Geplaatst Wij zoeken een beetje de paardenactiviteiten uit. In de buurt doen we mee en buiten onze vallei gaan we lekker met een glaasje en een hap erbij kijken. Als je van Andalusiërs houdt is dit paradijs. Vanmiddag naar de Feria de Málaga geweest, want vanmiddag was daar een concurso de cavallo y enganche, ofwel een presentatiewedstrijd voor paarden en spannen. Traditioneel is de middag om met je paard of span te flaneren en de brede dreven van het feesterrein worden door het publiek voor de paarden vrijgehouden en als er zo'n concours is natuurlijk helemaal.
Perfect voor elkaar overigens zo'n feestterrein; de caseta staan in dubbele rijen rug aan rug aan brede dreven van honderden meters lang met hier en daar een dwarslopende, verbindende dreef. Langs beide zijden van de dreef is voor de casetas langs een 'stoep' van een meter of twee breed. Dreef en stoep zijn van elkaar 'gescheiden' door een rij sinasappelboopjes en de dreef is overspannen met doek voor schaduw. Aan beide kanten hangt, tussen stoep en dreef op ruim twee meter hoogte een waterleiding met vernevelaars die door de verdamping de temperatuur fors omlaag brengen.
Ook langs de dreef, maar binnen de sproeileidingen staan op ongeveer 10 meter interval oerdegelijke beugels met een dwarsbalk van anderhalve meter met ringen om je paard aan vast te zetten.
Voor aanvang rijden sproeiwagens af en aan om de straten schoon en nat te houden tegen stof en voor verkoeling. Verder staan op verschillende kruisingen fontijnen die paardvriendelijk zijn opgebouwd.
Als de paarden verschijnen, verschijnen ook veegwagentjes die heel omzichtig om niemand te storen en dus haast onopgemerkt álle poep weghouden.
In Málaga zijn de privé-casetas verboden en alles is daardoor vrij toegankelijk. Vandaag boden de meeste casetas gratis paëlla, koolsalade, callo (een warme gevulde soep) of een gazpacho (koude verfrissende soep) aan. In de meeste casetas is de drank verbazend genoeg níet duurder dan normaal in de buurtkroeg.
Voor de ruiters hebben verschilende casetas een tafeletje aan de dreef gezet met de gratis hap opdat zij wat kunnen snaaien en drinken zonder hun paard uit het oog te verliezen.
Perfecte omstandigheden dus en het is niet verbazend dat er met plezier en volop gebruik van wordt gemaakt: we hebben ruwweg 50 spannen en tegen de 300 ruiters geteld. Op een handjevol na allemaal in piekfijn klasieke andalusische rijkleding en uiteraard idem zadel en tuig. Veel stippeljurken achterop ook. Een werkelijk schitterend schouwspel dus en we hebben genóten.
Let wel, dit is een vólksfestijn, geen specifiek paardenfeest! Het paard hoort er hier echter, zeker op de ferias en fiëstas, helemaal bij. Het is heerlijk om te ervaren dat de organisaties zo goed voorzien in de behoeften van ruiter en paard. Zelfs in ons dorpje wordt daar niet alleen rekening mee gehouden of een straat extra voor afgesloten, maar ook nog geld voor vrijgemaakt.
Zoonlief Bor is idolaat van paarden en 'taadje' is, op papá en mamá na, zijn eerste redelijk verstaanbare woordje. Hij keek zijn ogen uit en meneer besloot zelf dat het tijd was voor een koetsrit. Eerst kreeg de kleine pony een knuffel-met-verhaal en vervolgens klauterde hij in de bak. Je hebt dan uiteraard gelijk aanspraak en de eigenaar heeft een zwager die bij ons dorp een granga met weekeindhuis. Tuurlijk mag Bor een ritje mee en even natuurlijk kregen we hem er dus niet meer uit.... Die zal vast heel blij zijn als over een paar weken onze eigen kar er is!
Na vet víer uur volle aandacht zit het mannetje zich nog vrolijk te maken naar de paarden. Hij ligt nu in zijn bedje nog wat na te feesten en ik hoop dat hij nog even een dutje doet, want vanavond is eerste feestavond in ons eigen dorp. Als het een beetje mee wil zitten paraderen we zaterdag en zondag met onze paarden rond. In de correcte outfit uiteraard
Voor de fiësta, over een maand, staat uiteraard weer flaneren maar vooral een hele zondag buiten-spelen-te-paard op de rol. Als het veel wil meezitten kunnen we onze kar inzetten voor de Offrende de Flora, het aanbieden van bloemen, aan de Virgen de Los Dolores. We hebben er tenslotte speciaal voor deze uitjes grote 'feestwielen' bij aangeschaft.
Feestmaand dus en we genieten nog meer dan normaal van onze andalusische paardjes in Andalucía.
maar ik houd het in gedachte 
