

Ik heb gebeld en ben de zaterdag er op gaan kijken met de eigenaar van mijn verzorgpaard. Ik besloot haar te kopen, de week erna gingen we haar ophalen! Zo zag ze er toen uit:

Later kreeg ik nog deze veulenfoto:

Een droppie toch?

Ze werd al snel ziek. Antibioticakuur gekregen en een hoop poedertjes. Uiteindelijk bleek het gelukkig maar een stofallergie. Buiten had ze nergens last van, dus ging ze lekker buiten de opfok in.
Na een half jaar haar weer opgehaald. Verhuisd naar een grote kudde meer in de buurt. Ze bleek toen ook zomereczeem te hebben.
Deze foto was ze 1,5 en dus een jaar in mijn bezit:

Ten tijde dat ze daar stond kwam ik in het ziekenhuis te liggen. Ik kon bijna nooit meer naar haar toe. En de keer dat het kon schrok ik me dood. Ze zat onder de sneeën. Ze was duidelijk met een mes bewerkt. Er lagen ook een heleboel bierblikjes in de wei en een dode zwaan. Ik heb haar toen al snel ergens anders neer gezet. Met meer toezicht.
Op haar nieuwe plekje aangekomen:

En 1 van de foto`s daar genomen... ik was stiekem uit het ziekenhuis weggesneakt (met hulp natuurlijk)en blijf dit een geweldige foto vinden...

Ze heeft daar een aantal jaar gestaan. Ze was al die tijd niet fit, maar hoe vaak ik de dierenarts ook liet komen: er werd niks gevonden. Ik ben begonnen haar in te rijden. 1 van de foto`s van toen hangt bij mij aan de muur


Toen ineens begon ze met spontaan vallen. Eerst dacht ik aan struikelen, totdat ze een keer omviel in de galop met mij er op. Ambulance moest komen, politie op motor... Een hele heisa. Na verschillende onderzoeken bleek ineens dat ze een hele hoge waarde had voor spierenzymen in haar bloed. Na verschillende malen bloed prikken in bepaalde omstandigheden bleek dat ze haar eigen spieren afbrak.
Ze moest speciaal voer, medicijnen, en goed bewegen. Ik ging er uiteraard niet meer op zitten. Het enige wat ik toen nog deed was aan de hand laten bewegen:
Het ging de goede kant op:
Ineens zette de boer bij wie ze al 2 jaar in de wei stond haar op stal. Ze kreeg amper eten en er was vaak niet eens hooi. Gelukkig had ik een heel lief gezin leren kennen waar ze halsoverkop op stal mocht komen. Daar mocht ze overdag de wei op, en was tenminste hooi als ze op stal stond. Ik ben rond die tijd ook weer gaan opbouwen met rijden. Het ging super met haar! (oke, op wat gaten in haar hoofd na omdat ze haar hoofd steeds stootte in de stal)
.jpg?psid=1)
.jpg?psid=1)
We hebben in die tijd zelfs meegedaan aan een TREC-wedstrijd waar we derde zijn geworden


We hebben daar een tijdje gestaan, tot ik het plekje vond waar ze nu staat: 24/7 buiten weer. Iets waar toch mijn voorkeur ligt. Ze krijgt zo hoe dan ook genoeg beweging. Ook als ik zelf een mindere dag heb. Helaas liep ze een half jaar geleden enorm kreupel. Ze is geopereerd en heeft een aantal keer op de kliniek gestaan. We zijn nu weer aan het opbouwen in stap, maar ook hier slaan we ons doorheen

Foto op de kliniek:

Jeetje, wat hebben we toch al een hoop meegemaakt! En wat een verschil he?
Foto`s van nu:



Nou, dat was in een vogelvlucht van 15 foto`s de afgelopen 6 jaar... Dat er nog maar vele jaren mogen volgen!!!