Geplaatst 
Gaspard is inmiddels 26 lentes jong, en sinds zijn 10e is er bekend dat hij artrose heeft. Ik zit er zelf al ruim een jaar niet meer op (heel af en toe, stiekem, lekker een stapritje buiten, maar verder loop ik er eigenlijk altijd naast). Ik heb er laatst voor het eerst sinds hele lange tijd een keertje opgezeten nadat ik een hele dag gewerkt had en op mijn voetjes had gestaan, en het niet meer aan kon om er naast te wandelen.
Gaspard is een draver met een hart van goud. Van vele kindjes al de harten gestolen. Inmiddels mag ik hem alweer 6 jaar mijn maatje noemen want ik verzorg hem nu alweer 6 jaar. Voor diegene die hem niet kennen zeg ik; Maak kennis met mijn oude knappe vriendje!
Voor diegene die hem wel kennen zeg ik; Hij ziet er goed uit he?!
Naar dat gehinnek van mijn telefoon moet je natuurlijk terughinneken! (duidelijk dat ik mijn lens nog niet helemaal doorhad?)
Vreetzakje
Nog meer geluidjes om naar terug te hinneken!
Dus, wat vinden jullie van mijn knappe vriendje?! Ik ben nog gekker op hem dat ik al was. Onze start was moeilijk, zelfs gedacht met hem te stoppen, maar inmiddels is onze band zo sterk, en deze word elke dag sterker. Ik doe aan vrijheidsdressuur met hem (de lichtere oefeningen) zodat we lekker bezig blijven en het leuk blijft voor beiden. Gas is geen handpaard en dat zou hij nooit worden ook, dus iets anders dan wandelen aan de hand is zo af en toe ook wel leuk voor hem
Inmiddels volgt hij me zonder dat ik hem daarvoor aanraak. Voorheen nam hij een loopje met hem als ik hem moest vangen in de bak of in het land. Nu hoef ik maar te roepen en hij wandelt naar me toe, dus ik ben trots op hem. Mijn vriendje, mijn maatje Een reactie vinden we natuurlijk leuk!
In een oogopslag zie je draver-uitstraling 
