


in een hooiberg....... maar na bijna zes jaar zoeken hebben we hem gevonden!

Hooi en brok krijgen onze paarden gevoerd in een voerstation. Om de hele dag wat te knabbelen te hebben en om geruzie bij het voerstation te voorkomen, krijgen ze ook stro. Bijna zes jaar lang hebben we deze ruif gebruikt

Beter dan niks, maar verre van ideaal. Lastig te vullen, veel knoeien, onhandig formaat en de eczemers schuren er zich kapot aan. We hebben lang gezocht naar iets beters, maar niet kunnen vinden. Te groot, te knoeierig, onveilig.. kennelijk hadden we onmogelijke eisen.
Maar waar een dagje beurzen op de Equitana al niet goed voor is!

Daar kwamen we langs een stand van een Nederlands bedrijf welke de zgn hayshelter had ontwikkeld. Zowel mijn vriend als ik konden er niks aan vinden waarom het niet geschikt zou zijn voor ons. Dus met een biertje en een broodje worst er nog even goed over nagedacht, en besloten er één te bestellen.
Vorige week is de hayshelter gebracht, vandaag heeft mijn vriend hem neergezet. Spannend

Under construction!

En toen konden de paarden erbij! Ik dacht dat ze het eng zouden vinden om hun hoofd erdoor te steken, maar dat viel reuze mee.


Jones, hier in het midden, werd door de Haflinger en de schimmel altijd weggejaagd bij de stroruif. Nu staan ze gezellig naast elkaar te knabbelen


Meer ruimte over in de schuilstal!

Ons uitzicht terwijl we zitten te eten

Er was vanavond weinig belangstelling voor het voerstation..


Sammy, Pepita, Ilse, Jones en Lord zijn superblij met onze vondst. En ik vind het heerlijk om ze zo rustig en tevreden te zien knabbelen!