Plan was hem al eerder te scheren, maar hij vond het apparaat maar matig, dus even paar daagjes getraind.
Je kunt per slot van rekening beter investeren in de toekomst zodat je nog 20 jaar plezierig kan scheren.
Gelukkig begreep hij al snel dat een scheerapparaat geen moordwapen was, slechts een irritand zoemend ding.
Wist hij veel, dat dit het eindresultaat zou zijn

Toen hij uiteindelijk wel zelf aan de beurt was.
Van Stroopwafel naar Chocotof en nee, het scheerapparaat was niet defect.
Met zadel ziet het er iets minder ernstig uit

Het moge duidelijk zijn dat functionalitiet het won van estethiek.
Reden van deze creatieve uitspatting, hij was nog nooit geschoren, geen idee wat ie zou gaan doen zonder vachtje.
(vorig jaar winter was hij heeeeeeel erg blij, met haar....)
En aangezien er meer af scheren altijd kan en eraan plakken niet, voila

Vandaag kon er gelucht worden in een heerlijk zonnetje, dus lekker even bloot.
En uiteraard maak je van de gelegenheid gebruik om even je velletje te scrubben.
Maar het heet niet voor niets vrijheid, blijheid.
En misschien zien ze het patroontje niet, als je snel genoeg bent?
Of als je frontaal op de camera toeloopt?
Tobago, momenteel omgedoopt van stroopwafel naar chocotof, vanwege zijn kleurtje,
is af en toe tikkie vreemd...
De andere paarden denken er het hunne van en vinden eigenlijk dat ze in de paddock staan voor hun rust.
Sjolvir, die altijd gewoon haar eigen ding doet, besluit het gedoe maar te negeren en gewoon te gaan liggen rollen.
Chocotof ziet dat anders, die ziet dit als grote zandbak om in te spelen.
Als ik het niet beter wist, zou ik naar aanleiding van deze foto denken dat ie stuk is

Nee, zo te zien, is ie gewoon nog helemaal heel!

En zo denkt Chocotof over de ontwerper van zijn nieuwe look

En zijn vriendje Rikkie denkt er ook al zo over... misschien volgende keer toch maar helemaal scheren??