog met een reportage in Het Bit gestaan omdat we dan maar een vrachtwagen voor Imago’s vervoer hebben aangeschaft. En daar zijn hele wat blije en veilige kilometers mee gemaakt.
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/Vrachtwagen_1_zpsaa898437.png
1 van de 1e wedstrijden in het Z!
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/album-imago096.jpg
En we bereikten het Z-dressuur binnen no-time. Jaja: Kur op muziek! Dat ging ons heel goed af. Aardig wat mooie prijzen mee behaald. En nóg, als Imago “zijn” muziek hoort…gaan de oortjes erop! In de NBVR+KNF tijd werden we nog 3e in Ermelo in de Z2. En 2e van Noord-Holland.
Ik heb aardig wat jaren getraind bij onder andere Els Schotman:
http://www.youtube.com/watch?v=PlzosY7mvPk
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/album-imago132.jpg
Imago is vreselijk ziek geweest (rond zijn 10e). Echt heel heftig. Hij stuiterde van 41 graden naar 36 binnen 2 uur en weer omhoog. Hij heeft 2 weken lang met heftige koorts gestaan. Met spoed naar kliniek. Ze hebben daar nooit kunnen vinden wat er aan de hand was. Ik kreeg hem niet zo leuk retour trouwens…
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/album-imago103.jpg
Imago is altijd een super sociaal paard geweest. Zo was hij ook dikke vriendjes met de 2,5 jarige ruin die ik heb gehad, lekker spelen!
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/Paso/Paso083.jpg
Helaas overkwam hem ook een ongelukje (rond zijn 11e): na losgooien zonder peeskappen bleek 2 weken later dat hij een gebroken griffelbeentje had. Waarschijnlijk zichzelf aangetikt tijdens een gekke ‘move’. Dus: naar de kliniek, op de operatietafel en gewoon 6 weken later weer je training kunnen hervatten!

Ik heb ook nog een shetmerrie gehad. Ik kocht haar (als jaarlingetje) eigenlijk als maatje voor Imago. Hoewel hij best lief voor haar was, kon hij ook behoorlijk met haar gooien en smijten. Hier was hij best wel even lief voor haar:
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/Randy003.jpg
Shetlander heb ik een aantal jaren later verkocht.
Na de Z2 door naar het ZZ-licht. Ook dat ging niet verkeerd en al snel waren de eerste winstpunten binnen.
ZZ-licht
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/Imago/20051124025.jpg
Toch…Imago is nooit een makkelijk paard geweest om te rijden. Een echt karakterpaard. Kijkerig en moeilijk te overtuigen. Ik dacht altijd dat het aan MIJ lag. Dat ik niet handig genoeg was. Imago was 12 jaar en ZZlicht dressuur. Ik wilde weer “opnieuw” beginnen met een nieuw paard en Imago ging naar zijn nieuwe baasje.
Na een mislukte klik met een nieuw paard, was die snel weer verkocht. Dus ik weer op zoek naar een nieuw paard en die vond ik. Echt een superdier. Ik was heel gelukkig met haar. Toch…ik moest nog veel aan Imago denken en hij bleek inmiddels doorverkocht te zijn. Tot ik hem een keer op Startlijsten.nl zag staan. Gek hoor, als je daar na 1,5 jaar je paard weer ziet. Lang verhaal kort maken (lees mijn profiel maar als je dat leuk vindt, daarin staat complete verhaal): Ik heb Imago na 1,5 jaar weer teruggekocht! Sinds 2004 is hij weer bij mij terug en hij gaat tot zijn dood niet meer weg!
Imago samen met mijn merrie:

(De merrie heb ik later verkocht.)
Ik heb met Imago voor de lol nog wat Z2 wedstrijden gestart. Iedere keer dikke winstpunten dus dat ging prima en voor mij leuk als trainingsdoel. Op zijn 18e liep hij nog doodleuk 228 punten bij elkaar, nadat hij eerst bovenop het terras stond want hij wilde de ring niet in. In de film zie je een klein stukje van het eerste verzet; hij draaide zich daarna om, begon terwijl hij met zijn voorbenen bovenaan de zandheuvel stond, te steigeren en landde zo op het terras voor de kantine. Hij wilde ook een bakkie koffie. Ik ben afgestapt, paard via hetzelfde heuveltje weer eraf, de ring in, dáár erop (jury was inmiddels behoorlijk wakker door de actie) en dan...nou ja, puntjes scoren!

