Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-02-11 11:49

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 08-02-11 11:49

Ja die heeft ze amber1995, staat in de openingspost. Foto's staan in haar profiel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-11 16:35

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-11 16:35

BabiiVeeraa: en dat terwijl kleine schimmel AV's juist zo mooi kunnen zijn.

Smaken verschillen, en zeker in een discipline waarbinnen een ras niet breed vertegenwoordigd/ingeburgerd is loop je tegen vooroordelen aan. Bij de AT is dat misschien nog wel meer, juist omdat onbekend onbemind maakt.

Fiffill: ik wil met alle liefde nog meer leuke foto's plaatsen hoor. }:)

$*\o/*$

annebe: haha, nou, mij kennende laat dat boek nog wel even op zich wachten omdat het boek over oosterse paarden al onpubliceerbaar en onbetaalbaar groot is en ik ergens halverwege ben.

(Dus ja, ik speel echt met de gedachte een leuk boek te publiceren...)

lottex: als mensen buiten de AT wereld interesse in zo'n boek zouden hebben zou ik zeker overwegen ook een boek specifiek over AT te schrijven... op dit moment werk ik aan een boek dat ook over andere oosterse paarden gaat.

In Duitsland is tien jaar geleden een boek over AT gepubliceerd, maar dat is 'out of print' en in Turkmenistan is een officieel boek te verkrijgen, maar uiteraard niet in het Nederlands... (en erg politiek beladen).

xRoosss: knap dat je alles gelezen hebt, zeker omdat er nogal wat lappen tekst stonden op die 11 pagina's.

Ik kan je een PB sturen met links en informatie van een aantal fokkers en eventueel uitleg geven over het type dat ze fokken. Er zijn ook diverse fokkers die geen website hebben. Wil je alleen online window shoppen of wil je ook informatie van fokkers waar je eerst contact mee moet opnemen voor informatie over de paarden die ze momenteel in de verkoop hebben staan? Stuur me even een PB met wat je precies (in theorie) zoekt. Intussen kun je ook hier kijken. Onder het kopje Breeders staat een groot aantal fokkers. Als je niet al te ver weg wilt om te gaan kijken, kun je het beste kijken naar fokkers in Nederland, België, Frankrijk en Duitsland, maar tegenwoordig kun je al voor een paar tientjes een vlucht boeken naar bijvoorbeeld Denemarken (staat momenteel bij een privé eigenaar een leuk cremello hengstveulen te koop), Tsjechië of Estland. Niet alle fokkers staan hier vermeld, dus mocht je serieus naar een bepaald type AT op zoek willen gaan kun je me gerust een PB sturen. Ik kan je dan ook op weg helpen in de richting van bijvoorbeeld fokkers die bijv. inkrimpen om wat voor reden dan ook.

Ellen1987:

amber1995: ik zie dat Fiffill je vraag al heeft beantwoord. Zie profiel dus.

Dan nog jullie aandacht voor het volgende:
[ON] Jaarlijkse schoonheidswedstrijd voor paarden in Turkmenistan

**Geplaatst**: 08-02-11 17:06

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 08-02-11 17:06

Ik heb je hele openingspost gelezen en ik moet zeggen: dat heb je heel mooi gedaan!! Ik kende het ras wel (van naam, waar ze vandaan kwamen en globaal waar ze oorspronkelijk voor gebruikt werden), maar ik heb me er nooit zo in verdiept. Ik vond het erg leuk om je speech te lezen en het heeft ook mijn interesse wel gewekt. Ik vind het erg mooie paarden (vooral het "oorlogs type" wat je liet zien) en wie weet... in de toekomst

Maar het lijkt me erg leuk om er eens een keer eentje in het echt te kunnen bewonderen/berijden.

Nogmaals, hartelijk bedankt voor het lees plezier. Heel mooi gedaan!!

