Bokt.nl

griebels schreef:

griebels schreef:

Ik vraag me af hoe de verschillen in de mensenhuid vs paardenhuid herstellen.
Mensenhuid verschrompeld uiteindelijk zeg maar. Weet even niet hoe het anders te verwoorden, die huid die aan elkaar getrokken is.
Ik zie dat bij dit paard niet. Ik zie gewoon een normale roze huid zonder haar...
Ik kan me dus voorstellen dat het niet trekt (ook vanwege de bewegingen van de hals door het paard in vrijheid) en dat het minder pijn heeft gedaan dan bij een mens.
Wij mensen hebben een veel dikkere huid die anders in elkaar steekt.

Iemand hier nog een antwoord op?

chanel1985 schreef:

Arabiertje* schreef:

Jolliegirl, hoe precies kan jij weten of Pacha nu wel of niet pijn heeft? Heb je hem gezien? Ken je het hele verhaal? Ik kan je een NIET paardwaardig paard tonen als je wilt. Weet je wat ik pas erg vind? Verwaarloosde paarden, paarden die jaren lang opgesloten zitten in hun stal. Waar de uitwerpselen tot aan hun buik komt. Dat is pas erg.

Jij hebt hem ook niet gezien, in levende lijven, je gaat uit op de verhalen van de eigenaars.

En dat er verwaarloosde paarden zijn die het nog slechter hebben, wat draagt dit bij in dit topic, wat heeft dit te maken met Pacha? Het zou nogal erg zijn als een paard maar pijn moet lijden lijden omdat er paarden zijn die er nog erger aan toe zijn?
Je haalt er altijd feiten bij die er niets toe doen, zoals je bv eerder in een topic zei dat er dierenartsen paarden laten inslapen die een hoefzweer hebben enz.

claudiaM33 schreef:

@ [naam] Ja Pacha was er erg aan toe, helemaal gelijk, maar er wordt nu alles aan gedaan om Pacha nog een waardig leven te geven.

Er wordt nu gemuggezift over of Pacha wel of niet naar buiten komt, ik denk dan, die eigenaren zijn er dag en nacht mee bezig, je kunt je beter druk maken over paarden die ècht hulp kunnen gebruiken!

Ik zou zeggen google eens.....

F_Orumster schreef:

The pathophysiology and histopathology of thermal burns in large animals is very similar to that in humans. Burns are classified as first degree, superficial and deep second degree, third degree, and fourth degree, depending upon the depth of thermal injury. Most severe burns will produce a local and a systemic response--both of which must be properly treated to increase the patient's chances for survival. The systemic response is mainly characterized by hypovolemia, fluid and electrolyte loss, protein loss, pulmonary edema, increased caloric requirements, and depressed immune responses. The local response is one of inflammation, vasospasm fluid accumulation, and electrolyte shifts depending upon the extent of the thermal injury. In all burn cases, the total patient should be evaluated. There is a tendency to focus on the wound, and systemic problems may be overlooked. In many cases, the thermal wound cannot be accurately evaluated for a few days, especially in large animals. An attempt should be made to estimate the depth of the burn, because treatment will vary accordingly. The treatment method must consider several problems. These include evaporative fluid and electrolyte loss, protection against mechanical injury, prevention of bacterial invasion and infection, maintenance of body temperature, and removal of nonviable tissue while leaving viable germinal tissue for healing. Thermal injuries in large animals present several additional problems. Many burns in large animals involve a large surface area, which increases the fluid, electrolyte, and caloric losses. Because most veterinary hospitals are not equipped to control the patient's surroundings, extensive bacterial contamination of the burn is of major concern. Patient restraint must also be a consideration to prevent further injury of the healing wound. Many patients are pruritic, and proper measures must be taken to prevent self-mutilation. There is also a lack of technically trained personnel to monitor and properly treat burn patients.

Vet Clin North Am Large Anim Pract. 1984 Mar;6(1):91-105.
Management of thermal injuries in large animals.
Geiser DR, Walker RD.