Geplaatst Al 20 jaar is het geleden dat mijn paarden"carriére" begon bij een manege. En wat heb ik er lang voor moeten zeuuuuuuren voordat ik eindelijk op les mocht!
. 2 jaar later volgde mijn eerste echte eigen paard, wat een geluk en blijdschap! Met bibberende benen de eerste keer haar borstelen en rijden, want jee, ze was echt van mij!
Uiteindelijk zijn we verhuisd zodat ze bij ons thuis kon komen wonen en ach, dan is 1 paardje alleen ook maar zielig en dus volgden er meer.. Van het één kwam het ander, er werden 3 veulens geboren en wedstrijden gereden, en uiteindelijk ook weer een aantal paarden verkocht omdat het toch wel erg veel werd naast een studie en daarna werk en gezin.
Graag wil ik dan ook dit topic wijden aan alle paarden die tijdens deze jaren bij ons hebben geleefd en waaraan ik zo ontzettend veel te danken heb.
Van sommige foto's is de kwaliteit niet je-van-het omdat het gescande foto's zijn van voor ons digitale-fotocamera-tijdperk.
Ik zal bij alle paarden even kort vertellen wie ze zijn en wat ik ermee heb gedaan.
Fonia (Wolfgang x Spartaan), mijn eerste paard. Het liefste en zachtaardigste paard dat je maar kunt bedenken. Op haar heb ik leren rijden en kennisgemaakt met het springen en de dressuursport. Zij heeft het af en toe best zwaar gehad met een puberend kind op haar rug die veel hulpen en gevoel nog moest leren ontwikkelen. Uiteindelijk heeft ze het gered naar het Z2 dressuur. Met springen was ze op wedstrijden iets minder enthousiast, waardoor deze cariére voor mij geen lang leven had. Op haar Vijftiende werd zij helaas chronisch kreupel en inmiddels staat zij al jaren gepensioneerd van haar gras te genieten bij ons en ik hoop dat ze er nog lang mag zijn.
http://s269.photobucket.com/albums/jj47 ... fonia1.jpg
http://s269.photobucket.com/albums/jj47 ... astand.jpg
Misto (Hierarch x Piloot), kwam als grote 4-jarige slungel bij ons. Hij was net zadelmak en ik, die dacht dat ze wel kon rijden omdat ze toch "al Z2" was, werd even keihard weer met 2 voeten (of soms 2 billen) op de grond gezet, want erg makkelijk was dit paard zeker niet. Wel een supergoed dressuurpaard en na veel vallen en opstaan kwamen we op een keerpunt waarna we een superteam vormden. 10 jaar lang zijn we door dik en dun gegaan en ook in de sport niet onverdienstelijk gebleven (ZZ-L). Toen ik zwanger werd en er niemand was om hem te rijden, viel de beslissing dat hij naar een nieuw huis moest. Tot op de dag van vandaag mis ik mijn maatje, maar ik weet dat het toen voor hem de eerlijkste keuze was. Misto bedankt voor deze 10 prachtige jaren.
een hele sporadische springactie van ons (puur voor de fun):
Topanga (Rockefeller x Nimmerdor), het bruine veulentje dat we gekocht hebben, wat een toverbal bleek te zijn, want na een paar maanden bleek dat ze schimmel werd. Superlief, zacht paardje die nooit een stap verkeerd heeft gezet, ook niet bij het zadelmak maken. Helaas was ik met haar geen goede combinatie onder het zadel en waren we het af en toe oneens met elkaar. Nadat ze M1 was, ben ik gestopt met het rijden op haar, omdat je soms gewoon moet kunnen toegeven als iets niet zo goed past. Daarna heeft ze ons een prachtig veulen gegeven en nadat haar verzorgster ermee stopte, is besloten dat we voor haar een nieuw huis gingen zoeken, waar ze alle aandacht zou krijgen en ook lekker gereden zou worden. Dat huis hebben we gelukkig gevonden en Topanga heeft een fijn leven.