**Geplaatst**: 08-02-11 21:22

Geplaatst: 08-02-11 21:22

Ik heb ook een Akhal Teke gehad en eerlijk gezegd val ik met name op iele paarden (integenstelling wat mensen denken vanwege mijn boktnaam is niet de Lusitano mijn lievelingsras, Lusitana betekend gewoon " portugese" ). Ik ben dol op renpaarden in renconditie en oosterse paarden in het algemeen en verder val ik op ponies.
Als ik het geld had, kocht ik er zo weer een, voor mijn zijn ze ideaal. Ik kan mijn benen niet zo ver spreiden door slechte heupen

Ik heb nooit commentaar gehad op mijn merrie behalve dat ze haar soms gekscherend "ezel" noemde omdat ze zulke lange oren had. Misschien was men in de jaren 80 wat anders/nuchterder wat dat betreft. Toen hoorde je ook niet van je bent te groot of te zwaar, wat je nu ook veel hoort, dus men kijkt estetisch anders naar paarden, blijkbaar. Ook die lange manen (die dan vooral ingevlochten moeten blijven) manie en niet te vergeten de setjes, is vrij modern, en heeft alles met uiterlijk te maken. Dat heeft denk ik veel te maken met het feit dat er zoveel leken paarden hebben, en maatschappelijke trends.
In die tijd was een paard een paard... .

Commentaar komt meestal uit onwetendheid of afgunst of onschuldige plagerij en ik beperk me dan ook tot geven van info waar nodig en verder trek ik mijn schouders op. Smaken verschillen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-02-11 16:14

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-02-11 16:14

Shahazai: mocht je nu je in London bent een tripje willen wagen kan ik je wel wijzen op enkele fokkers en eigenaren bij jou in de buurt. Je zult er ongetwijfeld van harte welkom zijn.

En graag gedaan. Dit ras is nu eenmaal mijn passie... of obsessie.

Ik vind zelf het zware, oorlogstype ook het meest tot de verbeelding spreken. Dit is ook het type dat ik ooit hoop te kunnen gaan fokken.

Lusitana: van jou weet ik idd dat je een AT hebt gehad. Ik geloof niet dat er in Portugal AT zijn, maar in buurland Spanje wel.

Ik denk dat je een goed punt hebt dat er tegenwoordig anders naar paarden wordt gekeken dan een 20/30 jaar terug. Er wordt ook heel erg in hokjes gedacht van dresuurgeschikt of niet e.d.
Ik haal doorgaans ook gewoon mijn schouders op. Je kunt wel blijven tegen allerlei beweringen ingaan, maar wie niet luisteren wil hoort ook niks. Dan is een forum als deze een betere manier om mensen te bereiken, want wie niet wil lezen zal het niet lezen, maar wie er voor gaat zitten leert het ras toch op een andere manier kennen dan hoe buitenstaanders ze steevast hebben neergezet vaak zonder ook maar ooit 1 of meer dan een handjevol van dichtbij te hebben gezien: moeilijk, koppig, tegendraads, slechte conformatie, hertehals, volkomen ongeschikt als rijpaard, sportpaard, vul maar in, enzovoorts enzovoorts.
Voor mij is het dan een opeenstapeling geweest van ergernissen die begonnen zijn bij het uit nieuwsgierigheid nakijken van paardenhandboeken met rassenbeschrijvingen en steevast namen en nemen ze elkaar onzinverhaal over. Geen wonder dat veel paardenmensen denken dat AT vreselijk moeilijk en vreselijk duur zijn...

Maar idd, smaken verschillen - en daar heb ik ook geen problemen mee.

**Geplaatst**: 11-02-11 20:50

Geplaatst: 11-02-11 20:50

In Portugal is er absuluut geen markt voor Akhal Tekes. Men is hier simpel wat dat betreft. De springsport loopt voorop met import van met name Franse en Duitse paarden (die men trouwens graag kruist met Lusitanos), maar voor algemeen gebruik voldoet de Lusitano en kruisingen op alle gebied.
Maar men staat wel open voor andere rassen, men is niet bevooroordeeld. (Anders dan bij mensen

) Ze kijken naar de individuele dieren die ze voor hen hebben.

De koppigheid wordt in rassengidsen als raskenmerk genoemd en dat is jammer. Koppigheid is nl niet meer dan verzet tegen domheid. Dat ligt aan de mens en is geen eigenschap van het paard.

**Geplaatst**: 11-02-11 21:15

Geplaatst: 11-02-11 21:15

Hallo,

Ik heb met veel aandacht je artikel gelezen.
Ik hoop zelf al jaren een keer een Akhal Teke te kunnen kopen maar helaas is het hier in nederland erg moeilijk, maar het is bij mij al jaren veruit het meest geliefde ras wat ik ooit hoop te mogen houden.
Ik heb al meerder sites en mensen gesproken over dit ras. Toen ik 12 was (ben nu 32) heb ik al eens een spreekbeurt over dit ras gehouden. Ik heb er wel eens een paar in het echt gezien maar helaas heb ik nog nooit de mogelijkheid gehad om er op te rijden. Ik zou zelf graag het slanke type willen maar die wel geschikt kunnen zijn voor de dressuursport. Daarin zou ik het ras ook willen promoten maar helaas dat is me nog niet gelukt.

