Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Punz schreef:Ehm..
Vergis je niet in het karakter van de Connemara. Inderdaad nuchter en voor niets bang, maar er kunnen nogal persoonlijkheden bij zitten. En verder zit er in de Connemara natuurlijk ook een flinke scheut volbloed en hier en daar wat arabisch bloed. Sommige 100% Connemara's hebben via hun voorouders echt een flinke scheut bloed ( zo ook mijn eigen Punzeltje)
En verder wordt er gedacht dat er inderdaad spaans bloed zit in de Connemara/ er zouden na schipbreuk barokke paarden in het gebied levend "aangespoeld" zijn, die zich daar gekruisd hebben met de oorspronkelijke pony;s daar.
Dus tja
Zelfs in een 100% Connemara kan best het een en ander aan heetheid zitten ( dat maakt ze dan ook weer zo geschikt als sportpony....)
esje007 schreef:Wow, Rozzie, wat een prestatie om 20 kilo kwijt te raken! Ik doe sinds twee weken mijn best om 3 kilo af te vallen en dat valt nog lang niet mee.
Ik zou niet willen zeggen dat Rebel nergens bang voor is. Bij hindernissen wil hij graag eerst even rustig de boel inspecteren voor hij er over wil. Niet echt praktisch in een parcours.
Maar hij dendert er niet in paniek van door en zelfs indrukwekkend groot landbouw verkeer kan hem passeren zonder grote paniek. Een afgehakte boom kan in het bos weer wel een reden zijn om in de ankers te gaan of een metertje opzij te hupsen.
Rozzy schreef:Gefeliciteerd met Beauty Saaams! Gekke merrie met haar kuilgras soppen
Dankjewel Punz, ik ben ook erg blij het rijden weer op te kunnen/mogen pakken!
Wat Punz zegt herken ik mij zeker in. De 5 connemara’s die wij hier hebben staan zou ik allemaal omschrijven als enorm leergierig, slim, nuchter en eerlijk, maar allemaal echt enorm eigenzinnig en een eigen persoonlijkheid. Meewerkend, maar wel binnen hun ‘psychische’ grenzen. Ga je een aantal stappen te ver, laten ze je dit merken. De een op een meer uitbundige manier dan de ander. Het is in mijn ogen de kunst om bij de connemara’s goed die grenzen te bewaken. Het herkennen van het het verschil tussen een stukje ‘Ierse humor’ en het aangeven van een grens. Ze laten zeker niet het kaas van hun brood eten.
Connemara’s zijn enorm koel, nuchter en voor niets of niemand bang, maar onderschat hun karaktertjes niet. Hier zeggen we eigenlijk altijd dat een connemara de fijnste en makkelijkste pony is, maar je er mee om moet kunnen gaan. Zo is Donegal bij ons terecht gekomen als een pony die enorm bodemschuw zou zijn, aan de kletter (maar dan ook echt) zou gaan, oude eigenaresse durfde er niet meer op, na een aantal gebroken ribben. Na een half jaar reden er hier jonge kinderen op en nog steeds is hij een van de braafste bij ons, maar alleen als je hem in zijn waarde laat en hem met respect behandeld. Zo niet, keert hij in zichzelf en gaat hij van de kleinste dingen over de flos.
Wil hiermee trouwens absoluut niet zeggen dat jij niet met je pony om kunt gaan of niet naar zijn grenzen luistert. Mijn verhaal is puur om aan te geven dat er nogal wat persoonlijkheid in een connemara kan zitten en het soms even zoeken kan zijn naar het goede ‘bospad’ waar je in moet gaan
TinekeVD schreef:Rozzy wat knap van je!!!
Saams zeg nou zelf even soppen met je hooi is toch het lekkerste wat er is?
Gizeppie wat fijn dat je een nieuw plekje gevonden hebt. Wat betreft karakter sluit ik me aan bij Punz. Iedere pony, paard, mens heeft zo zijn eigenaardigheden of eigen aardigheden het is maar net hoe je het bekijkt. Onze Mel is eersteklas nuchter dier maar...owee als je hem alleen laat dan brult hij als een wilde hengst of wanneer er iets achter hem gebeurt rent hij hard bokkend weg en ja ook als je erop zit. Ook is zonder zadel erop echt not done.
Wij zien dit niet als probleem maar respecteren het en gaan er zo goed mogelijk mee om en hebben er een top pony aan. Minder fijne of verbeterpunten zijn er altijd het is juist de kunst om al het mooie fijne goede en positieve te zien. Wij kochten Mel als 5 jarige en onze maatstaven hier zijn anders dan die in Ierland. Daar gaan ze er met 3 eens even op en gooien ze weer een jaar in het land, dit herhaalt zich soms op 4 jarige leeftijd en soms pakken ze ze op. Onze Mel heeft niets gedaan tot hij bij ons kwam maar denk je een pony te kopen die al 5 is en veel kan dan worden er te hoge eisen aan de pony gesteld en kan ik me goed voorstellen dat een en ander escaleert. Het is naar mijn idee makkelijk gezegd dat er in het verleden in Ierland van alles verkeerd is gegaan en ik denk dan wil ik zelf niet te snel. Tja wilde het toch na heel
Lang nadenken even kwijt. Het is absoluut geen kritiek maar een andere kijk op...
Esje wat een mop, hoop alleen dat je je
niet bezeerd hebt.