Imago in een Z2 proef; hier was hij 18 jaar oud….
http://www.youtube.com/watch?v=_Mmybp4Hv9o
Ook reden we mee in het nieuw opgestarte carrouselteam waarbij Imago het (de meeste keren



Imago 17 jaar, training:

De manege ging over naar andere eigenaren en ik vertrok in 2011 naar een stal dichtbij de duinen om tot zijn pensioen nog recreatief te kunnen rijden. De eerste 3 ritten waren fantastisch, zelfs lekker op het strand geweest! Maar daarna begon de ellende: Imago draaide om, we belandden in een greppel, hij sprong midden op de weg, kortom: levensgevaarlijk buiten. Sindsdien niet meer het erf af geweest.
Af en toe rijd ik op stal een clinic mee, om te zien of ik nog goed bezig ben.
http://www.youtube.com/watch?v=uEcv4s_lq1o%20(1e%20deel)
http://www.youtube.com/watch?v=lBPrDED13O8%20(2e%20deel)
Februari dit jaar kreeg Imago wel onverklaarbare wonden aan zijn achterbeen. Zelfs een topic over geplaatst hier op bokt maar ook weer niet te achterhalen wat hij nou gehad heeft. Het was flink ontstoken. Hij is toen conditioneel wel hard achteruit gegaan. En dat is moeilijk: een paard van 22 mooi vol zien te houden. Deze winter ga ik hem dus heel scherp in de gaten houden!
Sinds kort heb ik de hulp van John Erb en gaan we samen proberen om Imago alsnog wat om te scholen. Hem gehoorzamer te krijgen in alle situaties. Imago keert in zichzelf en is vervolgens niet meer te bereiken. Ik wil graag leren hoe ik op die momenten met hem moet omgaan om gevaarlijke situaties te voorkomen. Ik kan hem namelijk alleen afwisseling in het werk geven: beetje rijden, beetje longeren en that’s about it. Ik hoop van harte dat Imago leert dat buitenritten leuk zijn voor de afwisseling, voor zijn bovenkamer en ook voor mij haha! En dan hoop ik dat hij op die manier nog fijn een paar jaar mee kan. Maaruhh…zo boevig als dat hij nog is…ziet het er zo vooralsnog wel naar uit! En afsluitend wat recente plaatjes:
Ook 1 van die onverklaarbare dingen: graancirkels heb ik ze maar genoemd. Ook hiervan is nooit ontdekt wat het was. Deze kreeg hij gedurende 3 jaar, in de winter, na het scheren. Niet direct na het scheren, maar enkele weken later. Sinds hij op de nieuwe stal staat: nergens meer last van…
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/Imago/IMG_1168.jpg
Imago beschermt zijn merries in de kudde op het land (zomer 2010)
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/Imago/Imagokrokodillo.jpg
En ja hoor, weer iets om mee te gooien of om te trekken:
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/Imago/SDC11322.jpg
2011:
1 van de buitenritten die wél goed gingen:

Altijd na het werken uit de waterkraan of spuit, net wat hij te pakken krijgt, drinken:

17 februari 2012:

Winter 2011/2012

Training door John: Imago snapt de bedoeling nog niet helemaal…
http://img.photobucket.com/albums/v356/Imago01/Momentopname222-8-201221-42kopie.png

5 september 2012:


En hopelijk kunnen we nog een paar gezonde jaren van elkaar genieten!
Ik heb best wat moeite in dit hele stuk gestopt, ook als soort 'ode' naar mijn patser. Mijn soms zo vreselijk moeilijke, neurotische, humoristische en oh zo n lieve kanjer, laat je dan ook een berichtje achter?