Mocht hier iemand zijn die zijn/haar akhal teke ter beschikking wil stellen voor de dressuursport zou ik daar heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel blij mee zijn.
Bedankt dat je dit voor dit ras doet want ze verdienen het.

Cindy

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-11 14:35

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-11 14:35

Lusitana: dat er in Spanje en Portugal absoluut geen markt is voor Tekes heb ik idd al gehoord van Teke eigenaren in Spanje. AT zijn ook qua prijsklasse vergelijkbaar met een goede cruzado, een PSL of een PRE - en waarom zou je dan voor zoiets exotisch gaan? Als je al een specifiek sportpaard zoekt is de weg naar een Duits of Nederlands warmbloed vele malen logischer. Dat begrijp ik volkomen. Dat de verdere paardencultuur heel anders is dan in Nederland of Duitsland, daar ben ik van overtuigd. Wat je zegt over koppigheid klopt als een bus. Het ras wordt daarmee onnodig in een negatief daglicht gesteld, maar aan de andere kant blijft de AT absoluut een type paard dat echt niet voor iedereen geschikt is - en dan echt niet omdat ze koppig zouden zijn.

Cindy: de laatste 5 jaar zijn de vraagprijzen voor AT stadig aan het dalen geweest. Er is nu lang niet meer zo moeilijk aan te komen en er hoeft lang niet altijd nog zo diep in de buidel worden getast, zeker niet voor een leuk rijpaard dat meekan in de basissport (t/m Z). Waar je voorheen al gauw 8 tot 12.000 euro neertelde voor een simpel AT rijpaard, zijn die prijzen nu eerder richting 3 tot 7000 gezakt, met uitschieters naar boven en naar beneden. Nog steeds duurder dan een simpele KWPNer, maar natuurlijk ook nog steeds vele malen zeldzamer (met slechts 3000 volwassen dieren in het stamboek). Met een beetje geduld en goed zoeken is er tegenwoordig veel meer te vinden en hoef je echt niet altijd nog naar Rusland.

Het probleem met de promotie van het ras in allerlei takken van de sport is doorgaans een combinatie van gebrek aan geld en het aantrekken van talentvolle ruiters. In de USA is dat niet onaardig gegaan in de eventing (SGW) omdat de familie Case hun paarden daarin heel sterk heeft gepromoot; dat leidde zelfs tot selecties voor de Olympische Spelen van twee van hun paarden Sengar in 1996 en Kandar in 2000. Inmiddels zijn zij echter de jongste niet meer en is anderhalf jaar terug Margot Case komen te overlijden.
Maar het laat zien dat het dus wel kán, maar daar moeten geld en ruiters achter zitten buiten de eigenaren die hun paarden ter beschikking stellen - en ook dat is nog steeds vaak lastig. Door het relatief beperkte aantal paarden zijn de promotiemogelijkheden ook beperkt en worden veel paarden niet ingezet voor de sport (of slechts beperkt) en volledig gebruikt voor de fok en eigen recreatieve gebruik. Nu de prijzen wat zijn begonnen te dalen kan daar misschien verandering in komen. En dan heb je natuurlijk ook het punt dat je goede paarden moet inzetten, omdat het ras anders weer wordt neergezet als ongeschikt, e.d.
Misschien kun je je paarden CV eens opstellen en kan ik dat neerleggen bij AT eigenaren en fokkers. Wie weet.

Mocht mijn paard zeer geschikt blijken voor dressuur of haar kunnen in een andere discipline duidelijk hoger liggen dan die van mij, dan zal ik in elk geval op zoek gaan naar een geschikte ruiter die wel die ambities en capaciteiten heeft. Maar dan moet er wel een klik zijn, want een Teke doet niet voor iedereen even hard zijn best...

Momenteel worden overigens fondsen bij elkaar gezocht om de hengst Makka die de afgelopen drie maanden in Nederland was voor dressuurtraining aankomende zomer terug naar Nederland te krijgen met zijn ruiter om in Nederland dressuurwedstrijden en training te doen met als ultieme ambitie selectie voor het Russische Olympisch team. Accommodatie voor het paard is al geregeld, maar voor de ruiter is nog onzeker. Iemand die hier meer over wil weten kan me een PB sturen en eventueel hier in het topic reageren.

