Veel kijk- en leesplezier met ons verhaal!
Op mijn 11e verjaardag kreeg ik een fiets, dus ging ik die dag een stukje fietsen.
Ik kwam langs een weiland waar een Haflinger stond. De boer was op dat moment bezig in de wei.
Ik dacht: “Ik ben jarig vandaag, dus als ik nu vraag of ik dat paard mag verzorgen, mag dat vast!”
(mooie kinderlijke gedachte

Maar het werkte, want het mocht!! Corina werd mijn verzorgpony!
Tot op de dag van vandaag ben ik blij dat ik, onzeker als ik was, dat heb durven te vragen, want nu, 18 jaar later, is één van Corina’s veulens nog altijd mijn allerbeste vriendin!
Corina kreeg namelijk elk jaar een veulen. Het tweede veulen dat geboren werd sinds ik haar verzorgde, was een merrie en kreeg de naam Daisy.
Daisy als veulen, geboren op 8 juni 1995:

Daisy 4 maanden, ik 13 jaar:

Daisy als tweejarige:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-BQ4RDXB3.jpg
De allereerste keer dat iemand op Daisy zou gaan zitten, vroeg de boer aan mij of ik dat wilde doen.
Natuurlijk wilde ik dat!!

Daisy 3 jaar, ik 15 jaar:

Mijn blije hoofd is zelfs op deze wazige foto van foto duidelijk zichtbaar

Ik heb Daisy de eerste vier jaar van haar leven verzorgd (van mijn 12e tot mijn 16e).
Ik was in de pubertijd en kreeg ook te maken met de lastige scheiding van mijn ouders. Ik was daarom ook iedere dag bij Daisy te vinden, zij deed me mijn zorgen even vergeten.
Daisy is in deze eerste vier jaar twee keer verkocht, maar beide keren mocht ik haar blijven verzorgen.
In 1999 werd ze voor de derde keer verkocht. Deze keer aan een fokkerij. Dit was te ver van mijn huis om naartoe te kunnen fietsen, dus moest ik afscheid van haar nemen.
Daisy als vierjarige, vlak voordat ze verkocht werd aan de fokkerij:

Ik heb haar een paar keer opgezocht bij die fokkerij. In 2000 en in 2001 heeft ze een merrieveulen gekregen van de Arabische hengst Saporos ox.
In 2002 heb ik haar eigenaren opgebeld en gevraagd of ik haar mocht kopen en dat mocht!!
Maar de eigenaren wilden wel dat ik eerst bij haar kwam kijken, om te kijken of ik haar wel echt wilde.
Natuurlijk wilde ik haar echt!! Het was mijn vriendinnetje, maar ik ben gaan kijken.
Met de trein van Rotterdam naar Hoogeveen en wat was ik zenuwachtig!
Ze had 6 weken eerder een doodgeboren hengstveulen gekregen, en was inmiddels weer drachtig.
Toen ik bij haar aankwam, stond ze op de wei en ik weet nog goed dat ze kleiner was dan in mijn gedachten.
Ik heb haar een tijd geaaid en geknuffeld, haar eigenaar liet ons even alleen en toen ik uiteindelijk ook de wei uitliep, bleef Daisje achter me aanlopen tot aan het hek.
Toen ik richting het huis liep en uit haar gezichtsveld verdween, stond ze nog een tijdje te hinniken

Op 17 juni 2002 werd ze gebracht! Eindelijk was mijn meisje van mij en nooit, nooit gaat ze meer weg!
Op 14 april 2003 werd haar veulentje geboren, een merrie, Jera CR
(zie mijn profiel voor een foto van een volwassen Jera)
Daisy en ik, oktober 2003 (Dais is hier 8 jaar en ik 21)
http://www.mijnalbum.nl/Foto-YZL8JFYE.jpg
Omdat mijn droom is om ooit, als Daisy oud en versleten is, verder te kunnen gaan met een nakomeling van haar en omdat ik zo genoten heb van haar dracht, de geboorte van Jera en van de eerste paar maanden van Jera’s leven, heb ik Daisy in 2005 laten dekken door de Haflingerhengst Ambassador.
Op 21 mei 2006 werd Duchess geboren, een merrie:
(zie mijn profiel voor een foto van een volwassen Duchess)
Jera en Duchess zijn verkocht en nog steeds bij dezelfde eigenaren.
Na deze twee veulens wist ik wat ik het mooiste vind aan het paardenleven: Fokken

In 2007 zag ik voor het eerst bewust en valk en dacht: “Dat is wat ik wil! Een valk merrie nakomeling van Daisy, zodat ik met deze nakomeling later ook weer kan gaan fokken.”
Ik ben op zoek gegaan naar een hengst die de grootste kans gaf op een valk en die qua bouw en karakter Daisy goed aan kon vullen.
Mijn oog viel op Sublime Sponté, een perlino Welsh Cob.
In 2010 is Daisy door Sublime gedekt en op 12 mei 2011 is Sublime’s TiSento CR geboren, een palomino hengst.
(zie mijn profiel voor meer foto’s van TiSento)
TiSento is geen valk en geen merrie, maar hij heeft mijn hart gestolen, dus voorlopig mag hij blijven!
Zolang Daisy gezond is, wil ik haar om het jaar laten dekken, in de hoop dat mijn valk merrie droom ooit uitkomt!
Inmiddels is Daisy weer drachtig van Sublime en uitgerekend op 8 april 2013

Een jaar of 6 geleden fietste er een man langs de wei waar Daisy stond. De man was niet helemaal 100% en riep heel hard naar mij:”Dat paard heet toch Kees?”
(hij hoorde mij natuurlijk vaak ‘Dais’ roepen


Daisy en ik maken wel eens een sprongetje (2009):

We doen wel eens gek (2007 en 2010):


Spelen wel eens fotomodel (2010 en 2012)


En rijden graag buiten (2008, 2008 en 2009)



Ook wordt haar verjaardag jaarlijks groots gevierd (2008):

Nog steeds, als ik een keer niet lekker in mijn vel zit, of verdrietig ben, laat zij mij mijn zorgen even vergeten.
Want zeg nou zelf: als je met je auto het erf op komt rijden en je paardje hoort je, steekt haar koppie op deze manier naar buiten en hinnikt zachtjes naar je, dan ben je toch gelukkig?


Hopelijk komt er nog minimaal 10 jaar bij!
