
Ze hadden meivakantie en dus hadden we mooi de tijd om de paarden eens te bezoeken. Allereerst nam ik ze mee naar een Friese merrie die ik rijd.

Dat is op een boerderij en dus kregen ze ook voor het eerst (stadskinders dat het zijn) koeien in een stal te zien

Op de boerderij hebben ze zich nog even vermaakt met de konijnen, kipjes, het speeltuintje (boerderijcamping) en de skelters. Daarna even lunchen en toen door naar mijn eigen paard.
Die de bui al zag hangen aan haar blik te zien


Daarna er bovenop. "Wie wil er als eerste?" vroeg ik, kijkend naar de oudste. "Ik niet!" riep ze, terwijl de jongste riep "IK!" Eerst gewoon aan het halstertouw. Het zat niet in de planning ze los te laten lopen, maar ik vertrouw mijn paard daar volledig in. Die gaat zo lief met kindjes om. Zo rustig en braaf dat ze is. En dus ging het touw er gewoon af.
Ondanks dat ze zo braaf en rustig is, vraagt ze me wel constant met die smekende ogen om gered te worden van deze 'marteling'.



Huppa, over de balkjes heen sturen


En toen de volgende. Paard is half in slaap gevallen ondertussen en laat het over zich heen komen.

Toen ook los

Zzzz


En filmpjes
Ze vroeg me wat paard doet als die bang is

Ik snap het als mensen zoiets van oei, die kleine kindertjes los op zo'n groot paard. Ik zou het ook niet zomaar bij elk paard doen, maar ik ken mijn paard en die heeft nog nooit met een kind op haar rug een hoef verkeerd gezet. Doet ze bij mij al haast nooit, laat staan als er een kindje op zit. Ze weet wanneer ze voorzichtig moet zijn. Mocht ze wel eens schrikken, dan rilt ze of zet ze een pas en staat ze altijd stil. Ook heeft ze nooit gebokt of gesteigerd. Ze is gewoon heel braaf. Kan er alles mee.