Het kán dus wel, ook in de dressuur, maar het kost vaak bergen geld - en dan in veel gevallen niet alleen geld van de eigenaar maar ook van de ruiter. Dan haken veel Europese ruiters (logischerwijs) toch af.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-11 16:48

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-11 16:48

Op verzoek plaats ik nog enkele foto's van Iraanse Akhal-Teke en heb daarbij gekozen om zowel foto's te tonen van AT die op moderne wijze gehouden worden als op meer traditionele wijze.
In principe loopt het houden van Turkoman en AT paarden in Iran uiteen van nagenoeg traditioneel (semi-nomadisch, ingepakt in zeven lagen dekens en vastgezet aan een touw in de grond) tot volledig 'modern' stal regime.

Video's heb ik al geplaatst, dan nu nog enkele foto's.

De hengst Talagush.

Arash 2. Het is normaal om paarden een nummer te geven achter hun naam. Deze hengst is vernoemd naar zijn vader Arash, vandaar Arash 2. Soms worden ze vernoemd naar een voorouder die verder terug gaat in de afstamming, bijv. verscheidene generaties.
Nog een zoon van Arash.
Hengst Tosan 2.
Zoon van Tosan 2, Albay.
Merrie met veulen.
Jonge merrie v. Samand.
Standfoto van palomino hengst Samand.
Zoon van deze hengst.

In Iran worden ze qua sport ingezet voor endurance, springsport en rensport.
Naast rensport worden ze veel ingezet in de springsport. Tegenwoordig groeit ook de interesse voor endurance.
Wat betreft springsport in Iran is ook daar de hoofdprijs vaak een auto.

En deze sport is ook geliefd onder Iraanse amazones.

Vaak dragen Iraanse AT een brandmerk of vriesmerk, terwijl Russische AT van diverse stoeterijen een vriesmerk en/of chip hebben. Een DNA profiel is sowieso verplicht voor opname in het stamboek.
Aan een touwtje.
Jaarling aan een touwtje

Zwarte hengst.
En AT met lange manen bestaan zeker.

In Europa staat momenteel slechts 1 Iraanse Akhal-Teke Turkoman (een merrie). Als het een beetje meezit zullen er de komende jaren meer volgen en uiteindelijk voor de nodige bloedspreiding kunnen zorgen - mits het stamboek ze gaat accepteren in bijvoorbeeld een hulpstamboek.
Vervoer per vrachtwagen.
Ingepakt in zeven lagen vilten dekens.
Eenvoudige stalling.
Zoals gezegd loopt het houden uiteen van eenvoudig tot zeer luxe.
Stallen van een Iraanse Turkoman stoeterij Deze paarden krijgen bovendien dagelijks weidegang.
Ingepakt en aan een touw Traditioneel werden hengsten altijd individueel gehouden, waarbij het voorkwam dat de paarden urenlang met 100 naast elkaar stonden (hengsten, ja).
Iraanse keuring.
Kleine kudde merries.

In deze gebieden heeft vrijwel elke Turkoman wel enkele merries. In het noorden van Iran hebben veel Perzen de beschikking over een (of meerdere) eigen paard, zo'n beetje zoals in Nederland bijna iedereen wel een fiets heeft.
Nog een ingepakte hengst in de schaduw onder een boom.

Vragen over AT of verwante paarden kunnen altijd in dit topic geplaatst worden of via PB worden gesteld. Ook als je een indruk wilt krijgen van het aanbod in Europa bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 02-03-11 17:02

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 02-03-11 17:02

Wauw, wat een informatie!
Dat boek van jou gaat zeer interessant worden!

**Geplaatst**: 02-03-11 17:23

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 02-03-11 17:23

Ik heb je openingspost helemaal gelezen. Bedankt voor het posten.
Ik zou ook graag eens een echte akhal-teke ontmoeten.

**Geplaatst**: 02-03-11 20:10

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 02-03-11 20:10

ik lees dit topic elke keer weer met de nodige interesse bij.

wat is de symboliek en het verhaal achter de 7 dekens?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-11 13:10

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-11 13:10

Hannanas: ik hoop dat uitgeverijen dat ook zullen denken - want qua kostprijs gaat het waarschijnlijk een duur boek worden vanwege de vele afbeeldingen.

