Ilya voelt nog steeds als mijn veulentje maar intussen wordt hij eind deze maand alweer 3,5 Hij is een heel open en brutaal paard, ligt deels aan zijn ouders maar ik denk ook grotendeels aan zijn opvoeding maar daarnaast ook ontzettend makkelijk.
Zijn moeder Set is nog steeds de liefste zachtste merrie ooit, nu alweer bijna 18 en 12 jaar bij mij. Ze is alleen een stuk minder actief en daardoor ook minder verleidelijk om op de foto te zetten Maar ik ben wel extreem dol op haar. Ze is heel tolerant naar Ilya maar voedt hem nog steeds wel op. Volgens mij kunnen ze het heel best vinden zo.
Wat leuk al die lieve reacties, ik ben ook benieuwd naar de zomer hij kan dan soms heel goud oranje zijn ineens. Zijn manen krijgen momenteel eindelijk weer witte highlights