Ik zag een redelijk grappig verkeersbord, waar ik van in de lach schoot. Ik maakte een foto, en plaatste die op facebook met de tekst: "T is dat ik Tweety niet bij me heb"

Nu is het zo dat ik altijd wel in ben voor een lolletje (Zolang het mn paard niet schaadt natuurlijk) en dat weten mensen ook wel... Er kwamen dan ook verschillende reacties, waaronder "Hmmm, ik zie een uitdaging" en van mijn bijrijdster "In Wageningen is ook een kpn-winkel, dussssss.... Morgenmiddag?"
Ik had eigenlijk nauwelijks tijd, en ook mijn bijrijdster had een enorm vol programma voor de zaterdag. Aan de andere kant, die bordjes zullen er wel niet zo heel lang staan... En tis eigenlijk wel errug grappig... En ook: als 13-jarige droom je ervan om zoiets uit te vreten, maar heb je de mogelijkheid niet, en als volwassene ben je meestal te braaf....
Met name deze laatste overweging maakte dat Jenneke (mijn bijrijdster) en ik zoiets hadden van: Gewoon doen...
(Ik ben 33, Jenneke een jaar of 2/3 ouder)
Dusssss.
Zaterdagmiddag richting Maurik, paard met modder en al uit de wei geplukt, ergste modder dr af en zadel dr op....
Tweedles gezadeld en al op de trailer, en op richting Wageningen. Daar woont Jenneke...
In verband met parkeerdrukte in Wageningen maar afgesproken om bij Jenneke in de straat uit te laden. Ik zou even bellen als ik er bijna was, dan zou Jenneke een plekkie zoeken...
Toen ik kwam aanrijden zag ik al direct een heel handige dubbele plek, dus niet gebeld, paard afgeladen en achterom bij Jenneke de tuin in gelopen.... Dat had ze van mij kunnen verwachten natuurlijk, maar ze had het niet helemaal aan zien komen....




Okee, paard in Wageningen, nu wordt het tijd om langzaamaan de stad in te gaan. Jenneke op de fiets (Voor de zekerheid wel even poepschep en harkje mee), en ik te paard. Tis vrij koud


Onderweg (Minuutje of 10 stappen) kwamen we -uiteraard- de nodige kids tegen die graag even wilden aaien, en die allerlei vragen hadden. Waarvan de meest intelligente toch wel was: :Hoe heet Uw hond mevrouw?" En in dit geval was het echt een verspreking, en niet een overmatig lollig bedachte opmerking... De kinderen zelf (Ook de jongen die het vroeg) moesten er erg om lachen, en zo ook wij.
Tweede lachbui kwam natuurlijk toen ze erachter kwamen dat het antwoord "Tweety" niet lollig bedoeld was, maar dat hij echt zo heet....



Tweet houdt er wel van om in de aandacht te staan geloof ik, hij liet zich uitgebreid aanhalen.
Nu echt door richting de stad. We hadden 1 kleinigheidje over het hoofd gezien.... Het was de laatste zaterdag voor Sinterklaas....


Ben blij dat Tweet daar niet veel om geeft, daar wordt hij dus echt niet koud of warm van.
Door de drukke binnenstad, op naar de parkeerplek....
Aldaar aangekomen netjes afgestegen, en Tweet vastgeknoopt...
Vanuit de winkel nauwelijks enige reactie. Slechts de winkelmanager die even komt melden dat het bord niet aan de grond vast zit..... (Duhhhh) en 1 foto maakt. Daarna schiet hij weer schielijk zijn winkel in...
Vanuit de winkelstraat echter enorm veel bekijks... Ik heb geloof ik nog nooit zo veel mobieltjes tevoorschijn zien komen om foto's te maken...




Heel veel grappige reacties, mensen met vragen, kinderen die voorzichtig komen vragen of ze mogen aaien, kinderen die spontaan over hun lievelingspony op de manege vertellen etc.
En uiteraard regelmatig de reactie, Huh??? T's geen witte....
Nee, dat klopt, Tweety is inderdaad geen schimmel...
En Tweedles vindt het allemaal wel best. Zolang hij maar aandacht en appels krijgt, vindt hij het wel oke...
Jenneke ^
Nadat we een minuutje of 10 hebben gestaan, vinden we het wel tijd voor een bakkie koffie. 1 van de vaste pleisterplaatsen van Jenneke is niet veel meer dan 100 meter verderop, in een iets rustiger straatje. (Voor de mensen die er bekend zijn, Loburg tegenover het Heerenstraat theater)
Met Tweet aan de hand stappen we die kant op.
Even krijgt Tweet een schrik. Toen we net in het zijstraatje waren, kwam er een ongeveer 15-man tellende pieten-band voorbij in de hoofdstraat. Met trompetten, trommels, en nog meer lawaai-spul.
Hij schrikt even, maar bij Tweet is dat ook niet veel meer dan koppie erop, neusvleugels open, spiren aanspannen en wat dribbelen. Als ze voorbij zijn is het ook meteen weer goed...
Bij het cafe aangekomen een bakkie koffie besteld. EN uiteraard komen er wat vaste klanten buiten, even babbelen. Gezellig. Ook 1 van de vrienden van Jenneke, die in het verleden, toen Tweet nog manege-draak was (En ja, hij was echt een draak toen) regelmatig met hem reed.... Dus dat was wel even heel grappig.
Nog even een kleine schrik, ergens wordt een rotje of iets dergelijks afgestoken, en dat knalt en echoot nogal door het straatje. Weer even een momentje van aangespannen spieren, maar als ik zeg dat het goed is, dan vindt Tweet het ook al heel snel weer goed.
Jenneke gaat naar binnen de koffie afrekenen. Hoeft niet, kroegbaas vindt het zo grappig dat we die cadeau gekregen hebben...
Langzaamaan gaan de meeste mensen ook weer naar binnen, 1 blijft nog even staan zijn peuk oproken.
En die heeft nog een half glas brandt bier...
"Lustie dat???"
"Weet ik niet?"
Nou, JA dus... het glas bier vlak voor Tweets neus is niet echt een goed idee, die neus past dus NIET in een fluitje....
De beste man vindt dat zielig voor het paard, en giet dus wat op zijn hand. Wat Tweet zich geen 2 keer laat zeggen, hij likt de hand volledig schoon...
De vorige stap herhaalt zich enige keren, tot hilariteit van de mensen binnen, die nu allemaal weer met de neus tegen het raam staan...

Langzaamaan wordt het nu wel tijd om terug richting trailer te gaan. Dus ik stijg weer op, Jenneke op de fiets en weer richting trailer.
De teruweg is iets andere dan de heenweg, en nu komen we langs een tankstation.
Tsja, die kans laat ik dus ook niet schieten....



Ook hier weer geen reactie vanuit de winkel. De mensen die met een klein camperbusje achter mij aan rijden het tankstation op, schieten wel in de lach...
Het laatste stukje terug naar Jenneke, daar even gauw foto's op haar computer zetten, en zelf nog even een glas drinken. Tweet krijgt uiteraard ook nog even rustig wat aandacht.
En uiteraard even nagenieten, want lol hebben we dus echt wel gehad...
Daarna Tweet weer op de trailer, poepschep van de fiets en weer in de auto. (Serieus dus niet nodig gehad dat ding....)
Nog even nalachen, en dan rij ik weer rustig terug naar Maurik...
We hebben lol gehad