Malenka: Graag gedaan. Als je wil kan ik je via PB op de hoogte brengen van AT bij jou in de buurt. In elk geval ben je van harte welkom om eens bij de onze te komen kijken - maar dat is momenteel in Friesland.

minikatje: leuk! De symboliek zal ik voor je nazoeken in mijn bronnen, maar zo uit mijn hoofd geldt de regel van zeven dekens voor paarden die in training staan (elke deken heeft een specifieke naam) om het paard in topconditie te houden. De dikke laag dekens bevordert het zweten en houdt de vacht kort. Paarden die niet in training staan, maar wel ingepakt worden, staan doorgaans onder een laag van 2 of 3 dekens. De traditie van dekens voor renpaarden komt hier vandaan - Turkmeense grooms die werden meegenomen met de aangekochte paarden (die ofwel Turk, Arab(ian) of Barb genoemd werden vaak naar gelang wat de koper interessanter vond) namen diverse gebruiken, waaronder het gebruik van dekens, mee naar het Westen.

Ik zal proberen nog wat uitgebreider terug te komen op het gebruik van de 7 dekens.

**Geplaatst**: 04-03-11 19:32

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 04-03-11 19:32

Heb het weer even bijgelezen, erg mooie foto's plaats je altijd!
Ik wou ook al vragen waar de 7 dekens symbool voor staan, maar minikatje was me voor haha.
Ik ben ook wel geïnteresseerd naar meer informatie daarover

**Geplaatst**: 05-03-11 17:08

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 05-03-11 17:08

Wow, weer een super interessante toevoeging JoSav! Vind het altijd heel bijzonder om te lezen hoe jij je zo in een 'exotisch' ras verdiept

Interessant om te lezen over de gebruiken zoals die 7 dekens. Zijn er nog meer van zulke dingen die erg opvallen?

**Geplaatst**: 06-03-11 00:54

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 06-03-11 00:54

vind de manier van hengsten houden ook wel leuk eigenlijk.
socialer dan dat de meeste hengsten hier gehouden worden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-11 23:04

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-11 23:04

Let op: dit wordt een lange post met veel uitleg en wegens tijdgebrek dit keer wat minder plaatjes. Maar de afbeeldingen die ik link zijn absoluut de moeite van het aanklikken waard.

Turkoman paardendekens heten tainaktsja, konaktsja of simpelweg "at joli" of atsjoli (at = paard). Andere benamingen zijn palan en jal. Dan ben ik nog niet eens gekomen bij de benamingen voor sjabrakken, zadeldekken, zadeltassen, voerzakken, en welke andere paardgerelateerde lappen stof; zoals je wel kunt indenken hebben de Turkmenen ontzettend veel woorden voor paardendekens, maar ook voor andere paardgerelateerde termen.
Als ik zou opnoemen welke kleurbenamingen er allemaal zijn voor de verschillende vachttinten zou ik lang bezig zijn. Het geeft in elk geval aan hoe belangrijk deze paarden zijn in de cultuur van de Turkomans.

Veulens worden gespeend als ze zes maanden oud zijn. Ze worden dan van de kudde gescheiden. Alleen de merries gaan 's zomers de bergweides op, terwijl de hengsten en rijpaarden aan huis staan - zoals in de foto's te zien is aan lange touwen naast elkaar.
Buiten de traditie met dekens en een groot deel van de tradities binnen de rensport hebben we in Europa nog een traditie uit Turkmenistan overgenomen: het scheren van paarden.
Ik heb dit in een eerdere post al eens in het kort aangestipt, maar zal even wat dieper in gaan op deze tradities.
Ze scheren hun paarden als volgt: ze nemen een mes en schrapen als het ware over de vacht, tegen de haargroei in en halen er tenslotte een vilten lap (= van schapenvacht) overheen.
De paarden worden vervolgens ingepakt in een dikke laag dekens van vilt en katoen. Ook dit gebeurt heel nauwkeurig en volgens een vaste methode.

De zeven lagen worden alleen gebruikt voor paarden op de top van hun kunnen; de hoeveelheid lagen is afhankelijk van de leeftijd, en gaat doorgaans op voor paarden tussen de 4 en 15.
Zeven is verder voor Turkoman paarden een magische grens. Ze worden met 7 volwassen geacht en geen enkel paard mag worden blootgesteld aan wat zij zware activiteit achten voor ze 7 zijn. Ook mogen de paarden absoluut niet geslagen worden - een man die zijn paard slaat verliest binnen zijn gemeenschap alle respect.
Het is niet toevallig dat AT ontzettend slecht reageren op slaag. Ook voor schelden en stemverhef zijn ze zeer gevoelig.

