Ik verzorg sinds kort een arabiertje. Ook een halfbloedje maar daar zijn geen problemen mee.

Igor (4jr) is bang van alles en nog wat. Heeft totaal geen zelfvertrouwen en straalt dat ook helemaal uit. Het lijkt wel of hij zo van de wei is geplukt!?
Hij is bang om uit de wei gehaald te worden, komt alleen (wel voorzichtig) als zijn maatje (Halfbloed - Darwin) er al uit is. Is bang voor je handen, voor borstels, je kan niet aan zijn benen komen (hoefsmid spuit hem plat!), alles buiten zijn wei is ontzettend eng. Als ik hem mee neem naar de paddock om te longeren (met halster) doe ik dat zonder zweep omdat hij zo al erg genoeg staat te trillen.
Ik heb veel geduld met hem, wil alles op zijn tempo doen, maar is dat wel de juiste behandeling voor hem?
Ik kom nu aan zijn benen tot hij onrustig begint te worden, dat is bij de achterhand tot halverwege zijn billen. Mijn bedoeling is dat hij went aan het borstelen (heel zachte borstel voor zijn benen!) en dat ik steeds een stukje verder kan gaan. Zo wil ik ook met de rest handelen... Is dat juist?
Heeft iemand tips???