het is lang stil geweest rondom Empaier en mij. Onze emigratie terug naar Nederland vanwege mijn en zijn gezondheid gingen wat mij betreft voor alles.Maar hier geen verhaal over alles wat we hebben gehad en nog hebben. Hier gewoon een overzicht van ons jaar 2016. Nou ja, iets meer dan een jaar want ik begin wel bij de dag dat ik besloot dat er heel hard iets moest gebeuren voor Empaier!
September 2015 liep mijn paardje er zo bij. Doodongelukkig, mager en duidelijk met pijn. Maar geen arts die mij het antwoord gaf


Heel veel dierenartsen, behandelingen, voer, wormkuren en injecties. En nog veel meer wandelen, hardlopen, aquatraining en massages onder het solarium later....

Gaan we in vogelvlucht naar mei/juni 2017. Toen had ik weer een paard waarmee we langzaam aan het werk kon.

Bovenaan de lijst stond buitenritjes! Empaier en ik moesten onze conditie weer terug krijgen dus samen heerlijk genieten in het bos stond bovenaan


Voor de Loonse drunense duinen moeten wij een stukje met de trailer maar dat hadden wij er graag voor over in Juli

Zijn oren staan altijd naar voren


Samen Selfies maken is ook leuk natuurlijk.

Samen spelen. Augustus
Trust is love


Maarja hij is dressuurpaard. Dus gingen we heel voorzichtig weer trainen. Onze goede begeleiding met rustig opbouw weer aan de slag! Ons doel? Genieten en misschien, misschien ooit weer een wedstrijdje?

En dan kwam daar ook dat geen waar ik zo lang op gehoopt had. Heel stilletjes gehoopt... We begonnen met een oefenwedstrijdje in de B. 3 augustus mochten we eindelijk weer de ring in. Na ruim 2 jaar!
Het regende, het goot. Het terrein was modderig en nat en we reden gewoon een heel braaf rondje waarbij ons doel vooral was, overeind blijven.
Dit werd beloond met 216 punten en een eerste plaats


Ik had nooit gedacht dat ik ooit zo blij zou zijn met het mogen rijden van een B proef

Natuur bleven we gewoon ook lekker buiten rijden. In dit bos ligt een super leuke eetgelegenheid waar je je paard in de wei kan zetten terwijl je zelf een hapje gaat eten. En mijn vriend kwam ook nog even een hapje eten


Heel bijzonder was het moment dat ik werd uitgekozen om mee te rijden tijden de masterclass van Paard & Lifestyle in de clinic van Helen Lange-Hanenberg. We waren er niet helemaal klaar voor maar ons motto was gewoon genieten!
En genoten hebben we. Helen was heel aardig en Empaier gedroeg zich echt opperbest. Alleen heel jammer dat zowel de fotograaf als de cameraman net pauze hadden tijdens ons rijden! Zo ons best gedaan om er opperbest uit te zien, maar helaas geen mooie foto's....
Een kleine impressie van onze 17 september met foto's van mijn mobiel.

Achteraf hoorde ik van iedereen dat ze het zo leuk vonden dat ik de hele tijd met een grote grijns op mijn paard zat. Ik heb dan ook echt genoten van deze kans

(voor wie het leuk vind het linkje naar ons promotiesprookje: https://www.youtube.com/watch?v=-xNa4s5akQ0)
Maar daarmee hadden we nog niet alle hoogtepunten gehad zo bleek. In overleg met de dierenarts trainde we verder. Zijn woorden waren: "In een proef zal hij niet harder werken dan thuis dus vraag die startkaart maar gewoon aan en train met beleid zoals je altijd hebt gedaan."
Deze woorden waren zo bijzonder hoewel het nog niks betekent. De weg naar herstel is nog steeds gaande maar de startkaart werd aangevraagd!
We starten de eerste selectie wedstrijd in de L1 en vonden een 10de plek met 193 punten. Natuurlijk niet helemaal waar we naar opzoek waren maar hey, we waren weer "echt" van start!
Een selectie was er een vriendin mee om foto's te maken. Daarop zag ik vooral hoeveel er nog verbeterd moest worden!

Daarop volgende reden we nog 3 selecties waarin we steeds een beetje groeide en dat werd beloond met allemaal mooie resultaten en een Pr van 202.5.
We werden 5de overal in een klassement van 38 starts en daarmee sloten wij 2016 af met een ticket voor de Brabantse kampioenschappen in de klasse L1!
Wat een bijzonder ticket en wat hebben we "hard" getraind voor die dag! Ik maakte een schema voor 2 maanden waarin hij nooit 2 dagen achter elkaar hoefde te trainen en met 2 lessen per week. Hij werd steeds een beetje beter....
Ik droomde, ik hoopte...

Eindelijk was het zo ver en wat vond ik het vreselijk spannend. Alle mensen die ik graag die dag erbij wilde hebben waren daar op 1 instructrice na maar er kan er toch maar 1 tegelijk helpen.
We reden een hele fijne proef. Er zaten echt nog wel puntjes in die beter konden maar wat was hij dapper daar in die spannende bak! Er mochten er 4 door en na mijn proef stond ik... juist ja, 4de!

Er moesten er nog 2 maar beide kwamen ze niet meer aan mijn score!!! Mijn stiekeme droom


Zo wil ik ieder jaaroverzicht wel afsluiten! Ons doel voor 2017. Heel blijven en lekker verder trainen op weg naar het L2.

Natuurlijk vinden wij een reactie leuk!