Tot de paarden 7 zijn wordt alleen met ze geraced over korte afstanden (veelal 6-7 tot 40 km), maar ook zeer korte afstanden variërend van 500m tot 6000m. Er zijn twee soorten traditionele races, maar ook moderne races die nauwelijks afwijken van hoe ze in bijv. Engeland geschieden.
Bij interesse kan ik dieper ingaan op de paardenraces met Turkomans en Akhal-Teke. Er worden races over rechte stukken gehouden, maar ook races op een typerende ovalen baan.

Over de dekens:
Allereerst worden twee à drie vilten lappen ter grootte van een flink zadeldek op de schoft gelegd. Soms komt groter komt ook voor; dan bedekken ze vanaf halverwege de hals tot de achterhand.
Op de schoft worden zoveel dekens gelegd omdat de nomaden geloven dat dit een van de meest kwetsbare delen van hun paarden is, ze geloven zelfs dat lucht en licht een negatief effect hebben op de wervelkolom en dan met name ter hoogte van de schoft/schouder.
De buik wordt ook ingepakt, maar doorgaans als 1 na laatste.
Een eventueel zadel wordt op de zadeldekken gelegd. Over het zadel kan ik ook wel eea vertellen voor de liefhebber.

De grootste 'eerste' deken is vaak een mix van zijde en katoen (en dus comfortabel) en bedekt het paard vanaf halverwege de hals tot de achterhand.
De tweede is nog groter; deze bedekt het paard vanaf achter de oren tot de staartaanzet.
Deze dekens worden vastgezet door middel van een soort lange singels (katoenen banden, in wezen) ie minimaal 3 maar meestal vier maal om het paard worden gewikkeld.
De banden worden ter hoogte van de zadelsingel en ter hoogte van de nieren rond het paard gewikkeld.
De derde is vaak de mooist versierde deken. De reden hiervan is dat deze deken tijdens het rijden aan de oppervlakte ligt.
Dit is de basis voor hun beste rijpaarden.

Tijdens het hoogtepunt van de trainingen en buiten het rijden om wordt er nog een deken - die soms meer op tapijten lijken - over de paarden gelegd. Dit is vaak ook de dikste deken. Hieronder wordt ook nog een deken onder de buik gebonden.
Voor de liefhebber kan ik een videolink plaatsen waarbij je goed kunt zien hoe zo'n paard wordt ingepakt, inclusief de dekens op de schoft.

Ik ben enkele specifieke namen voor de individuele dekens tegengekomen, maar moet nog even nazoeken of deze kloppen.
Probleem is dat veel bronnen alleen handmatig kunnen worden doorzocht en geen inhoudsopgave kennen.
Zoals je wel kunt indenken zijn deze bronnen veelal ook in het Engels of Russisch.
Enkele van de standaard gebruikte benamingen zijn o.a. tainaktsja, konaktsja en at joli. Diverse bronnen geven aan dat ook de mindere paarden (zogenaamde yabou's) en muildieren in de winter worden ingepakt.

Zoals jullie wel kunnen begrijpen is dit ook de reden dat AT vaak zo weinig manen hebben: het haar dat ze hebben wordt vaak afgeschuurd door de dekens en het kleine beetje dat eventueel overblijft wordt afgeschoren of bijgeknipt. Dat is ook de reden dat sommige AT wel degelijk een voorlok hebben, maar geen manen.
Sommige AT hebben zelfs zo weinig beharing dat de staartaanzet kaal is. Helaas heeft het selecteren op zijdeachtige vacht ook een onbedoeld nadeel en dat is dat heel af en toe een sfinxveulen geboren wordt (een 'naaktpaard' in wezen). Hier kan ik desgewenst dieper op ingaan.

De redenen van het inpakken in dekens zijn in het kort: beschermen tegen vrieskou, beschermen tegen insecten, het eraf zweten (smelten noemen de Turkmenen het) van vetweefsel - dat is ook de reden dat AT er zo rank uitzien: vet is overbodige massa die je in de woestijn moet meezeulen. Tenslotte houdt het ook de vacht kort.
We zullen onze merrie in de toekomst om deze reden waarschijnlijk ook in gaan pakken en scheren; ze ondervindt te veel nadeel van haar wintervacht.
AT hebben ook geen dubbele vacht zoals Europese paardenrassen. Hun wintervacht is heel dicht en viltachtig, maar niet waterdicht (is ook wel logisch, want ze leven in een van de droogste klimaten ter wereld).
Een verdere reden dat Turkmenen de paarden inpakken is bijgeloof: de negatieve effecten van licht en lucht, en het idee dat de metaalglans beter behouden blijft wanneer deze onder de dekens 'gevangen' wordt. Daarom is de traditie ook dat de dekens alleen af mogen bij zonsopkomst en zonsondergang en dan ook de meeste races gehouden worden (want dan gaan de dekens normaliter ook af).

