
Tijd voor een ITP'tje vandaag want dankzij Facebook kwam ik erachter dat Harvey vandaag een jaar van mij is

Klein paspoortje:
8 jarige ruin (feb 2009)
Engels Volbloed
167 cm
Sinds 15 juni 2016 samen
Deze foto kreeg ik van de handelaar nadat ik net met mijn gezin geëmigreerd was naar Isle of Man. Ik zou bij de handelaar op stal gaan helpen met stalklusjes om een beetje in te burgeren en wat te doen te hebben, en de handelaar wist dat ik t.z.t. op zoek wou gaan naar een paard. Harvey had ze van een veiling in Engeland en dacht dat hij perfect voor mij zou zijn. Hij kwam alleen iets te vroeg, manlief en ik zouden pas na een half jaar op zoek gaan naar een paard


En hij bleek erg op mijn vorige merrie te lijken


Na een buitenrit en vele uren samen op stal besloten hem te kopen. Zo stond hij in de wei bij de handelaar, deze foto's maakte ik daar (op de rand van de kliffen bij de Ierse Zee, ergens achteraf, was hun zomerweide). Na deze puber acties was ik toch wel even nerveus, waar was ik nou weer aan begonnen




Eerste week bij mij. Hier zie je goed dat hij redelijk wat te verduren heeft gehad in zijn jonge leven: 7 jaar, 5 eigenaren verder, op de renbaan gewerkt, cross country gereden, en weet ik veel stallen en omgevingen gezien. Een lijf vol strakheid en spanning.

Na veel hoefproblemen (wekelijks ijzers los), vaste nek en schouders, stikken in hooi en weet ik veel niet + grondwerk, longeren, wandelen en vrijspringen, zat ik er in december eindelijk op! Bitloos en boomloos was mijn doel en dat was gelukt





Vlak daarna ging ik op vakantie, kwam met een omgeboekte vlucht vanwege ziekte terug, werd eenmaal thuis opnieuw heel erg ziek, verhuisden we Harvey ook nog naar een 24/7 weide met inloopstal en verharding, en kreeg hij een hoefzweer midden januari.

Met hulp van de smid leek de zweer eruit gekomen, maar hij bleef kreupel lopen. Dus half maart de dierenarts erbij en die heeft flink diep gesneden, met als gevolg 8 weken stalrust! Bleek een chronische zweer die paralel was gegaan en bijna in het been zat. We hadden echt mazzel. Gelukkig mocht hij met medische hoefschoen overdags toch buiten op de verharding en dan 's nachts op stal.

Vorige maand was hij weer beter verklaard, pijnvrij en gezond! De uren in de wei werden weer opgebouwd, en inmiddels staat hij weer dag en nacht buiten


Helaas ging ik daarna weer op vakantie (ik wilde echt niet



Het afgelopen jaar hebben we dus voornamelijk doktertje gespeeld. En ik ben er erg moe van

Hopelijk hebben we nu veel trauma's eruit geziekt en kunnen we vanaf nu wat gezonder verder

Ondanks al het medische gedoe en het niet rijden afgelopen jaar, dat ben ik natuurlijk dol op mijn vrolijke peuter