Goliath (Fjord x Shetlander) kocht ik als entertje omdat ik op slag verliefd op hem was en hij fijn gezelschap voor onze geitjes zou zijn. Dat is hij nu 14 jaar later nog steeds en inmiddels is mijn dochtertje helemaal verliefd op hem, dus hij heeft in haar een superbaasje.
Vernados (Quito de beaussy x Wolfgang) was ons eerste veulen (van Fonia). Hij heeft 12 maanden en 4 dagen op zich laten wachten (sjee wat duurde DAT lang). Een lief, maar soms wat nukkige jongen. Toch klikte het super met mij en ook onder het zadel ging het prima. Toch moest ook hij naar een nieuw huis door mijn zwangerschap (samen met Misto) en ik weet dat hij naar Duitsland is gegaan maar daar is mijn spoor helaas gestopt, dus ik weet niet hoe het nu met hem gaat helaas. Dossie, bedankt voor de fijne tijd en ik hoop dat je het nu naar je zin hebt.
Ebony was het enige veulentje van Goliath (Goliath is haar papa). Ze is geboren uit een shetlandmerrie (zie foto) van een kennis en per toeval won ik haar bij een loterij op de manege. Toen ze een half jaar oud was, kwam er iemand langs die helemaal gek was op haar en haar graag wilde kopen. Hiermee ben ik akkoord gegaan, omdat ik al een kleine pony had (Goliath dus) en het werd wel een beetje veel. Wel heb ik afgesproken dat ik het eerste recht van terugkoop wou. Helaas was Ebony na een aantal jaren verdwenen. Ook haar spoor gaat naar Duitsland en houdt daar op. Op de foto was ze net 2 uur oud:
Maestro (v. Matador) was mijn GVR. Met zijn stokmaat van 1.83 echt een reus van een Oldenburger, maar wel één met een lief karakter. Hem heb ik een jaar gereden en naar het L2 gereden. Ik heb hem verkocht, omdat ik op dat moment ook jongere paarden had die onder het zadel moesten en ik studeerde nog. Hij zou een toekomst krijgen als recreatiepaard, iets waar hij zich wel mee zou vermaken dacht ik. Helaas heeft hij 3 maanden later een ongeluk gehad op de wei waardoor zijn pees totaal kapot was en hebben zijn nieuwe baasjes hem laten inslapen. Ik heb me vaak kwalijk genomen dat ik hem heb verkocht, maar ik denk nu dat ik dit natuurlijk nooit had kunnen weten. Maestro, dank je jongen. Ik zal je nooit vergeten.
Wainonia (Oliver x Wolfgang) is Fonia's laatste veulen en zij is het paardje die bij mij oud mag worden. Ze is nu 8 en we zijn sinds een tijdje begonnen met wedstrijden en lessen. Noon is echt mijn vriendinnetje en ik ben superblij dat ik met haar verder kan gaan, al is het nu op een minder prestatiegerichte wijze dan ik vroeger was. Luf you Noon en hoop dat we nog heel veel plezier samen gaan hebben!
Florentino (Florencio x Rockefeller) is onze topper. Hij is de zoon van Topanga en werd tot onze verrassing nederlands kampioen op de veulenkeuring. Tot zijn vijfde mocht hij hengst blijven en kind zijn, daarna werd hij zadelmak gemaakt. Jammer voor mij maar hij heeft onder het zadel veel van zijn moeder weg en dat klikt dus met mij niet. Daarom staat hij op dit moment te koop omdat het doodzonde is dat niemand iets met hem doet op het moment. Hij moet lekker de sport in, want lopen doet ie als de beste. Ik hoop dat we een fijne plek voor hem kunnen vinden.
Flo als veulen:
en als grote jongen:
Hopelijk vind je snel een fijn huisje voor hem. 
Capriootje ik stuur je even een linkje via PB. 