Dan zal ik nog even ingaan op verdere tradities die me te binnen schieten naar aanleiding van de reactie van RianneH. Afgezien van het inpakken en scheren maken de Turkomans ook gebruik van een specifiek voedselregime voor hun paarden. Hier heb ik eerder in het kort al iets over vermeld.
Zoals gezegd wordt er tijdens intensieve trainingen in tegenstelling tot zoals hier gebruikelijk is de hoeveelheid voedsel en energie in het voedsel niet verhoogd maar verlaagd: de paarden krijgen des te minder voedsel en water naarmate de training zwaarder wordt.
Gedroogde luzerne wordt bijvoorbeeld vervangen door gehakseld stro en haver en andere granen worden vervangen door balletjes gemaakt van schapenvet en gerstemeel - ditzelfde regime werd voortgezet tijdens vroegere rooftochten te paard waarbij 100+ km heen en weer terug met meer dan 150kg aan bagage en bepakking op de terugweg verre van ongewoon was.
Dit onmogelijke regime maakte deze paarden al wereldberoemd in de Oudheid bij Perzen, Grieken, Romeinen en Chinezen. Mede door deze paarden is ooit de Zijderoute geopend.
Omdat er slechts 2 à 3 maanden per jaar voldoende vers ruwvoer beschikbaar is worden AT ook wel bijgevoerd met een mengsel van diverse granen met daar doorheen rauwe eieren, gekookt kippenvlees en eventueel aangevuld met schapenvet. Er rust overigens een strikt taboe op het eten van paardenvlees, itt andere paardenvolken uit Centraal-Azië.

Een andere traditie is het gebruik van aladja's. Aladja's zijn gevlochten halsbanden - dun of dik - gemaakt van kamelenhaar (wol).
Aladja's dienen ter bescherming tegen boze geesten en slechte invloeden, mn. tegen het 'boze oog' (jaloezie en dergelijke). Doorgaans krijgen veulens al kort na de geboorte hun eerste aladja, met de gedachte dat ze dan gezond groot kunnen worden.

Volwassen hengsten dragen vaak ook zilveren en gouden halsbanden. De traditie die hierachter steekt heeft te maken met de rooftochten zoals deze tot eind 19e eeuw gehouden werden.
Voor elke succesvolle rooftocht ontving de deelnemende ('winnende') hengst een zilveren of gouden band, vaak versierd met jade of smaragden. Zo konden merrie-eigenaren heel goed beoordelen welke hengsten het meest succesvol waren.
In tegenstelling tot veel andere paardenvolkeren kozen en kiezen de Turkomans heel bewust een hengst uit voor een merrie en loopt er geen hengst in de kudde - deze traditie is vergelijkbaar met die van de Bedoeïenen en er wordt vermoed dat de Bedoeïenen deze en diverse andere tradities via de Perzen van de voorlopers van de Turkomans (die in het noorden en ten noorden van het Oude Perzië leefden) hebben overgenomen.

Met de verspreiding van de Islam hebben de Turkomans op hun beurt weer bepaalde terminologie van de Arabieren overgenomen, zoals de term asyl, die gebaseerd is op het Arabische asala en asil.

Ik zal ook nog even ingaan op de vrees voor het boze oog.
Door dit bijgeloof is mogelijk ook een meer lugubere traditie ontstaan, die tegenwoordig gelukkig niet meer bestaat: nl. het doden van blauwogige paarden, vooral van cremello's, perlino's en smokey creams. De nomaden noemden deze paarden 'Chakan' wat blauw oog betekent, en waarschijnlijk is dit te herleiden tot het boze oog.
Het is wel curieus te noemen dat in de Oudheid de stammen die deze paarden fokten juist werden gezien als verspreiders van het boze oog, dus waar de traditie van het doden van double dilutes vandaan komt is onduidelijk. Het is zeker iets dat ik verder zou willen onderzoeken.

Tegenwoordig is bijgeloof in het boze oog in Centraal-Azië en het Midden-Oosten nog altijd sterk vertegenwoordigd.
Het idee erachter is dat lichte ogen, ook bij paarden, de aandacht pakken, vooral wanneer lichte ogen geen gemeengoed zijn. Dergelijke hypnotiserende ogen worden als bovennatuurlijk ervaren.

Wat me overigens nu ook even te binnen schiet: een bijzonderheid bij Turkomans en AT welke ook gevonden is bij paardenschedels van Parthische en Niseiaanse herkomst is een soort bult boven de ogen, die vaak 'hoorn' genoemd wordt. Het pariëtale bot, boven het voorhoofdsbeen heeft een fikse uitstulping. Ik zal even kijken of ik een foto kan opsnorren van een AT met die typerende bolling boven de ogen. Helaas kan ik onze merrie daarvoor niet gebruiken, want zij heeft wat platter voorhoofd.

Deze hengst heeft een zichtbare bult.
Op deze foto is het duidelijker te zien.
Deze heeft het ook een beetje.

Daarbij hebben AT ook vaak 'Aziatische' ogen: amandelvormig en met een 'hooded eye' ofwel met een oogplooi bij gebrek aan een ander woord. Ook kunnen ze hun ogen extra goed dicht doen dmv hun derde ooglid omdat ze zogenaamde woestijnogen hebben - vergelijkbaar met kamelen en reptielen. Dat woestijnoog heeft overigens ook nadelen, want probeer je paard maar eens een zalfje in het onderste ooglid te doen als je de ogen met geen mogelijkheid open krijgt.

Voorbeeld van een hooded eye.
Nog een extremer voorbeeld. Deze hengst (Tokhtamysh) heeft bovendien blauwe ogen.
Ter vergelijking een 'normaal' amandelvormig oog bij een Teke.

En nu doet mijn pc moeilijk dus laat ik het hier voorlopig bij.

**Geplaatst**: 07-03-11 23:12

Geplaatst: 07-03-11 23:12

Denk dat jij met dit verhaal heel wat recht gezet hebt, super duidelijk en overtuigend! Wie dit leest, kan niet meer anders denken haha.

**Geplaatst**: 07-03-11 23:15

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 07-03-11 23:15

Wat lijkt dat ráár, die hooded eyes!
(verder vind ik het een prachtig ras, al vanaf de eerste ontmoeting in mijn kwartetspel

)

**Geplaatst**: 07-03-11 23:18

Geplaatst: 07-03-11 23:18

Wat apart zeg, van dat ook. Dat wist ik dus echt niet. Ik heb ze ook nog nooit gezien met van die "hooded eyes".

**Geplaatst**: 07-03-11 23:22

Geplaatst: 07-03-11 23:22

Het lijken zo haast wel voorouders van de eenhoorns of draken. :Y)

Ik vind die laatste echt schitterend. :+:

**Geplaatst**: 09-03-11 19:32

Geplaatst: 09-03-11 19:32

ik vind Akhal-Teke's wel mooi maar op howrse heel lelijk gemaakt
maar in het echt zijn ze superrrrrrrr mooi vind ik!!!

**Geplaatst**: 09-03-11 19:34

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 09-03-11 19:34

Tokhtamysh lijkt op die paardentekeningen die ze gevonden hebben tijdens archeologische opgravingen.
hij lijkt wel een mythische wezen, vind hem prachtig.

**Geplaatst**: 10-03-11 09:16

Geplaatst: 10-03-11 09:16

Zijn er nog meer AT's die dat zo sterk hebben, een "hooded eye"? Het ziet er echt apart uit. Het heeft wel iets.

minikatje schreef:
Tokhtamysh lijkt op die paardentekeningen die ze gevonden hebben tijdens archeologische opgravingen.
hij lijkt wel een mythische wezen, vind hem prachtig.

Zijn naam klinkt er ook wel naar :Y)

**Geplaatst**: 10-03-11 22:17

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 10-03-11 22:17

Wauw, die eerste merrie met die 'hooded eye', persoonlijk vind ik dat echt prachtig.
Tokhtamysh is ook echt een indrukwekkende hengst zeg. Het was interessant te lezen over de dekens,
en dat stukje over de halsbanden maakte mij ook veel duidelijk, ik zie dat veel op plaatjes en wou
daar eigenlijk nog naar vragen haha. Weer informatief stuk

btw; waarom hebben de AT zo'n bult op het hoofd eigenlijk? Heeft dat een speciale functie oid?